Archieffoto 2019
DOUREUUUUUUH! De oerkreet van een van de meest iconische festivals van de lage landen weergalmde eindelijk weer na bijna twee jaar knarsetanden. Het grootste festival in Wallonië opende maandag al de deuren voor de kampeerders, maar het gros van de bezoekers zakte pas gisteren af naar de site. En dat met klaarblijkelijk heel veel goesting in hun bagage. Ondanks dat het grondplan wat werd hertekend, Le Labo een nieuw jasje kreeg en met La Chaufferie een nieuwe tent werd toegevoegd, vonden we al redelijk snel onze weg op het terrein. Op dag een (of voor sommigen dus al dag drie) waren traditiegetrouw nog niet alle podia open en begon het ook pas in de avond, maar we zagen toch al een paar straffe sets.
ECHT! @ La Petite Maison
Ons DOUR avontuur startte gisteren bij ECHT! in La Petite Maison Dans la Prairie. Het Brusselse jazzviertal keek meer dan twee jaar uit naar hun debuut op Dour en dat was duidelijk te merken aan hun goesting. Met een broeierige set vol lekkere tempowissels, uitdagende ritmesecties en leuke twists kregen ze de eerste dansbenen vlotjes in beweging. De spontaniteit was bij ECHT! een grote surplus waardoor hun nummers live nog net dat tikkeltje leuker overkwamen . Bij “500 gr.” toverden ze zelfs een blazersensemble tevoorschijn waarmee ze nog meer punten scoorden in de tent. Jammer dat we niet tot het einde konden blijven door een overlapping met de Boombox, maar het halfuur dat we zagen, was helemaal raak.
Kenny Mason @ Boombox
De Boombox was rond kwart voor negen nog niet al te best gevuld voor de Amerikaanse rapper Kenny Mason. De protégé van Denzel Curry was voor het eerst in ons land en presenteerde een vlak optreden met weinig uitschieters. Vooral de te zachte geluidsmix liet het bij Kenny Mason afweten waardoor zijn nummers van de plaat Angelic Hoodrat niet overkwamen zoals het hoorde. Ook zijn creativiteit in de bindteksten was redelijk pover en beperkte zich tot een paar keer ‘Hell Yeah’ brullen. Sfeer kwam er wel redelijk snel bij de aanwezigen, wat meestal wel het geval is op de eerste dag van Dour. Vooral tijdens “Pup” hing er behoorlijk wat energie in de tent, maar dat kon niet behouden worden met de daaropvolgende nummers. Kenny Mason kijkt dus best eens naar zijn goede kameraad Denzel Curry hoe je een goede set neerzet en dan mag hij gerust nog eens tonen wat hij waard is.
Charlotte Adigery & Bolis Pupul @ La Petite Maison
© CPU – Jan Van Hecke – Archieffoto
Gelukkig konden we onze teleurstelling al snel doorspoelen bij Charlotte Adigery & Bolis Pupul. Dat de tent maar net iets over de helft gevuld was, hield het duo niet tegen om met niets minder dan een masterclass hoge ogen te gooien. De gloednieuwe lichtshow werkte nog niet helemaal volgens plan, maar daar trok zich het duo bitter weinig van aan. Met veel klasse, amusement en energie kregen ze de aanwezigen namelijk snel aan hun kant en (niet onbelangrijk) aan het dansen. Er zat een goede opbouw in de set die de extase netjes over het uur verspreidde en de spanningsboog daarmee gespannen hield. Als hoogtepunten noteerden we “Paténipat”, “Ceci n’est pas un cliché” en het oh zo aanstekelijke “HAHA” waarbij de handjes gretig de lucht in vlogen. De liefde van Adigery & Pupul voor Dour was en is groot en dat was na gisteren helemaal wederzijds.
Charlotte Adigйry & Bolis Pupul kan je dit jaar nog vinden op Lokerse Feesten (12 augustus), op Pukkelpop (19 augustus) in Cactus Club (28 oktober), in de Trix (29 oktober), in De Vooruit (4 november) en Het Depot (6 november).
Parcels @ La Petite Maison
© CPU – Fleur De Backer – Archieffoto
Twee weken geleden kregen de Australische wonderboys van Parcels de Klub C van Rock Werchter nog aan het dansen, iets wat ze in een aardig volgelopen La Petite Maison nog eens wilden overdoen. Een lang uitgesponnen Trance Intro zette meteen de toon, maar de tent ging voor het eerst pas uit hun dak bij de eerste tonen van “Lightenup”. Het spel was vertrokken en ook op het podium kwamen ze tamelijk op dreef. De overgang naar “Reflex” was ook een schot in de roos, al kwam een volgende extase-uitbarsting pas bij “Comingback”.
Parcels had zichtbaar zin in een feestje en gooide hun set in vergelijking met hun eerdere festivaloptredens over een iets andere boeg. “Iknowhowyoufeel” werd iets experimenteler gebracht en er werd zelfs wat plaats gemaakt voor wat improvisatie. Afsluiten deden ze verrassend genoeg niet met “Somethinggreater”, maar wel met een uitgesponnen jam van een kwartier. Het publiek hoorde je niet klagen, want Parcels hield het wel heel dansbaar en energiek. De ideale band dus om de feestnacht van dag een op gang te trappen.
Parcels staat op zondag 25 september in een uitverkochte Ancienne Belgique.
