De Canadese singer-songwriter Leslie Feist heeft al een solocarrière van bijna 25 jaar achter de rug, maar toch heeft ze nog maar een handvol albums achter haar eigen naam staan. Haar debuut Monarch (Lay Your Jewelled Head Down) verscheen in 1999 nog redelijk onder de radar, maar vanaf opvolger Let It Die (2004) wist de Canadese met elke release meer zieltjes te winnen. The Reminder uit 2006 zorgde voor de commerciële doorbraak met hits als “1234” en “My Moon My Man” , het grimmige Metals en Pleasure bevestigden in respectievelijk 2011 en 2017 alleen maar haar kwaliteiten als liedjesmaker. Met zo’n foutloos parcours kijken de fans natuurlijk reikhalzend uit naar elke nieuwe plaat. Na ruim zes jaar wachten wordt met het nieuwe Multitudes dat lange wachten eindelijk beloond.
Feist heeft de gewoonte om aan haar muziek te schaven tot die echt goed zit en dus zijn lange pauzes tussen verschillende platen niet ongewoon voor haar. Toch ging ze in 2021 tijdens het werkproces van Multitudes door een behoorlijk bewogen periode. Zo werd ze moeder van een eerste kindje en verloor ze haar vader. De gebeurtenissen hebben de songtesksten onmiskenbaar beïnvloed, maar desondanks klinkt de nieuwe lp allesbehalve donker. Hoop en afscheid staan centraal op de langspeler en met een perfecte muzikale dosering brengt de muzikante deze emoties zonder zwaarmoedig over te komen.
Het fijne aan Feist is dat haar songs niet altijd voorspelbaar zijn en dat is op haar nieuwe plaat nog steeds het geval. Ze stapt regelmatig weg van de klassieke songstructuren en voegt maar wat graag muzikale weerhaken toe. Niet zo gek als je weet dat ze vanaf 2003 regelmatig deel uitmaakte van het Canadese indiecollectief Broken Social Scene. Zo ruw als die band wordt het nergens op Multitudes, want het grootste deel van het album is eerder traag en introvert. De nadruk ligt op de akoestische gitaar en Feists indrukwekkende stem. Poppy meezingers als “Mushaboom”, “1234” of “My Moon My Man” ontbreken, maar dat maakt het geheel zeker niet minder interessant.
De hectische, maar daarom niet minder indrukwekkende, single “In Lightning” opent de plaat met veel tumult, maar nadien slaat de sfeer helemaal om in het introverte “Forever Before”. In dit nummer betovert Feist je in een ogenblik met enkel een ingetogen gitaartokkel en haar wondermooie stem. Wanneer in het refrein enkele zachte pianoklanken worden toegevoegd en ze haar stem laat meanderen van hoog naar laag, dan weet je het helemaal: de Canadese heeft het nog helemaal in zich om beklijvende luisterliedjes te maken.
Multitudes telt nog wel meer hoogtepunten. In “Hiding Out In The Open” en “Of Womankind” springen de meerstemmige vocalen in het oor, in het schitterende “The Redwing” grijpen een mooie tokkel en een wondermooie melodie de aandacht. In de hypnotiserende mijmering “Calling All The Gods” kruipt Feist met stralende zang onder je vel terwijl het afsluitende “Song for Sad Lovers” punten wint met de mooie tekst. “Borrow Trouble” maakt met z’n snijdende strijkers, rammelende percussie en dronken saxofoonsolo dan weer een uptempo uitstapje. Multitudes telt wat ons betreft slechts één misstap en dat is “Martyr Moves” met z’n irritante fluiten. Gelukkig is dat maar een kleine smet op een verder vlekkeloze plaat.
Sterke nummers bij de vleet dus, en die klinken allemaal extra sterk door de geweldige muzikale productie. De artieste heeft de rauwe, ongepolijste klank van voorgangers Pleasure en Metals achterwege gelaten en ingeruild voor een loepzuiver geluid. De heldere gitaarklanken en vele nuances in de zang zijn uitstekend uitgebalanceerd en komen het allerbest tot hun recht met een goede hoofdtelefoon. Kapitaalkrachtige fans kunnen met een stevige muziekinstallatie waarschijnlijk optimaal genieten van het indrukwekkende Dolby Atmos-geluid waarmee de langspeler is opgenomen, maar met een doordeweekse hoofdtelefoon hoor je de details van de liedjes evengoed. En zo is Multitudes een plaat geworden die vraagt om in één geheel beluisterd te worden met veel aandacht voor de muzikale details.
Met Multitudes is Feist terug van veel te lang weggeweest. Het album legt de focus op een tokkelende Feist en zet haar kunde als singer-songwriter weer helemaal in de spotlight. De plaat bevat weinig snel verteerbare popsongs, maar bloeit langzaam open. Met dit zesde album zullen de fans dan ook ongetwijfeld veel luisterplezier beleven.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek “The Redwing”, ons favoriete nummer van Multitudes, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
