AlbumsFeatured albumsRecensies

DAAN – The Ride (★★★): Eén Daan, vele gezichten

Dat Daan Stuyven een artiest is die moeilijk stil kan zitten, is algemeen geweten. De man achter groepen als Citizen Kane, Running Cow en vooral Dead Man Ray slaagt er telkens in zijn honger naar muzikale creativiteit te stillen door grenzen op te zoeken en ze uiteindelijk weer zelf te verleggen met de groep DAAN. Sinds 1999 werden we op die manier getrakteerd op niet minder dan zeven originele studioalbums, twee platen met uitgedunde versies van zijn eigen nummers, enkele concertalbums en een verzameling gemaakte soundtracks. Vandaag komt de Leuvenaar na zes jaar DAAN-stilte (de reünie en nieuwe plaat van Dead Man Ray zat daar zeker voor iets tussen) met een nieuwe langspeler waarop hij deels terugkeert naar eclectische succesplaten, deels experimenteert, maar bovenal heel erg Daan is.

De opener van The Ride is “Western”, een instrumentaal nummer dat we als eerste voorgeschoteld kregen in de aanloop naar dit album. Het is filmmuziek zoals er meer van zou moeten bestaan, banjo en duizend jaar oud Noors kerkorgel inclusief. Western en actiefilm ineen met hier en daar wat spannende momenten die ons op het puntje van onze stoel krijgen, en dat op nog geen vijf minuten tijd. Het is echter jammer dat dit epische begin geen verdere rode draad vormt doorheen de plaat, waardoor “Western” een alleenstaand nummer is en weinig aansluiting vindt met het daaropvolgende “High”. Van deze single waren we niet meteen overtuigd, en dat blijft zo. Het doet ons ergens denken aan “Swedish Designer Drugs”, wat nog steeds een knijter van een song is, maar “High” blijft toch een te eentonige rit richting een groots explosiemoment dat er uiteindelijk niet komt. Echt high worden we er niet van.

Dat Daan op deze plaat ook terugkeert naar de vintage sound van begin jaren 2000, is duidelijk hoorbaar in bepaalde nummers. Zo had “Best Days” evengoed in 2004 op Victory kunnen staan, want het sluit volledig aan bij de filosofie van dat album. We krijgen een fijn partynummer voorgeschoteld dat in verschillende fases opbouwt richting een ware explosie. “The Dancer” is dan weer een kruising tussen swingdansen en The Player uit 2006, maar het nummer nodigt niet per se uit tot dansen. Door de donkere omkadering is de dansvloer niet meteen te zien. In de meeste nummers krijgen de beats weer een meer prominente plaats dan ze de afgelopen vijftien jaar hadden, maar de gelaagde finesse die Stuyven zich eigen had gemaakt op albums als Manhay en Le Franc Belge blijft ook duidelijk aanwezig.

Een perfecte match tussen beide werelden vinden we bijvoorbeeld op “16 Men”, een fijne song die een doortrappend ritme kent. Met fijne drumpassages die achter de eighties klinkende synths verscholen zitten en een knap koorgezang op de achtergrond, verzorgd door Oliver Symons (Warhola, Bazart), weet het op een bepaalde manier toch quasi alle aandacht op zich te trekken. Het nummer benadrukt nogmaals hoe knap Daans stem kan klinken. Voor dit album ging Stuyven trouwens verschillende fijne samenwerkingen aan, waaronder “Be Loved”, dat hij samen met Naima Joris heeft ingezongen. Het opent met duistere synths en een tweetonig gitaarspel van Geoffrey Burton (die live vaak met Triggerfinger het podium betreedt), waarna Daan zijn betoog begint te houden over hoe je in het leven niet enkel moet houden van, maar ook moet openstaan voor de liefde van anderen. Op papier zou dit een kleffe popsong kunnen zijn, maar het resultaat is oprecht knap.

Muzikaal is Daan een artiest die alle kanten uitkan en graag de grenzen opzoekt, maar een constante in zijn werk is wel dat hij enorm poëtisch uit de hoek kan komen. Dat bewijst “The Valley” bijvoorbeeld. Het was het eerste nummer dat hij schreef voor dit album, ondertussen drie jaar geleden. We worden als luisteraar telkens naar hoogtes en tussenfinales geleid, om uiteindelijk telkens weer terug te vallen op simpele begintonen. Muzikaal zit het dus goed, maar ook tekstueel. Het lied gaat over hoop vinden en verliezen, over hoe het leven een reis is door een vallei waarin je soms alleen staat, maar soms ook omringd wordt door iedereen die je liefhebt. De inhoudelijke pracht wordt met afsluitend nummer “Morning Sun” naar een nog hoger niveau getild, want hij zingt over het verlies van zijn zus en vader, wat hem overkwam tijdens het schrijven van deze plaat. Deze tekst is even simpel als ze pakkend is, afsluitend met: ‘Life goes on, I just stare at the morning sun’.

The Ride is een plaat die meerdere gezichten van DAAN toont. Van hoe hij epiek centraal kan stellen in klankvorm tot hoe hij de beats van twintig jaar geleden nog steeds kan toepassen (al was hij er met albums als Bridge Burner en Victory destijds toch wat sterker in). Van hoe hij ook een knappe woordkunstenaar is tot hoe hij muzikanten van verschillende makelij betrekt in het muzikale proces. Het album brengt dankzij de diversiteit voor elke soort DAAN-fan wat wils en dat lijkt er de sterkte van te zijn. The Ride stelt de rit voor doorheen de muzikale aspecten die we van hem kennen en meer moet dat niet zijn. Er kan ten slotte maar één iemand zo Daan zijn als Daan zelf.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

56 posts

About author
't Is wel fijn muziek te delen. Bij deze.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Will Tura nodigt uit @ Sportpaleis: Kroon op het werk van De Keizer

Een monument. Een legende. Will Tura heeft tijdens zijn carrière heel wat bijnamen gekregen, maar ‘De Keizer Van Het Vlaamse Lied’ dekt…
InstagramLiveRecensies

Glints @ De Roma: Thuismatch van jewelste

Nadat zijn echt grote doorbraak in 2020 nog werd gekortwiekt door de alom bekende pandemie, is het deze keer Glints wel gelukt….
InstagramLiveRecensies

Crammerock 2023 (Festivaldag 1): Samenvatting van een hele festivalzomer

Na een goede drie maanden vol festivals zijn we alweer bijna op het einde van het Belgische festivalseizoen aangekomen. Traditiegetrouw is Crammerock…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.