© CPU – Peter Verstraeten
Frontman en popmachine Neil Finn maakte eind jaren tachtig van Crowded House een iconische popband dankzij hits als “Don’t Dream It’s Over” en “Weather With You”. Na de jaren negentig brandde er in Crowded House vooral een knipperlicht, maar vorig jaar leverde de band na tien jaar weer een nieuwe plaat af. Met Dreamers Are Waiting tourt de band deze zomer door Europa. Daarvoor besloot Neil Finn enkele bandleden te vervangen en dan wel door zijn eigen zoons Liam en Elroy. We waren alvast benieuwd wat voor extra vuur dat in de band zou steken.
© CPU – Peter Verstraeten
Ruben Block als voorprogramma was geen lukrake keuze. De frontman van Triggerfinger brengt 30 september de soloplaat Looking To Glide uit en die maakte hij met Mitchell Froom, de man aan de keys bij Crowded House. Block zag er natuurlijk weer übercool uit in een pak met kitscherig patroon en cowboyhakken. Zijn solonummers waren rustig en mysterieus, maar vaak genoeg zorgde een opzwepend drumritme voor een hoog rockgehalte. Die drums werden aangedreven door niemand minder dan Triggerfingerman Mario Goossens. Ruben Blocks solocarrière lijkt dan ook eerder een zijtakje van Triggerfinger in plaats van een totaal nieuw project, maar dat maakt ons niet minder benieuwd naar zijn toekomstige studiowerk.
Langzaamaan werd de Lotto Arena een goedbevolkt huis dat klaar was om mee te joelen op de hits van Crowded House. Bij het vierde nummer “Fall at Your Feet” mocht het publiek voor het eerst zijn kunnen laten zien, begeleid door de akoestische gitaar van Neil Finn. In se stonden er drie frontmannen op het podium. Oldie Nick Seymour en zoon Liam Finn stonden op gelijke hoogte met Neil en waren minstens even opvallend als de man in het witte pak. Liam droeg een knalrood jeanspak en Nick had een geheel zwarte ouftit mét kilt.
© CPU – Peter Verstraeten
Op muzikaal vlak waren deze mannen van groot belang. De nummers van Crowded House vallen of staan bij samenzang en daar zorgden zij prima voor. Daarnaast zorgden de vele harmonieën voor een gezellig groepsgevoel. Toch voelde het iets te lang gewoon alleen maar gezellig in de Lotto Arena. Het leek alsof de band niet de nood voelde om zichzelf nog te moeten bewijzen of overtreffen. Echte grote hits waren er niet, we kregen dan ook enkele nummers uit de nieuwere platen en de band stond er maar statisch bij. Het publiek was dan ook niet echt gekluisterd en zelfs vooraan namen velen de moeite niet om na elk nummer te applaudisseren.
Na een uurtje werd de zaal even helemaal donker en wanneer de show opnieuw begon, betekende dit het echte begin van het concertplezier. Tijdens “Four Seasons in One Day” mocht het publiek weer eens een refreintje alleen zingen en “Sister Madley” zorgde voor gedans op het middenplein. Bij de 42ste gitaarwissel besloot Liam Finn er maar meteen een show van te maken en zo jongleerde hij zijn nieuwe gitaar de hoogte in. Ook de jongste zoon en drummer Elroy Finn mocht hier even de voorste rij vervoegen met een losse drum. In een nonchalant hemdje en sneakers blendde hij niet bepaald in met de andere mannen en na twee nummers mocht hij dan ook weer eenzaam afdruipen naar zijn gewone drumstel.
© CPU – Peter Verstraeten
Nick Seymour deed gedurende het hele concert al uitstapjes naar zijn bandleden, maar nu kreeg ook Neil Finn energie in de benen en danste hij in het rond. Het enthousiasme dat “Weather With You” en “Something So Strong” in het publiek losmaakten, leek ervoor te zorgen dat de frontman zich weer jonger en speelser voelde. Tijdens de bisreeks van welgeteld vijf nummers nam hij het er bijna bij elk lied van om zijn woorden door het publiek te laten echoën. De Lotto Arena genoot enorm. Crowded House sloot na twee uur en een kwartier gepast af met oorwurm “Better Be Home Soon”, die bij het buitengaan hier en daar nog geneuried werd.
De Lotto Arena moest even op haar honger zitten. Crowded House heeft immens veel oude meezingers, dus het was een jammerlijke keuze om die hier allemaal in de tweede helft van de set te proppen. Die helft werd dan wel een heerlijk lange climax waarbij de Lotto Arena haar beste zangkunsten aan de opgefriste band bewees. De ene meezinger na de andere kreeg het publiek uiteindelijk toch dolgelukkig en misschien wel overtuigd om zich nu ook in het minder voor de hand liggende archief van de band te verdiepen.
Dit weekend komt Crowded House naar Pinkpop op 17 juni en naar Stadspark Live in Groningen op 19 juni.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Distant Sun
Don’t Stop Now
To the Island
Fall at Your Feet
Pineapple Head + Sunny Afternoon (The Kinks cover)
Playing With Fire
Nails in My Feet
Whispers And Moans
Goodnight Everyone
Silent House
When You Come
Private Universe
Four Seasons in One Day
Sister Madly
Weather With You + Once in a Lifetime (Talking Heads cover)
Don’t Dream It’s Over
Whatever You Want
It’s Only Natural
Something So Strong
Chocolate Cake
World Where You Live
Into Temptation
Message To My Girl (Split Enz cover)
Better Be Home Soon
Deze top muzikanten verdienen een beter podium dan de Lotto Arena, muziek was top maar wat een belabberd geluid in deze galmende echo put. Voor mij eerste en laatste keer Lotto Arena!
Ik kan mij enkel aansluiten bij de vorige reactie. Ik heb Crowded House al een zestal keren gezien en de klank was telkens heel mooi en zuiver. Dit was deze keer niet het geval, het geluid was veruit het slechtste van alle concerten die ik van hen al gezien heb. Wat een galmbak die Lotto Arena, en dit zowel achteraan in de zaal als vooraan. Zeer spijtig want zij spelen en zingen fantastisch goed en blijven een van mijn favoriete bands!
Echte grote hits waren er niet …
Ik heb qua geluid nog nooit een goed concert gehoord in de Lotto Arena en het Sportpaleis is nog veel erger. Zelfs met oordopjes waren de snerpende geluiden niet te doen. Daar bovenop het vreselijke gegalm eigen aan deze zalen. Ik heb Crowded House in Vorst Nationaal gezien en dat klonk 100% beter. Ook vraag ik mij steeds af of de klankmensen in de zaal niet potdoof zijn want waarom moet het altijd zo luid zijn. Een paar decibels minder zou al stukken beter klinken. Over Crowded House zelf geen slecht woord. Zij waren top zoals gewoonlijk.
Dat het geluid op niks trok, is een understatement, en het dan proberen oplossen met het minstens 10 db te luid te zetten! Op die manier totaal ni kunnen genieten, want zelfs met oorstopjes tijdens het optreden (wat een enorm visbokaal-effect geeft) nog gaan slapen met ruis in de oren… Daar zien ze mij geen tweede keer.
Wat een dramatisch geluid.. nog nooit zo’n slecht geluid ervaren als op 16 juni Crowded House in de Lotto Arena. We stonden achteraan en de geluidstechnicus stond tevreden te kijken…waarschijnlijk doof geworden van de vorige concerten…. Waarom staat alles dan ook zo hard als de kwaliteit zo slecht is. Alleen de rustige songs waren nog om aan te horen.
“De Lotto Arena genoot enorm” – hebben wij hetzelfde concert bijgewoond? Zoals bovenstaande reacties duidelijk maken, zorgde het afschuwelijke geluid ervoor dat er niet veel te genieten viel. Dan heeft GvA beter opgelet: “de band moest donderdagavond opboksen tegen een misdadig slechte geluidsmix en dat gevecht bleek, ondanks een indrukwekkende reeks hits, niet te winnen.” (https://www.gva.be/cnt/dmf20220617_92260879)