AlbumsFeatured albumsRecensies

Little Simz – NO THANK YOU (★★★★): Onvoorwaardelijk trouw aan zichzelf

Toen Little Simz vorig jaar een van de allerbeste platen van 2021 op ons afvuurde in de vorm van Sometimes I Might Be Introvert, hadden we niet verwacht dat ze iets meer dan een jaar later zou aankondigen dat de opvolger alweer ready to go zou zijn. Je zou denken dat de Britse na het afleveren van zoiets iconisch als die meest recente plaat even de tijd nodig zou hebben om aan een nieuw album te werken, vooral met haar drukke agenda in ons achterhoofd. De rapster sierde deze zomer namelijk allerlei festivalpodia met haar aanwezigheid, waaronder die van Pukkelpop, en is momenteel op tour, waarmee ze vorige maand al in Antwerpen passeerde met een praktisch foutloze show. Tussen alle optredens, voorbereidingen en hectiek door vond Simbi Ajakiwo echter voldoende tijd om te werken aan de opvolger van Sometimes I Might Be Introvert. Vorige week kondigde ze de komst van NO THANK YOU onverwachts aan en vandaag stuurt ze deze al de wereld in.

Sommigen vinden het stiekem misschien een beetje onhandig dat Little Simz haar vijfde album precies uitbrengt op het moment dat de eindejaarslijstjes van vrijwel iedere grote muziekpublicatie bekend worden gemaakt, maar als er iets duidelijk wordt op NO THANK YOU, dan is dat toch wel dat de Londense alles lekker op haar eigen manier doet. Ze is totaal niet geïnteresseerd in het doen wat het publiek van haar verlangt of wat de hoge piefen in de muziekindustrie van haar verwachten. Simz wil het doen zoals alleen zij dat wil en onvoorwaardelijk loyaal zijn aan zichzelf is dan ook precies wat ze doet op deze plaat. Ze had ervoor kunnen kiezen om de grandeur en het maximalisme van Sometimes I Might Be Introvert proberen na te bootsen, maar heeft er juist voor gekozen om het minder groots en minimalistischer aan te pakken op NO THANK YOU. Haar vastberadenheid om continu te doen waar ze zich goed bij voelt, is ongelooflijk respectabel.

De rode draad op NO THANK YOU is de moeite die Little Simz heeft met het acclimatiseren aan haar nieuwe leven. Ja, ze is dankbaar, maar het neemt niet weg dat ze het moeilijk vindt om te dealen met faam en het feit dat iedereen nu wat van haar wil. Anderen vertrouwen met haar carrière heeft haar behoorlijk getraumatiseerd achtergelaten zoals ze duidelijk maakt op de intrigerende albumopener “Angel”, waarop we Cleo Sol ook horen. Op het minimalistische “No Merci” is Simz misschien wel het eerlijkst. Tegen een dreunende beat deelt ze kalmpjes haar frustraties over de muziekwereld. Ze is geïrriteerd om het feit dat zij degene is die de kunst maakt, maar het minst betaald krijgt. ‘You ain’t in the studio with me, but want commission / And if I wanna release my art, I need permission / There’s hidden agendas we need to unpack’, stelt ze dan ook.

Simz verdoezelt dus niet hoe shady de muziekwereld soms is en hoe verwarrend beroemdheid soms kan zijn, maar probeert ook om optimistisch te blijven en zichzelf niet te verliezen. Op het zwoele, groovy “Who Even Cares” spreekt ze zichzelf toe en voelt het alsof ze zichzelf probeert gerust te stellen dat het allemaal wel goed komt, zolang ze trouw aan zichzelf blijft. Ondertussen erkent ze op het prachtige “Heart On Fire” – dat opbouwt naar een wonderschoon einde met gospelkoor – dat ze niet weet hoe ze beroemdheid moet navigeren en dat ze hier nooit op voorbereid was. De Londense geeft toe dat haar huidige leven wel degelijk gepaard gaat met stress, maar ziet het tegelijkertijd ook als een zegen en is bereid om de nodige tegenslagen te doorstaan.

Hoewel Little Simz zeker wel dankbaar is voor haar succes, is ze er tegelijkertijd ook (terecht!) van overtuigd dat ze bestemd is voor grootse dingen. Het siert haar dat ze haar zelfvertrouwen niet onder stoelen of banken steekt. Ajakiwo breekt met de stereotiepe verwachting dat vrouwen bescheiden moeten zijn, niet openlijk trots mogen zijn op hun succes en maar tevreden moeten zijn met hun positie. Zo bekent ze op het sfeervolle, cinematografische “X” dat ze zichzelf onderschat en ondergewaardeerd voelt in de industrie, ondanks haar onmiskenbare talent. Ze weet dondersgoed dat ze een impact heeft gehad op de muziekwereld en op het onbetwiste hoogtepunt van NO THANK YOU, “Gorilla”, rapt ze tegen een catchy baslijn dan ook: ‘New Simz drop to shake the whole shit up.’ Het orkestrale element aan het begin en einde van het nummer doen ons denken aan de grandeur van Sometimes I Might Be Introvert en sluiten naadloos aan op de grote dosis zelfvertrouwen die ze tentoonstelt op “Gorilla”. Simz wordt in de media wel vaker de koningin van rap genoemd en maakt op het groovy “Sideways” duidelijk dat ze daar zelf ook bewust van is: ‘I’m a queen in my seat, I got royal life tendencies.’

Eerlijk is Little Simz op NO THANK YOU niet alleen over haar zelfvertrouwen en de muziekwereld, maar ook over het trauma dat ze met zich mee draagt. Op “Control” vertelt ze ons onder leiding van sfeervol toetsenwerk dat ze voortdurend bang is dat haar trauma’s weer voor de deur staan. Het is een mooi en kwetsbaar nummer waarop Simz opnieuw vergezeld wordt door een gospelkoor, wat bijdraagt aan het hoopvolle gevoel dat de albumsluiter uitstraalt. Ook op “Broken” staan Ajakiwo’s wonden weer centraal. Ze exploreert hier niet alleen haar onzekerheden die ervoor zorgen dat ze niet altijd het gevoel heeft genoeg te zijn en het verlangen om weer 21 en zorgeloos te zijn, maar ook het intergenerationele trauma dat de afwezigheid van haar vader heeft veroorzaakt. Het zeven en een half minuten tellende nummer is een eerlijke inzage in Little Simz’ psyche en het testament dat ook zij maar gewoon een mens is.

Met NO THANK YOU biedt Little Simz ons op de valreep van het jaar nog een prachtig geproduceerd en ijzersterk album. Ze geeft ons op haar nieuwste langspeler een samenhangende en eerlijke kijk in haar gedachtenwereld, variërend van haar blik op de muziekwereld, succes en faam, maar ook de trauma’s die ze met zich meedraagt. De Britse maakt op NO THANK YOU meermaals duidelijk dat ze geen behoefte heeft om te conformeren tot onrealistische, onoprechte verwachtingen en dat ze voortaan alleen maar kiest voor waar ze zich zelf goed bij voelt. Dat zal soms moeizaam zijn, maar Simz gelooft er heilig in dat ze sterk genoeg is om de obstakels te doorstaan en patronen te verbreken. Little Simz heeft al meermaals bewezen dat ze een van de beste rappers van het moment is – dat bewees ze al met Sometimes I Might Be Introvert en met haar passages op Pukkelpop en in Trix –  maar met NO THANK YOU onderstreept Simbi Ajakiwo nog maar eens dat ze de onbetwiste koningin is van het genre. Het is Simz’ wereld, en wij leven er maar al te graag in.

InstagramFacebook 

Beluister de singles van de week op onze Spotify.

256 posts

About author
nederlandser dan ik krijg je het niet
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Little Simz - Drop 7 (★★★½): Onverwachts, maar daarom niet minder welgekomen

De leukste dingen in het leven komen er als je ze niet verwacht, en al zeker als je ze van Little Simz…
InstagramLiveRecensies

CORE Festival (Festivaldag 2): Hoog- en laagspanning

De tweede dag van CORE Festival begon nog warmer dan de dag ervoor. Opnieuw werden we getrakteerd op een divers programma met…
FeaturesInterviewsUitgelicht

Interview Glints: 'Wat mij aantrekt in muziek, is de opportuniteit om jezelf heruit te vinden'

Glints is on a roll. Nadat Jan Maarschalk Lemmens vorige zomer op Rock Werchter 2022 het publiek terug deed kennismaken met zijn…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.