© CPU – Toon Miermans
Hoewel You Me At Six ondertussen al bijna vijftien jaar meedraait in de muziekscene, lijkt er nog lang geen einde aan te komen. Na ondertussen alweer vier jaar is de band nog eens tot bij ons geraakt en werden ze met open armen ontvangen. Sinds hun laatste bezoek aan ons land, heeft het vijftal twee nieuwe albums uitgebracht: SUCKAPUNCH in 2021 en hun nieuwste album Truth Decay, dat slechts enkele weken oud is. Met de gelijknamige tour reisden ze al door heel Groot-Brittannië en met het concert in Trix zijn ze aan de tweede show beland van de Europese tournee.
Als gezelschap voor de Truth Decay-tournee koos You Me At Six het Britse viertal The Hunna, maar ook de Australische Yours Truly mocht laten zien wat ze in huis hadden. De jonge punkband leidde de avond in en hoewel de zaal misschien maar voor de helft gevuld was, zat de sfeer meteen goed. Het viertal kon er de hele tijd goed de energie inhouden, ook wanneer het publiek soms niet helemaal mee was. Vocaal was het niet altijd even sterk, maar Yours Truly zette wel een goede, energieke show neer.
© CPU – Toon Miermans
Na amper een kwartiertje was de set van Yours Truly afgelopen en kwam The Hunna het podium op. De band maakt al samen muziek sinds 2015 en dat merkten we ook toen ze samen speelden op het podium. De dynamiek tussen elkaar maakte het extra leuk om ze bezig te zien. De set, die bijna een uur duurde, was een mix van nieuwe en oude songs, en het waren vooral de oude liedjes waar het publiek enthousiast over werd. Veel mensen die de band al eerder zagen, waren er niet, maar het handjevol fans dat aanwezig was, zong luidkeels mee voor heel de zaal, wat voor een goede sfeer zorgde. Ongeveer halverwege de set legden de drie muzikanten even hun instrumenten aan de kant en begeleidde de frontman Ryan Potter zichzelf met enkel zijn gitaar. Zo creëerde hij even een rustig, intiem momentje, wat we wel konden appreciëren werd tussen de constante stroom wilde gitaren en drums. Nadien pikte de rest van de band meteen weer in en raceten ze door naar het einde van hun geweldig krachtige show. The Hunna bewees dat ze een geweldige liveband zijn en we hopen hen snel terug te zien.
En dan was het aan de mannen van You Me At Six. Ze kwamen een voor een het podium opgewandeld, de ene met een al luidere kreet als gevolg dan de andere. Beginnen deed het vijftal met “Deep Cuts” en ze gaven er direct een lap op. De gitaren en drums zogen ons meteen mee in het punkrockwereldje en iedereen die oud genoeg was, voelde zich meteen tien jaar jonger. Ook frontman Josh Franceschi gaf het beste van zichzelf en dat zijn stem niet altijd boven de instrumenten kwam, leek het niemand te deren. Wanneer hij dan ook de eerste grote uithaal van de avond deed tijdens de laatste noot van “heartLESS”, waren er enthousiaste en aanmoedigende kreten te horen.
© CPU – Toon Miermans
De eerste – en ook de stevigste – moshpit van het concert kwam er tijdens “Bite My Tongue” nadat Josh Franceschi het publiek aanmoedigde om zich niet ‘als standbeelden te gedragen’. Deze peptalk maakte het publiek goed wakker en zorgde ervoor dat de energie van de show alleen maar in stijgende lijn ging. Die interactie met het publiek bleek een rode draad doorheen de avond en zorgde voor een aantal leuke momenten. Zo leerde de band het publiek een stukje van het refrein van hun laatste single “God Bless the 90’s Kids” om later zeker te zijn dat iedereen het kon meezingen.
En dan was het tijd voor een rustmomentje. De zaklampen en aanstekers werden boven gehaald en gingen de lucht in wanneer de eerste welbekende noten van “Take on the World” de zaal betraden. De hele zaal was meteen mee en kon het trage nummer zeker appreciëren. Na deze song liep de band even het podium af om na een minuutje alweer onder heus gejuich en gejoel op het podium te verschijnen en nog een laatste keer alles te geven.
De dreigende gitaarriff van “SUCKAPUNCH” weerklonk door te boxen en zowel het publiek als de band leken een nieuwe energie te hebben gevonden. Iedereen sprong als een bezetene in het rond, liefst met de handen in de lucht. Hierna werd de klassieker “Underdog” van onder het stof gehaald en dit was er eentje waar velen op gewacht hadden. Het tweede refrein werd helemaal overgelaten aan het publiek, dat luider dan ooit klonk. Afsluiten deed het vijftal met “Beautiful Way” en er was geen mooiere manier waarop ze dat konden doen. De hele zaal was enthousiast en op instrumentaal vlak kon de band nog een laatste keer alles uit de kast halen met een stevige drumbeat en luide gitaarriffs.
Als er een ding is wat de mannen van You Me At Six als de beste kunnen, is het een publiek entertainen. De energie bleef het hele optreden consequent aanwezig en de vele interacties waren een groot pluspunt. Verder kunnen we ook niet ontkennen dat ze weten hoe ze hun instrumenten moeten bespelen. Elk individueel zijn ze pro’s in hun vak en hun lange carrière samen zorgt ervoor dat ze goed op elkaar afgespeeld zijn. Kortom: het was een zeer geslaagd optreden van de Britse punkrockgroep.
Vandaag, 23 februari, speelt You Me At Six nog in Amsterdam in een uitverkochte Melkweg.
Setlist:
Deep Cuts
Fresh Start Fever
Straight to My Head
heartLESS
Bite My Tongue
What’s It Like
No Future? Yeah Right
Give
Stay With Me
Mixed Emotions (I Didn’t Know How to Tell You What I Was Going Through)
God Bless the 90’s Kids
Take on the World
SUCKAPUNCH
Underdog
Reckless
Beautiful Way
