Daar herrijst Glasser, het geesteskind van Cameron Mesirow. Het stond ergens in de sterren geschreven dat ze iets kunstzinnigs zou gaan doen. Haar moeder had kortstondig een newwaveband en haar vader zit bij het percussief performancecollectief Blue Man Group. Na haar studies literatuur bracht ze in 2010 een debuutalbum uit, Ring. Sinds haar tweede album, Interiors uit 2013, stond het schrijven even op een laag pitje, met als resultaat enkel een ep en wat singles. Tien jaar later is er dus uit het niets een album klaar, dat Crux heet en op 6 oktober via One Little Independent uitkomt. De inspiratie voor de hernomen carrièresprong komt blijkbaar van het Bulgaarse staatstelevisiekoor, wat Mesirow aanzette specifieke zanglessen te volgen.
“Vine” is de tweede track op deze plaat en ligt in de lijn met de vorige werken, althans wat haar eigen bijdragen betreft. De ondertussen gangbare synthpatronen klinken helaas niet zo uit de lood meer als bij de eerste generatie indietronica. De adembenemende strijkarrangementen zijn geschreven door Patrick Ford en gespeeld door Jason Yang en Annie Truscott. Robbie Lee ondersteunde hen met saxofoon en Bruce Carver verzorgde de nodige percussie. Chris Elms mixte de meanderende tapes mee aan elkaar. Hij werkte voordien met artiesten als Björk, bijvoorbeeld voor Vulnicura. Mesirow’s stem leek overigens jaren geleden al op een soort Björk-core te hebben toegelegd. Het niet nader bepaald gefluit bezorgt ons halfweg heimwee naar de woestenijen van Canada of Mongolië, ondanks dat we daar nog nooit voet aan wal gezet hebben. Wereldfolk lijkt ons tot slot niet helemaal koosjer meer, het belet ons om helemaal te kunnen genieten. We houden ons oordeel dus tot nader order nog even op.
Facebook / Instagram / Twitter
Tracklist van Crux:
01. A Guide
02. Vine
03. Easy
04. Knave
05. Mass Love
06. Thick Waltz
07. All Lovers
08. Clipt
09. Undrunk
10. Drift
11. Ophrys
12. Choir Prayer
