Best Kept Secret 2023 (Festivaldag 2): Door het stof gehaald

De headliners van de tweede dag van Best Kept Secret waren niet de muzikanten op het podium, maar wel de zeer gegeerde schaduwplekken in de dichte bossen van de Beekse Bergen. Wie verkoeling zocht, kon uiteraard ook in een van de tenten terecht waar vanaf de middag het ene na het andere hoogtepunt elkaar opvolgde. Ontwaken met Kevin Morby, moshen bij Marathon en STONE en gewoon lekker meekelen bij Oscar and the Wolf, Goldband en Two Door Cinema Club. Ook voor de muzikale fijnproevers stond er gisteren heel wat lekkers op de menu, zoals Tinariwen, een weergaloze set van Young Fathers en avonddromen bij De Toegift. Hoogtepunten in overvloed met andere woorden.

Kevin Morby @ Two

Het voordeel aan als eerste band op een festival spelen, is dat je sowieso het eerste hoogtepunt van de dag wordt. Dat was bij Kevin Morby zeker het geval. Sterker nog, het zou zelfs zomaar kunnen dat hij niet meer overtroffen wordt. Met This Is A Photograph heeft hij nog steeds een geweldig album onder de arm en de titeltrack bleek meteen de opener van de set. Op die manier toonde hij ook aan hoe goed in vorm hij was. Met een heel dynamische opbouw, een grootse instrumentale sterkte en vooral heel veel enthousiasme kreeg hij de tent op het middaguur helemaal mee. De mensen die buiten aan het keuvelen waren, kwamen zelfs naarmate de set vorderde steeds meer naar binnen, waarmee Morby zijn sterkte aantoonde. De krachtige opbouw van “City Music” zorgde op het eind bijvoorbeeld voor een echt dansfeest. De grootse sound en vooral de zeskoppige band maakten dat je duimen en vingers begon af te likken. Vooral ook de dwarsfluit, saxofoon, viool en zoveel meer droegen bij aan het geheel dat van Kevin Morby een uitstekende show maakte.

De Staat @ The Secret

Voor de tweede ronde van De Staat moest je gisteren vroeg uit de veren. Amper een paar uur na de eerste zegetocht in de Two, kleurden de Nederlanders The Secret helemaal in het blauw. Van vermoeidheid was er bij de heren op het podium helemaal geen sprake, al hield de band het wel heel gezapig. Met behulp van een extra drummer probeerde de groep ons mee te slepen in zijn blauwe universum en dat pakte bij momenten heel goed. Er waren echter ook verschillende stukken waar het net iets te langdradig aanvoelde om de volle aandacht van de uitpuilende The Secret te kunnen houden. Het geroezemoes nam dan iets te veel de bovenhand en doorprikte onze trip in het wereldje van De Staat. Dat het een stelletje straffe muzikanten zijn, lieten ze ons in het laatste kwart horen met een weergaloze collectieve inspanning. Het idee was hoe dan ook iets beter dan het resultaat, dat in een oververhitte festivaltent net iets minder goed uitpakte dan tijdens een clubshow.

Op dinsdag 18 juli staat De Staat op Boomtown in Gent en op vrijdag 4 augustus op Flycatcher in Hulsbeek. Begin volgend jaar trekt de band met The Red Yellow Blue Tour richting Doornroosje in Nijmegen (vrijdag 19, zaterdag 20 en zondag 21 januari), Paradiso in Amsterdam (maandag 29, dinsdag 30 en woensdag 31 januari) en De Casino in Sint-Niklaas (woensdag 7, donderdag 8 en vrijdag 9 februari).

Gaye Su Akyol @ Two

Gaye Su Akyol is een ware creatieve duizendpoot. De Turkse is schilder en antropologe, maar maakt ook muziek waarmee ze gisterenmiddag aantrad in een bakkende Two. Dat gebeurde echter niet op tijd, want de multidisciplinaire artieste uit Istanboel liet even op zich wachten. In een excentrieke outfit, die perfect was voor de dertig graden die de thermometer gisteren aantikte, en met een reeks bandleden die allemaal een soort vleermuismasker ophadden, betrad ze na tien minuten het podium. In een redelijk afgeladen tent bracht het Turkse multitalent een set bomvol dansbare songs; een intrigerende mix van grimmige disco en traditionele Turkse volksmuziek. Het sloeg goed aan bij de aanwezige festivalgangers, want vrijwel iedereen was mee aan het swingen in de Two. Dat de set door Akyols vertraging tien minuten korter was, leek niemand te deren. Iedereen ging helemaal op in de wereld van de zangeres gedurende deze 35 minuten, en terecht. De Turkse alleskunner bewees in de Two namelijk een charisma van jewelste te bezitten én een dijk van een stem te hebben. Een hele geslaagde set dus, die van Gaye Su Aksol!

Op zondag 11 juni staat Gaye Su Akyol in Paradiso Noord in Amsterdam.

Marathon @ The Casbah

De kleine hangar die The Casbah heet stond afgeladen vol voor een viertal Amsterdammers met de naam Marathon. De groep is al een tijdje voor steeds groter wordende golven aan het zorgen met zijn explosieve rammelrock en deed de hype ook gisteren alle eer aan. De band begon meteen met heel veel energie en al bij het tweede nummer “Mosquitos & Flies” kreeg ze de hele hoop aan het moshen. De frontzanger was dan ook niet vies van een stunt en crowdsurfde voor het eerst in zijn leven, om even later met zijn gitaar in de hand de ruige pit in te duiken. Het energiepeil bleef gedurende de 45 minuten durende set op een constante hoogte schommelen, met heel wat vol bezwete t-shirts tot gevolg. Marathon was dus eerder een intense sprint die we graag ook eens in België zouden willen lopen. Kom maar over!

STONE @ The Secret

STONE kan ondertussen toch wel worden omschreven als een van de rockbeloftes uit het Verenigd Koninkrijk. De band uit Liverpool scoorde namelijk een bescheiden Afrekening-hit met “Money (Hope Ain’t Gone)” en het was maar de vraag of ook Nederland overstag zou gaan. Het antwoord kwam er niet al te snel, want de band kwam met wat vertraging het podium op. Met “I Let Go” werd uiteindelijk furieus gestart, maar de technische problemen die voor vertraging zorgden, bleven nog even aanwezig. Het zorgde voor nogal wat frustratie in het begin van de set, maar eenmaal die van de baan was, kwam de band volledig onder stoom. Zo was ook hier “Money” de katalysator die alles in vuur en vlam zette. Het publiek zong enthousiast mee en naar het einde ontstond zelfs een moshpitje. Die pit bleef uiteindelijk tot het eind van de set in leven en dat was vooral te danken aan het enthousiasme waarmee de band op het podium stond. STONE brengt namelijk stevige rocknummers waarbij de bandleden in het rond springen en vooral de frontman charisma uitstraalt. Op die manier werd heel duidelijk dat de toekomst voor de Britten alleen maar rooskleurig is.

Op zaterdag 1 juli staat STONE op Rock Werchter, op zaterdag 2 september op Bruis in Maastricht.

Black Country, New Road @ Two

Wat doe je als je een van de grootste muzikale beloften van het moment bent en de frontman het middenin dat bloeiende succes voor gezien houdt? Je kan stoppen of een nieuwe frontman zoeken, maar Black Country, New Road besloot na het vertrek van Isaac Wood gewoon door te gaan als zestal. De overgebleven Londense postpunkers werkten aan nieuwe muziek zonder Wood, waarin er niet per se een individu centraal staat, maar met een nóg grotere focus op de symbiotische samenwerking van de Britten. Met dit post-Wood repertoire stond Black Country, New Road gisteren op Best Kept Secret. Het was enorm zweten in de stampvolle Two toen het zeskoppige gezelschap het podium beklom. Gitariste en bassiste Tyler Hyde vroeg iedereen dan ook om goed op zichzelf en elkaar te letten. Door de ongelooflijke warmte verlieten enkelen de Two om de set buiten in de schaduw af te luisteren in de hoop af te koelen.

Ondanks dat de band zelf ook last had van de hitte en wat technische mankementjes die leidden tot hulpeloze gebaren en verwarde gezichten bij Black Country, New Road, was het een ontroerend mooie show in Hilvarenbeek. “Across The Pond Friend” werd emotioneler gebracht dan normaal door saxofonist Lewis Evans, wat zorgde voor een brok in onze keel. Met het deprimerende “I Won’t Always Love You” en “Laughing Song” wist ook gitariste/bassiste Tyler Hyde met haar melancholische stem door merg en been te gaan, terwijl toetseniste May Kershaw, die ook het een en ander liet zien op de accordeon, ons hart brak met het wonderschone “Turbines/Pigs”. De kwetsbaarheid en hoeveelheid emotie in haar stem zorgden voor natte oogjes én een daverend applaus nadat het nummer op grootse wijze tot een eind kwam. Het pure talent en de rauwe emotie van Black Country, New Road kreeg de aanwezigen gedurende vrijwel de hele set muisstil en was het lange, harde applaus na afloop meer dan waard. Er zijn weinig bands zo goed als Black Country, New Road en dat bewees de bende van zes zelfs in deze minder ideale omstandigheden.

Op vrijdag 27 oktober staat Black Country, New Road in De Roma in Antwerpen, op dinsdag 30 oktober in Paradiso in Amsterdam.

Sir Chloe @ The Secret

Er was niet veel tijd om het materiaal op te stellen, want slechts een halfuurtje na de vorige set in The Secret begon Sir Chloe er al aan. De band stak meteen van wal en hield een strak tempo aan, waarbij grungy gitaren werden afgewisseld met poppunk. Op die manier kan je Sir Chloe ook in dat genre situeren, al is het allemaal wel iets dynamischer. Zo is “Hooves” een redelijk snedig nummer dat toch blijft hangen door het catchy refrein. Sir Chloe is het project van Dana Foote, die nog niet zo lang geleden haar nieuwste album uitbracht en daar mochten we wel wat uit horen. In haar muziek zijn er aanstekelijke refreinen waarbij de frontvrouw zich volledig smijt, maar evengoed kan ze het allemaal wat rustiger aanpakken wanneer ze zelf de gitaar in de hand neemt. Op die momenten ontbrak het soms aan energie op het podium, al werd door haarzelf wel bevestigd dat ze zich hier amuseerde. De random bindteksten toonden een bepaalde onzekerheid, al was dat allesbehalve nodig, want samen met haar vierkoppige band bracht Dana Foote een heel amusant poprocksetje waarbij het altijd fijn vertoeven was.

Sir Chloe speelt op maandag 12 juni in de Trix.

Tinariwen @ One

De One blaakte in de vlakke namiddagzon en laat net dit het biotoop zijn waar Tinariwen zich als een vis in het water voelt. In de kenmerkende, prachtige lange gewaden zorgden de heren voor een uurtje heerlijk dansen en viben op middenoosterse klanken. Het duurde wel even voor we definitief in het optreden geraakten, maar eenmaal we de smaak te pakken hadden, gleed alles heerlijk naar binnen. Dat het soms wat repetitief was, maakte het net zo meeslepend en we voelden ook dat het Best Kept Secret-publiek meer en meer meesurfte op het enthousiasme van op het podium. De temperaturen stegen zowaar nog een tikkeltje en net toen wij en de rest van het aardig gevulde plein onze allerbeste dansmoves bovenhaalden, verdwenen ze een kwartier in de coulissen. Het was een beredeneerde zet om nog een bisronde te lanceren waartegen we zeker geen neen konden zeggen. Het ideale zomerweer met de ideale zomermuziek: Tinariwen was een perfecte match voor deze zomerse zaterdag.

Op donderdag 29 juni staat Tinariwen in de Ancienne Belgique in Brussel.

Pitou @ The Secret

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: de set van Pitou op deze tweede dag in de Beekse Bergen was niet onze favoriet. In een redelijk gemoedelijke The Secret mocht de Amsterdamse folkzangeres het podium in de namiddag sieren, maar ze slaagde er niet in om ons echt te boeien. Muzikaal gezien was het allemaal prima te pruimen. Haar vierkoppige band speelde strak en Pitou zelf was ook bijzonder goed bij stem. Toch wist de singer-songwriter gisteren op emotioneel vlak gewoon niet met ons te klikken, maar klaarblijkelijk ook niet met een groot deel van de aanwezigen in The Secret. Die babbelden liever met elkaar, zaten op de vloer om bij te komen of staarden een beetje verveeld voor zich uit zonder te bewegen. The Secret was misschien ook niet de juiste plek voor Pitou. De tent voelde een maatje te groot voor haar kwetsbare folksongs met klassieke invloeden, die hoogstwaarschijnlijk beter uit de verf hadden kunnen komen in een andere en intiemere setting. Zonde dus.

DOPE LEMON @ Two

Het was over koppen lopen om een goed plekje in de Two te verzilveren voor DOPE LEMON. Het soloproject van Angus Stone kon duidelijk op heel wat liefhebbers rekenen die zich gewillig lieten leiden door de ontspannen indie. De geluidsmix zat toegegeven niet helemaal mee en nam zo een tikkeltje van de magie weg. Zeker in het begin nekte dat het optreden een beetje. Verandering was wel op komst en ongeveer halfweg het concert viel dan toch alles in haar plooi. Angus Stone deed z’n hoed af en liet zijn bezweet voorhoofd fonkelen terwijl hij als een echte muziekmeester zijn muzikanten aanstuurde en onder controle had. Het resultaat? Een paar goedgemutste muzikanten, een paar duizend enthousiaste luisteraars en vooral heel veel goede vibes. De virtuositeit van de gitarist was ook wel een sterke meerwaarde, al was de mondharmonica van de Australiër dat tijdens een rustiger moment ook. De sfeer werd op het einde echt uitgelaten en zeer fijn. Hoogtepunt was een meer dan aardige versie van “Uptown Folks”, die aan resonantie alleen maar won aan de decibelmeter te zien. DOPE LEMON speelde het veilig en wijs, iets waar ze in Nederland zeer gelukkig van werden.

Op zondag 11 juni staat DOPE LEMON in het Amsterdamse Bostheater, op zaterdag 1 juli op Rock Werchter.

Two Door Cinema Club @ One

Ondertussen gaat Two Door Cinema Club al meer dan tien jaar mee, want debuutalbum Tourist History dateert alweer van 2010. Dat de band nog steeds een klein beetje moet teren op de nummers uit die beginperiode, werd ook op het hoofdpodium van Best Kept Secret meer dan duidelijk. Van de nieuwe plaat blijft enkel “Wonderful Life” hangen, wat live ook perfect bij de rest van de nummers paste. “Lucky” bleek dan weer een vreemde eend in de bijt, waarbij de sfeer bijna onder nul ging. Gelukkig blijven sterke nummers als “I Can Talk”, “Sun” en ”Undercover Martyn” garant staan voor ambiance. Het publiek voor de One bleef gewoon wild meebewegen en -zingen op de altijd leuke liedjes van de band. Met een groots visueel spektakel had dit ook wel mooi kunnen overkomen op een later uur of in een tent, maar de groep blijft zichzelf wel groter en sterker maken. Je kan kritisch zijn over de nostalgische vibe van Two Door Cinema Club, maar het blijft gewoonweg een leuke festivalband die altijd voor een goede, positieve sfeer zorgt met de nodige hitjes en dat was op Best Kept Secret Festival niet anders.

Op zaterdag 8 juli staat Two Door Cinema Club op Rock Zottegem.

Young Fathers @ Two

Young Fathers in één genre omschrijven? Dat is een vrij pittige opgave. Wij denken dat we in de buurt komen als we de muziek van de Schotten omschrijven als een ‘eclectische en alternatieve mengelmoes van rock, hiphop en elektronisch’, maar zelfs dat doet het trio tekort. Juist het feit dat Young Fathers niet in een hokje gepropt kan worden, maakt dat het zo’n fascinerende act is waar we reikhalzend naar uitkeken op de tweede dag van Best Kept Secret. Het onvoorspelbare van de muziek vertaalde zich ook naar deze livesetting. Op het podium van de Two was het een chaotische, maar intrigerende symbiose van het muzikale en het lichamelijke, waar Young Fathers ondersteund werd door een gitarist, een drummer en twee charismatische achtergrondzangeressen. Een uur lang was de Two een dansvloer waar het zweet van ieders lijf afdrupte en zelfs moshpits ontstonden. Hoe kon het ook anders met nummers als “GET UP”, “Geronimo” en het fantastisch gespeelde “Shame”? Ook de uitvoering van het nieuwere “Rice” sloeg aan en het nummer werd bijgevolg al luidkeels meegezongen. Wat er op het podium bij Young Fathers gebeurde was simpelweg ontzettend indrukwekkend en is nu al een van de meest memorabele optredens van het weekend.

Alex G @ The Secret

De tourroute van Alex G was de laatste weken allesbehalve een ontspannen ritje doorheen de Scandinavische uithoeken. Toch stond hij er gisteren heel ontspannen en uitgerust bij om samen met zijn evenzeer getalenteerde muzikanten Best Kept Secret te veroveren. Beginnen deden ze nog redelijk terughoudend in de vorm van “S.D.O.S.”, al veranderde die attitude met het inzetten van de bescheiden hit “Runner”. De automatische piloot sprong helaas wel even snel op en maakte het zo lastig om een connectie te maken tussen band en publiek. Ook het geluid liet te wensen over en klonk over grote lijnen nogal rommelig en onprecies. Het aanvankelijke enthousiasme glipte op die manier in de eerste helft snel weg bij ons. De slokjes van de rode wijn hielpen daarbij ook niet en zorgden ervoor dat Alex G een verdwaasde indruk achterliet. “Miracles” werd dan weer wel netjes gebracht en afsluiter “Forgive” maakte het een en het andere goed. Het was echter jammer dat het aantal promille in het bloed van Alex G zo hoog was, want als een van de favorieten van het Best Kept Secret-publiek had dit zomaar even het beste concert van zaterdag kunnen zijn.

Goldband @ One

Ook slecht bewaarde geheimen zijn welkom op Best Kept Secret: Goldband, misschien wel de grootste Nederlandstalige popsensatie van het moment, stond op de tweede festivaldag op de One voor een vol veld. De meningen over het Haagse trio en of ze thuishoren op Best Kept Secret zijn verdeeld, maar hoe je het ook draait of keert: Goldband bewees op het grootste podium dat het er thuishoort. Boaz Kok, Milo Driessen en Karel Gerlach zijn ware entertainers die hier simpelweg voor zijn gemaakt. Het drietal bracht elk nummer met een aanstekelijke dosis energie en charisma. Het maakt niet uit of het grote festivalhits zijn als “Noodgeval” (dat perfect getimed was met Boaz’ bloedende been) en “Psycho”, of persoonlijkere nummers als “Paniekaanval”. Die laatste werd voor het eerst live gespeeld, maar we zouden het gek vinden als het geen vaste waarde wordt in de setlist. De manier waarop het lied richting het einde toe openbarst, was ongelooflijk indrukwekkend door ijzersterk instrumentaal werk van gitarist Wieger Hoogendorp, drummer Isaï Reiziger en de bassist die alleen met Finn werd geïntroduceerd.

Een ander hoogtepunt uit de set van Goldband was “Witte Was”. Het nostalgische zomerliedje werd klein ingezet, voordat de heren van goud het gehele veld vroegen om door hun knieën te zakken. Deze gigantische sitdown resulteerde in een enorme stofwolk die oplaaide, maar niemand aan de One leek het erg te vinden om even zand te happen. Ook “Mijn Stad” en “Psycho” veroorzaakten een zandstorm in de Beekse Bergen door de grote moshpits die er hier ontstonden, zoals we intussen wel gewoon zijn bij Goldband. Het zegt iets over het drietal dat het eigenlijk niet uitmaakt op welk festival het staat en wat voor volk het voor zich heeft: iedereen laat zich volledig gaan en dat was ook op Best Kept Secret het geval. Goldband mag dan wel geen goed bewaard geheimpje meer zijn, maar het bewijst keer op keer de perfecte festivalact te zijn.

Goldband speelt komende zomer en dit najaar nog een twintigtal shows, die je allemaal vindt op de website van de band.

Peach Pit @ The Secret

Voor iedereen die Goldband al genoeg aan het werk zag, bleek Peach Pit een uitstekend alternatief. De band uit Canada bracht een vreselijk chille set, waarbij gitaarsolo’s en gemoedelijke tempo’s het belangrijkst waren. Dat de groep ontstond tijdens een gedrogeerde ontmoeting op een festival, hoorden we ook wel in de muziek. Nergens hoefde het te snel of te moeilijk, maar met z’n vijven konden ze wel een heel dynamische set voorschotelen. Zo zagen we bandleden die heel wild over het podium heen en weer liepen en hoorden we vooral ook heel leuke liedjes. De band heeft een bepaalde TikTok-sound en de nummers die op die app al bescheiden rondgaan, werden ook al heel enthousiast meegezongen. Dat de gitaarsolo’s een belangrijk deel van de set waren, werd op het eind nog eens bewezen met “Give Up Baby Go”, waarbij de solo van “Hotel California” plots opdook. Een aangename verrassing, die ook voor toevallige kijkers een herkenningsfactor bood. Zo bracht Peach Pit een heel aangename, surfy weedrockset waarbij niets moest, maar alles wel kon en vooral zeer aangenaam het oor binnenkwam.

Op zondag 11 juni staat Peach Pit in Paradiso in Amsterdam.

Terzij de Horde @ The Casbah

Veel metal valt er niet te vinden op Best Kept Secret, maar als er dan eens een band in het hardere genre speelt, blijkt er wel publiek voor te zijn. Zo stond The Casbah goed vol voor de set van Terzij De Horde. De Utrechtse postmetalband mocht de eer van het genre verdedigen en deed dat op een furieuze, maar herkenbare manier. Zo waren er heel wat krachtige screams te ontwarren uit het geheel aan gitaren. De wall of sound was intens en vooraan zagen we ook dat iedereen zich volledig liet meeslepen. Toch was The Casbah net een te intieme locatie om zo’n muziek echt te kunnen beleven. Je moet het zien en voelen, en nu konden we enkel dat tweede. Dat gevoel was er alleszins een van angst en afgunst, maar wel eentje waarbij de volledige tent zich liet meeslepen in dat gevoel.

De komende maanden doet Terzij de Horde nog enkele shows in Nederland. Op 24 juni staan ze in Paard in Den Haag, op 30 september in Astrant in Ede en op 3 november in Gebouw T in Bergen Op Zoom.

Interpol @ Two

Als je niet wist dat Interpol al een flinke poos meedraait in de muziekwereld, dan werd dat in de Two duidelijk door de gemiddelde leeftijd van de aanwezigen. De tent stond namelijk vol met mensen die de veertig al ruim en breed gepasseerd zijn en de tijd van hun leven hadden bij Interpol. Alle hits van de New Yorkers passeerden de revue in Hilvarenbeek. Nummers als “Evil”, “Obstacle 1” en “C’mere” konden rekenen op een groots onthaal van de flinke horde fans die zich hier had verzameld. Vooral die laatste kwam goed uit de verf in de Two, maar ook “Pioneer To The Falls” sloeg live nog beter aan dan op de plaat. Hoewel Interpol dus wel degelijk strak speelde en frontman Paul Banks goed bij stem was, voelde het wel een beetje alsof het heel routinematig was. De heren werkten de set af precies zoals het moest, maar niets meer dan dat. Hoewel de vele fans hier geen moeite mee hadden, vonden wij het wel een beetje jammer.

Op zaterdag 1 juli staat Interpol op Rock Werchter.

De Toegift @ Mheaven

Zij die rust opzochten na de extase van Goldband, konden terecht in het kleine amfitheater van de Muziekgieterij. De hele dag door zijn daar sessies en interviews met artiesten en op het einde van elke avond krijgt een veelbelovende band de eer om met een full set het podium af te sluiten. Gisteren was die eer weggelegd voor De Toegift, een band uit Zeeland die de afgelopen jaren als bezoeker droomde van een spot op de affiche. Dromen kwamen gisteren uit en zo nam de groep ons ook mee in een wondermooie droomwereld. De poëtische teksten zorgden ervoor dat we aan hun lippen hingen en daar kon ook het bonkende kabaal van het aanpalende podium weinig aan veranderen. Het was mooi en rustgevend met pakkende momenten. Headliners zullen ze wellicht nooit worden, maar De Toegift toonde wel potentieel om een gehuisveste naam te worden in de Nederlandse indiewereld. 

De Toegift speelt komende zomer en dit najaar nog een twintigtal shows, die je allemaal vindt op de website van de band.

Big Joanie @ The Casbah

Ook The Casbah kreunde onder de hitte en dat was om 22.00u niet anders. Daar mocht Big Joanie, een naar eigen zeggen black feminist punkband, tonen wat ze in huis had. Zoals echter steeds bij die tent het geval is, zagen we er geen moer van als we niet tussen de eerste vier rijen stonden. De kleine bandleden, die zelf klaagden over het te donkere licht dat maar niet werd aangepast, moesten we echt gaan zoeken om ze te spotten. Dan maar muzikaal genieten, alleen bleek het allemaal wat te rommelig en misten we ook iets wat de band uniek maakte. We merkten dat ook aan het publiek, dat zich gestaag uit de tent verwijderde. Dat de groep tussen de nummers door ook te veel praatte over haar missie, hielp niet om volledig mee te zijn in het geheel. Big Joanie zal dus nog even haar best mogen doen om echt big te worden.

Op donderdag 12 oktober staat Big Joanie in de Botanique in Brussel.

Oscar and the Wolf @ One

Hitte doet rare dingen met een mens. Dat bleek maar weer op Best Kept Secret, waar Max Colombie, frontman van Oscar and the Wolf, het podium van de One betrad in een gigantische bontjas. Goed, die bleef gelukkig niet lang aan, en die twijfelachtige keuze zei niets over de rest van het optreden. Wat Oscar and the Wolf liet zien als afsluiter van de One op deze tweede dag, was een show die van begin tot eind praktisch perfect in elkaar zat. Zodra “Warrior” werd ingezet, werd er over de gehele zandbak voor het hoofdpodium hard meegezongen met ieder woord. Zo ging dat anderhalf uur verder. Het was 90 minuten lang de wereld van Max Colombie, waar wij maar al te graag eventjes in leefden.

Hit na hit kwam voorbij in Hilvarenbeek. “You’re Mine” en “Nostalgic Bitch” werden bijvoorbeeld ongelooflijk goed gebracht door Colombie en zijn ijzersterke zeskoppige band, maar ook “Fever” en “Breathing” klonken fantastisch. Ook de wat meer sexy, slomere nummers werkten goed op deze avond. De sensuele manier waarop Oscar and the Wolf “Undress” bracht bijvoorbeeld, paste perfect bij deze zwoele en plakkerige zomeravond. Gedurende de hele set waren de aanwezigen helemaal mee. Ook degenen die het allemaal niet meer binnen konden houden, deden weer vrolijk mee zodra de boel geleegd was. Iedereen at uit Colombie’s hand. Wilde hij lichtjes? Dan kreeg hij lichtjes. Handen zien? Dan schoot elke hand de lucht in. Iedereen springen? Dan gebeurde dat. De stofwolken werden voor lief genomen.

Ook het visuele stak goed in elkaar bij Oscar and the Wolf. Er was een toffe lichtshow en een hoop rookmachines om een al geweldig optreden alleen maar meer kracht bij te zetten. Afsluiten deed de Belg met een mash-up van “Princes”, Doja Cats “Get Into It (Yuh)” en The Weeknds “Starboy”. Dat was een meer dan passend einde, want ja, Max Colombie is een motherfucking starboy, en een meer dan ideale afsluiter van de One op deze avond.

Op zaterdag 1 juli staat Oscar and the Wolf op Rock Werchter.

Psychedelic Porn Crumpets @ The Secret

The Secret stond propvol voor Psychedelic Porn Crumpets. De laatste keer dat de band op Best Kept Secret speelde, was dat memorabel en deze keer zou dat niet anders zijn. Aan echt energieke rockbands is er wel wat gebrek, en dus was het duidelijk dat iedereen zich de nacht in wilde smijten. En dat smijten kan je gerust letterlijk nemen, want vanaf de eerste noot die werd gespeeld, ontstond een kleine moshpit die doorheen het concert zou uitmonden in een pit die de hele zaal innam. Crowdsurfers, circlepits, springerige mensen en vooral heel veel zweet waren de gevolgen van dat alles. De band zelf speelde alsof zijn leven ervan afhing: vol energie en krachtige riffs, en zelf waren de mannen ook overweldigd door het enthousiasme in de zaal. Je zou voor minder, want bij nummers als “Cornflake”, “Cubensis Lenses” en natuurlijk “Found God in a Tomato” kan je niet anders dan bewegen. Bij die laatste werd de tent bijna vernield door de krachtexplosie die het publiek gaf. Er zat duidelijk nog veel kracht in de zaal en dat kwam er bij Psychedelic Porn Crumpets allemaal uit. De band speelde de set van zijn leven en wij waren een bevoorrecht getuige.

Young Marco @ Two

De Nederlandse Young Marco timmerde speciaal voor Best Kept Secret een audiovisuele show in elkaar, die gisteren rond middernacht in de Two in première ging. De volkstoeloop was nog volop aan de gang toen de Amsterdammer heel eclectisch en oldschool draaide, begeleid door een leger lasers in zijn rug. Af en toe waren de overgangen iets minder soepel, maar dat was wel het beste bewijs dat Young Marco wel degelijk live on the spot aan het mixen was. De ferme lichtshow deed de extase in de tent alleen maar verder oplopen, net zoals de lange opbouwmomenten naar de drops. De apotheose had Young Marco als een slimme vos voor helemaal op het einde bewaard in de vorm van “What You Say”. De tent barste uit haar voegen, vuisten gingen de lucht in en gelukshormonen werden massaal uitgestoten. De exclusieve show van Young Marco was een voltreffer van jewelste, die hij graag nog eens mag komen overdoen.

Op 6 augustus staat Young Marco op Dekmantel Festival, op 19 augustus op XRDS in Brussel.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Deze recensies werden geschreven door Niels Bruwier, Simon Meyer-Horn en Stephanie Van Tol.