Mikhael Villegas, ofwel No_4mat, is al jaar en dag een virtuoso in visuele effecten, graphic design en VFX, maar achter de decks moet de man absoluut niet onderdoen. In 2018 maakte hij zich onsterfelijk met het nummer “1992“, een deephousecut die uitgegroeid is tot een van de bekendste nummers in het genre, en de rest is geschiedenis. Sindsdien bracht hij meerdere langspelers uit, zoals het album 2016 vlak voor de coronacrisis en opvolger 2017 vlak na de coronacrisis. Daar viel een duidelijke evolutie op te merken: op 2016 bleef vooral die deephouse intact, terwijl er op 2017 meer eclectische invloeden aanwezig waren. Op “Vanilla Sky” kiest No_4mat er weer voor om andere genres met elkaar te laten kennismaken, wat altijd ergens een gok is, maar in dit geval absoluut een geslaagde.
Al uit de eerste seconden van het nummer wordt duidelijk dat No_4mat de weg van de trance inslaat, met een opbouw die nog wel wat weg heeft van het oeuvre van Marlon Hoffstadt. Op de track “Cyber Dance” waagde No_4mat zich al aan trance, maar op “Vanilla Sky” wordt zijn uitgebreide palet nog iets harder in de verf gezet door de inclusie van acid, die het geheel sterk aanvult. Die intrede gebeurt pas rond de helft van het nummer, waardoor de trance eerst individueel tot zijn recht mag komen. Het zorgt voor een mooie afwisseling tussen die twee werelden, en ondanks het feit dat “Vanilla Sky” een van No_4mats langste tracks tot nu toe is, sleept het nummer op geen enkel moment aan. Dat is deels te danken aan het genregepuzzel, maar vooral aan de bekwame wijze waarop No_4mat alles tot samenhang brengt.
Facebook / Instagram / Soundcloud / Bandcamp
Beluister de singles van de week op onze Spotify.
