©CPU – Nathan Dobbelaere
Als onderdeel van de HiFive-concertreeks van Trix kwam gisterenavond de Canadese tweeling Phoenix en Mercedes Arn-Horn van Softcult langs aan de Antwerpse binnensingel. Wie nog niet vertrouwd is met HiFive raden we sterk aan om even te surfen naar de website van Trix. Voor de spotprijs van vijf euro kan je bands ontdekken die volgens hen razend interessant zijn en op de rand van de doorbraak staan. Laat Softcult voor ons een band zijn die aan al die voorwaarden voldoet. Met hun mix van grunge, shoegaze, dreampop en een stevige dosis indierock die recht uit de jaren negentig lijkt te komen, wisten ze ons de laatste maanden steeds meer te overtuigen. We waren dan ook enorm benieuwd hoe ze het er live vanaf zouden brengen.
Wanneer de zussen Arn-Horn begin 2020 de stekker uit Courage My Love trekken, duurt het niet lang eer ze de puberale poppunk inwisselen voor de fuzzy gitaren en Softcult oprichten. Dat ze beiden gezegend zijn met een stem als een engeltje, was al lang geen geheim meer. Op een album is het nog steeds wachten, maar met talloze singles en twee ep’s op hun conto zou de band geen moeite hebben om het café van Trix een uurtje te entertainen. Aangezien de HiFive shows enkel een hoofdact bevatten, was de speeltijd volledig voor Softcult. Om half negen weerklonken de eerste geluiden uit de boxen. We werden direct ondergedompeld in een bad van reverb- en galm. De klanken vloeiden naadloos over in “Spit It Out”. Beginnen met je grootste hit is altijd een grote gok, maar die draaide gelukkig goed uit. De duistere klanken werden vergezeld van een wondermooie cleane samenzang van Phoenix en Mercedes en zetten direct de toon voor de avond. Die samenzang zou als een rode draad door de avond sluipen.
@CPU – Nathan Dobbelaere
Waar elk nummer op zichzelf meestal een leuke melodie bezit en als single lekker wegluistert, bleef Softcult in het begin toch iets te mooi binnen de lijntjes kleuren. De scherpe randjes werden er af geveild en het geheel klonk net dat tikkeltje te braaf. Zo balanceerden ze tijdens “Gloomy Girl” op het randje tussen grunge en pop, maar viel het oordeel te mager uit. Misschien was het gebrek aan een voorprogramma een manco en hadden het publiek en band even nodig om warm te draaien. In het eerste deel zat net te weinig variatie en reliëf om constant onze aandacht erbij te houden. Het was pas wanneer “Gaslight” ingezet werd, dat er meer animo doorheen het café raasde. De gitaren klonken een beetje snediger en we merkten zienderogen dat de band op toerental kwam. De hoofdjes van de fans gingen al iets meer op en neer en het applaus dat weerklonk, klonk steeds luider en luider.
Wanneer frontvrouw Mercedes een speech afstak over het over misbruik tegen vrouwen door mannen met macht, bevonden we ons op een kantelpunt in de show. Het brave imago werd afgeschud en een vurige versie van “BWBB” werd ingezet. De song die werd geschreven naar aanleiding van de moord op Sarah Everard door een politieagent in 2021 maakte het viertal duidelijk kwaad. Die energie bleef vanaf dan hangen op en rond het podium. Met “Someone2Me” en “Drain” kregen we nieuwer werk voorgeschoteld dat ook op plaat iets steviger klinkt. Live kwamen de nieuwe nummers goed tot hun recht en slaagden ze erin deze songs naar een ander niveau te brengen. Het contrast tussen stevige gitaren en de zachte, perfecte samenzang werd nog duidelijker. Zangeres Mercedes was nu helemaal losgebroken en zette de puntjes nogmaals op de i met een niet mis te verstane boodschap over aansprakelijkheid. Je zag het vuur in haar ogen en ze vertaalde deze woede moeiteloos in een positieve energie die de liedjes enkel te goede kwam.
©CPU – Nathan Dobbelaere
Als toemaatje kwam de band nog één van hun nieuwste songs “Dress” voorstellen. Dit nummer toont waar Softcult toe in staat is; een oorwurm neerpennen die de radiogolven kan teisteren. Ook afsluiter “One Of A Million” heeft het potentieel om een hit te worden. Om een headlineshow op te voeren, zal Softcult nog wat ervaring moeten opdoen, maar dat er talent aanwezig is om een mooie carrière uit te bouwen, staat buiten kijf. Ze kunnen alvast rekenen op een diehard fanbase die tot lang na het optreden aan de merchandisestand handtekeningen kwamen jagen en praatjes maken. Hun eerste doortocht in België was dan ook meer dan geslaagd te noemen. Wij zien ze graag terugkeren!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
