Als fan van Lime Cordiale moest je lange tijd geduld uitoefenen, want het duurde maar liefst twee en een half jaar na de aankondiging vooraleer het Australische gezelschap de oversteek naar ons land kon maken. Sindsdien is er voor de broers Leimbach heel wat gebeurd en zagen ze hun populariteit dankzij het album 14 Steps To A Better You nog wat meer de hoogte in gaan. Op Spotify zitten ze ondertussen aan bijna twee miljoen maandelijkse luisteraars die geregeld op hun catchy pop afstemmen, en de tendens is verder stijgende. De kaarten voor hun concert in de club van de Ancienne Belgique waren dan ook al een tijdje de deur uit, waardoor We voor het concert een aangename spanning konden voelen in de lucht. Wie beter dan Lime Cordiale zelf om die spanning om te zetten in een charmant concert waar het plezier vanaf spatte.
Voor we echter voor de charmes van Lime Cordiale konden vallen, kregen we met Leoniden een plezante opener voorgeschoteld. De band uit Kiel is in hun thuisland Duitsland heel wat grotere podia gewend, maar bleek desalniettemin veel goesting te hebben om de club aan het zweten te krijgen. En dat deden ze ook met een haast vanzelfsprekend gemak. Na een instrumentele opener kregen we met “Colorless” een fijne binnenkomer, en even later gooiden ze er ook nog het venijnige “New 68” tegen aan. Het amusement en de overgave op het podium kreeg de voorste rij snel mee en toen ze voor “Alone” vroegen om lustig mee te springen, volgde de rest van de zaal met veel plezier. Grappig waren ze overigens ook nog waardoor de sfeer al vroeg op de avond vrij losjes werd. Op het einde haalden ze via oorwurm “L.O.V.E.” nog eens alles uit de kast. Leoniden speelde een meer dan overtuigende eerste show in België en mag gerust voor een volledige eigen show nog eens de oversteek maken naar ons land.
De Ancienne Belgique Club was rond iets voor negen helemaal volgelopen en klaar voor de leutige bende uit Syndey. Die hadden gelukkig hun uurwerk goed in de gaten gehouden, want om klokslag negen begonnen ze eraan. Een oorverdovende dreun, wat handjesgeschud en kushanden later begon ze met het immers vrolijke “On Our Own”. De groove die Louis met zijn bas in het nummer kon brengen was verrukkelijk en kregen de nog wat stijve dansbenen toch al goed los. Een gemoedelijke start was duidelijk niet weggelegd voor Lime Cordiale. “Can I Be Your Lover” kreeg live nog wat meer energie toebedeeld en het daaropvolgende “Addicted to the Sunshine” kreeg een leuk staartje waar de trombone de hoofdrol opeiste. De zon mag dan wel al ingeruild zijn voor het grijze herfstige weer, maar binnen in Club zomerde het gewoon verder.
De band was gisteren voor het concert even op verkenning door de Europese hoofdstad geweest, en zo wist Oliver ons met groot jolijt te vertellen dat ze Manneke Pis even gedag hadden gezegd. De bindteksten werden overigens meermaals gebruikt om wat grappige discussies op gang te zetten, zoals bijvoorbeeld over de uitspraak van hun achternaam. De lachspieren van het publiek werden meermaals in actie gezet, maar gelukkig kroop er met het inzetten van de muziek terug wat serieusheid en focus in het optreden. Met heel veel overgave speelden ze het erg gesmaakte “Money”, waarvan het catchy refrein nog steeds door ons hoofd zit te dobberen. Daarna zakte het even wat weg met leuke, maar weinig speciale opvulnummers. De lol van het publiek konden ze desondanks wel nog hooghouden.
Bij “Waking Up Easy” deden de broers gewapend met een semi-akoestische gitaar het even helemaal op hun eentje, al deden ze met veel plezier wel beroep op het immer enthousiaste publiek. Kleins of intiem voelde het daardoor niet, maar er hing wel een leuke magie in de lucht. Daarna was het aan de andere drie bandleden om even hun kunnen te tonen in een korte, instrumentale intermezzo. Piekfijn gespeeld en de perfecte interlude naar “Hanging Upside Down”. Jammer dat de bombast ervoor zorgde dat de toffe samenzang tussen de twee broers even wat overstemd werd. Dat probleem was bij “Ticks Me Off” snel van de baan en met het frivole einde nam Lime Cordiale ons even mee naar een ‘Berlijnse’ club.
Een uitblinker in het anderhalf uur durende concert was de zeer populaire Divinyls cover “I Touch Myself” die ze in 2019 voor de Australische zender Tripje J maakten. Er werd duchtig meegezongen met de heren op het podium, die zo nog meer op kruissnelheid kwamen. Ook “Temper Temper” deed de euforie nog eens oplaaien, maar voor een echte vreugdesstoot moesten we bij de encore zijn. Hun grootste hit “Robbery” opende de ronde en deed exact wat het moest doen: iedereen aan het dansen en zingen brengen. De sfeer kon haast niet beter zijn en dan moest “Inappropriate Behaviour” nog beginnen. Het is een beetje een a-typisch Lime Cordiale-nummer aangezien pas tegen het einde alle remmen losgegooid worden. Leoniden kwam bij dat einde overigens nog eens het podium op om nog een laatste keer met hun Australische vrienden uitzinnig mee te vieren.
De twee en een half jaar wachten werd door Lime Cordiale beloond met een uiterst entertainend en vrolijk optreden. Ondanks het feit dat de band hier en daar moest teruggrijpen naar wat opvulnummers, was er haast geen enkel moment sprake van een dood moment. De sfeer was heerlijk los en spontaan, waar de band slim op bleef inspelen. Vooral in het slot pakte het vijftal uit met fraaie versies van onder meer “Temper Temper” en “Robbery” en toonde het ondanks al bijna twee maanden onophoudelijk op tour te zijn, ze nog over heel wat speelvreugde de beschikken. Ze zijn alvast klaar voor de stap naar een grotere zaal, die ze met hun charisma en catchy indierock ongetwijfeld ook even snel zullen vullen.
Setlist Leoniden:
Complex Happenings – Pt. 4
Colorless
Dice
New 68
Complex Happenings – Pt. 1
River
Alone
L.O.V.E.
Setlist Lime Cordiale:
On Our Own
Can I Be Your Lover
Addicted to the Sunshine
Dirt Cheap
Money
Screw Loose
Country Club
Facts Of Life
Waking Up Easy
Hanging Upside Down
Ticks Me Off
No Plans to Make Plans
I Touch Myself (Divinyls cover)
Tempter Temper
Robbery
Inappropriate Behaviour
