AlbumsFeatured albumsRecensies

P!nk – TRUSTFALL (★): Verval

De Amerikaanse P!nk moet eigenlijk niet echt meer worden voorgesteld. De afgelopen twee decennia verzamelde ze meer hits dan je op twee handen kan tellen en ondertussen vallen haar langspelers ook bijna niet meer op die handen bij te houden. TRUSTFALL volgt als negende album Hurts 2B Human uit 2019 op, dat samen met Beautiful Trauma tijdens een explosieve show werd voorgesteld op Rock Werchter. Niet alleen het publiek, maar ook P!nk moet zich hebben geamuseerd die dag, want binnenkort strijkt ze opnieuw neer op de Werchterweide (al is het deze keer voor Werchter Boutique).

Protestsong “Irrelevant” van vorig jaar is niet terug te vinden op het nieuwe Trustfall, desondanks staan er wel al drie eerder uitgebrachte nummers op de plaat. “Never Gonna Not Dance Again“, “When I Get There” en de titelsong konden zo al een beetje groeien in onze gehoorgang en ook na verschillende luisterbeurten lopen we er niet helemaal warm van. De magische en oprechte sparkle die P!nk ooit over de meeste van haar nummers wist uit te sprenkelen, lijkt een beetje zoek te zijn en hetzelfde geldt voor veel van de andere liedjes op TRUSTFALL.

Toegegeven pianoballade “When I Get There” is wel een mooie manier om de boel langzaamaan mee van wal te steken. De strijkers voegen wat extra warmte toe aan de muziek en stem van P!nk en zo lijkt de rock-‘n-rollster van vijftien jaar geleden volledig passé composé. Met “TRUSTFALL” gaat het gelijknamige album echt van start, maar we blijven nog steeds op een twistje wachten dat zorgt voor dat tikkeltje meer. Daarna komt “Turbulence” aan bod en daarop past ze hetzelfde vocale trucje toe als tijdens het voorgaande nummer, waarbij haar stem eventjes een sprongetje maakt tijdens het zingen van de titel. Je zou gaan denken dat P!nk misschien niet zoveel inspiratie meer had tijdens het maken van haar negende album en die kans zit er zeker in, want de zangeres schreef slechts aan de helft van de songs mee op haar nieuwe plaat.

“Kids in Love” is er bijvoorbeeld eentje waar P!nk zich niet te veel mengde tijdens het schrijven. Wie schreef het dan wel? Klara Söderberg van First Aid Kit, samen met enkele van haar naasten. En gelukkig voor Klara mag ze samen met haar zus Johanna ook meezingen op het countryachtige deuntje. P!nk is geen onbekende voor coutrymuziek en haar stem klinkt net als die van de First Aid Kit hier heel mooi. Ook voor “Just Say I’m Sorry” trok de zangeres de opnamestudio in met een countryartiest en deze keer is het Chris Stapleton, met wie ze eerder al “Love Me Anyway” uitbracht. Zijn imposante stem steelt op de nieuwe samenwerking eigenlijk de show en zo sluit hij in schoonheid andermans album af.

Platte popsong “Never Gonna Not Dance Again” positioneert zich halverwege het album en dat dit tot een van de hoogtepunten behoort, is een treurige zaak in feite. Van de ‘je m’en fous’-houding en herkenbare attitude van jaren geleden blijft er niets meer over en zo voelt P!nk nu op haar nieuwste album aan als een dertiende artiest in een dozijn. De samenwerking met The Lumineers en “Runaway” zijn even memorabel als een kiezelsteentje en doet ons vol nostalgie terugdenken aan het gelijknamige nummer uit 2006 dat ten minste inhoud leek te hebben en een uitstraling had.

“Hate Me” werd geschreven met Greg Kustin, met wie P!nk ook samenwerkte aan onder meer enkele van de beste nummers van The Truth About Love en daarnaast werkte hij ook voor uiteenlopende artiesten als Adele, Charli XCX en Foo Fighters. ‘Rock on’, dachten de twee toen ze “Hate Me” schreven, want het hoge tempo en de schreeuwerige zang hebben heel wat weg van de hardere muziekgenres en toch zijn we opnieuw niet helemaal verkocht door de track. Tijdens “Lost Cause” gaat het er dan net heel rustig aan toe en hier lijkt P!nk voor het eerst recht uit haar hart te spreken, al schreef ze er zelf niet aan mee. Het werd onder meer geschreven door Wrabel, met wie de zangeres eerder al uit het door merg en been gaande “90 Days” uitbracht. Wrabel slaagt er altijd in emoties over te brengen en dat is ook het geval wanneer P!nk zijn nummers inzingt. De zangeres lijkt veel terug te vallen op artiesten waar ze al mee samenwerkte (waar op zich niets mis mee is), maar er wordt weinig toegevoegd aan wat ze eerder met die anderen wist te bereiken.

‘Don’t judge a book by its cover’ wordt er al eens gezegd, maar bij TRUSTFALL wordt het vrij snel duidelijk dat de muziek even inspiratieloos is als het in vraag te stellen artwork. Hurts 2B Human leek een beetje een verzameling van liedjes die niet op Beautiful Trauma thuishoorden en TRUSTFALL lijkt nog meer op samengeraapte restjes zonder al te veel samenhang. Veel artiesten lieten zich de afgelopen jaren direct of indirect inspireren door (de gevolgen van) COVID, maar P!nk putte er klaarblijkelijk weinig inspiratie uit en dat is voelbaar. Vrijwel elk nummer op haar negende album voelt extreem basic aan en de teksten komen vaak zo inhoudsloos over dat ze irrelevant worden. Slechts enkele liedjes weten echt een oprechte emotie uit te stralen met teksten die verder gaan dan ‘Liedjes Schrijven Voor Dummies’. “Feel Something” is een van de laatste liedjes op de plaat en het was inderdaad leuk geweest als de muziek iets teweeg had gebracht.

Laat ons hopen dat P!nk zich op Werchter Boutique vooral beroept op ouder materiaal en zo van 17 juni een mooie dag weet te maken.

Facebook / Instagram / Website

Ontdek “Kids in Love”, ons favoriete nummer van Trustfall, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.

1186 posts

About author
braaf zijn hé
Articles
Related posts
2023FeaturesInstagram

De beste concertfoto’s van 2023 volgens onze fotografen

Zoals we eerder al aangaven bij de mooiste albumhoezen van 2023: het visuele is bij muziek minstens even belangrijk als de klank….
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single P!nk - "All Out of Fight"

Mocht Erik Van Looy ons vragen wat we over P!nk weten, dan zouden we de woorden ‘Amerikaans’, ‘zangeres’, ‘acrobatie’ naar zijn hoofd…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Marshmello, P!nk & Sting - "Dreaming"

Soms denk je wel eens: nu hebben we de gekste samenwerkingen wel allemaal gehad. Maar kijk, die gedachte kan bij deze meteen…

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.