Na een erg succesvol debuutalbum W.L. hebben de Schotten anderhalf jaar later een nieuwe plaat klaar. Wanneer je als band een sterk debuut uitbrengt, schiet je natuurlijk als een speer uit de startblokken. Het nadeel is dat de verwachtingen voor de opvolger natuurlijk ook hoog liggen. Heel hoog in dit geval, want The Snuts veroverden met hun debuut maar liefst de eerste plek in de Schotse hitlijst en verkochten op hun tour vaak de zaal volledig uit. Trouwe fans zo blijkt, want de heren hadden graag dit nagelnieuwe album gereleased voor hun tour in het Verenigd Koninkrijk van start ging. De eerste show stond gepland op 2 oktober in Bristol terwijl hun platenmaatschappij Parlophone de release een week later had ingepland. The Snuts lanceerden een oproep om Parlophone online te stalken en hen aan te moedigen de release toch naar 30 september te brengen. Een succes blijkbaar!
Deze trouwe schare fans werd in aanloop van de release al getrakteerd op enkele singles zoals titeltrack “Burn The Empire” en “End Of The Road“. Het werd ons meteen duidelijk dat Burn The Empire geen afkooksel zou worden van W.L. maar een verkenning van nieuwe horizonten. Waar het debuutalbum gerust een indierockalbum genoemd mocht worden met overtuigende catchy refreinen, is dat bij Burn The Empire geenszins het geval. Het mag allemaal net iets meer zijn. Iets harder, iets verscheidener. Maar toch slagen de Schotse vrienden er in om niet hun eigenheid te verliezen. Klinken als The Snuts doet het nog steeds, wat puik werk is aangezien ze hier en daar aan het experimenteren gegaan zijn.
De herkenbaarheid van de band zit voor een groot stuk in de stem van zanger Jack Cochrane. Waar hij op W.L. ons reeds wist te overtuigen van zijn zangtalent, etaleert hij op Burn The Empire zijn kunsten. Er is een grote verscheidenheid aan nummers, maar als een kameleon gaat Cochrane overtuigend mee met de sfeer. Een schoolvoorbeeld hiervan is “Yesterday”, wat een akoestische, emotionele song is. Met een hoge stem worden we verrast dat het effectief Cochrane is die de zang voor z’n rekening neemt. Het geeft in ieder geval een heel ander resultaat dan pakweg “Top Deck”.
Variatie is een van de sleutelwoorden. De heren gaan op ontdekkingstocht en verkennen verschillende gebieden. Titeltrack “Burn The Empire” start met een vurige speech van de Britse politicus Benn, een voorbode van een steviger nummer waar de invloed van punk niet te ontkennen valt. In schril contrast staat “13”, wat begint met wat lijkt op het geluid dat voortkomt uit een sneeuwbal voor kinderen die eerst nog moet worden opgewonden. Fantastisch hoe er telkens instrumentatie bij komt en het uitgroeit tot een aangename song. “Knuckles” is dan weer indierock met een hoog dansgehalte en een knipoog naar bands zoals The Wombats.
“Zuckerpunch” springt er voor ons eveneens uit. Het heeft iets bezwerend dat wel weet te overtuigen. Hoewel het niet helemaal ontploft, zorgt de gitaarsolo uiteindelijk toch voor een heel erg mooie climax. Dezelfde sfeer vinden we overigens ook terug bij “Cosmic Electronica”, al wanen we ons daar bij momenten even bij Gorillaz. De psychedelische invloeden geven een aparte twist bij deze twee nummers. Met het metaforische “Pigeons In New York” tonen The Snuts dat ze weten hoe een song opgebouwd dient te worden. Bij het rustige begin denken we dat het zal blijven kabbelen als een rustig bergriviertje, maar niets blijkt minder waar. Een mooie opbouw zorgt ervoor dat dit een indrukwekkend nummer wordt.
The Snuts hadden na een uitstekend debuut een hoge lat om over te springen. De sprong werd met Burn The Empire gewaagd en bleek succesvol te zijn. De band verruimde zijn horizonten en zorgde andermaal voor een erg gevarieerd album zonder in te boeten aan herkenbaarheid. De centrale leidraad hierin is de fantastische stem van zang Jack Cochrane. Met zowel rustige nummers, punk en psychedelische invloeden is het album op geen enkel moment saai en toont de band hun veelzijdigheid. Om hen live aan het werk te zien, ben je net te laat. Maar aangezien de Schotten nog in volle opmars zijn, vermoeden we dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer ze hier hun naam en faam verwerven en de grotere zalen zullen aandoen.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
