Als je ons vraagt waar Oracle Sisters vandaan komt, zullen we geen eenduidig antwoord kunnen geven. Het trio bestaat uit Lewis Lazar, die Deens-Amerikaans is, Christopher Willatt, uit Noord-Ierland, en Julia Johansen, een Finse. De groep zelf werd echter opgericht in Parijs, waar ze hun laatste twee ep’s, Paris I en Paris II, aan opdroegen. Om die laatste plaat voor te stellen, passeerden ze vorig jaar nog in ons landje, toen ze optraden in de Botanique. Sindsdien heeft de groep niet stilgezeten en brachten ze nog wat muziek uit, meestal in de vorm van dubbelsingles. Ook deze keer is dat het geval en geeft Oracle Sisters er ons twee voor de prijs van één.
Eerste van het lijstje is ook die met de langste titel: “Who Knows Where the Time Goes”. Voor fans is deze single waarschijnlijk geen nieuwkomer, want Oracle Sisters speelde deze al eerder tijdens concerten. Het trio vormt een mooie harmonie gedurende bijna het hele lied waarbij we kunnen wegdromen. De afwisseling tussen zachte stukken, met drum, een zacht gitaartje en een piano, en de iets hardere stukken waar de gitaar iets steviger klinkt, zorgen ervoor dat de groep onze aandacht erbij weet te houden. Ongeveer in het midden verandert de sound naar een iets meer upbeat ritme waar vooral de instrumenten de schijnwerpers stelen. Een vreemde beslissing, maar deze klinkt wel goed.
Wanneer “Yerre Blues” begint, is het duidelijk dat Oracle Sisters heel creatief te werk is gegaan. We horen een viool die zowaar uit een balletstuk zou kunnen komen. Plots schakelt het trio over naar een gezellig gitaartje die een rode draad vormt gedurende de rest van dit nummer. Ook hier vormen ze weer een mooie harmonie, alleen past het beter bij de gitaar dan daarnet. Het is een kalm en aangenaam lied, al vinden we de combinatie met “Who Knows Where the Time Goes” nogal vreemd. Muziek hoeft niet altijd even samenhangend te zijn, zo lang het maar mooi is en dat is bij deze twee singles zeker het geval.
Facebook / Instagram / Website
Beluister de singles van de week op onze Spotify.