LiveRecensies

Iggy Pop @ Zénith de Lille: Levenslustig icoon die uit de fontein van de eeuwige jeugd drinkt

©CPU – Ymke Dirikx (archief)

Iggy Pop is zoals men dat noemt een levende legende. Het Amerikaanse punk- en rockicoon kende eind jaren ’60 aanvankelijk geen succes met zijn band The Stooges en het was pas toen David Bowie zich over Iggy’s solocarrière ontfermde dat hij in 1977 met The Idiot en Lust For Life wist door te breken. Inmiddels is Iggy Pop niet meer weg te denken uit de muziekgeschiedenis. Met negentien soloalbums en en vijf studioalbums met The Stooges heeft de Amerikaan al een enorm muzikaal nalatenschap opgebouwd. We zouden kunnen denken dat Iggy Pop zelf nog niet tevreden is over de omvang van zijn discografie. Hij blijft maar nieuwe muziek maken en in 2019 verscheen zijn meest recente album Free.

Op Free bewees Iggy ook dat hij kan doen en laten wat hij wil. De plaat klinkt rustiger dan we van hem gewoon zijn en toch werd het album wereldwijd omarmd, het is tenslotte wel een nieuw album van een van de allerlaatste rocklegendes. Het mocht natuurlijk geen verrassing wezen dat deze tour de Free-Tour heet en het was dan natuurlijk ook uitkijken naar hoe de nummers live zouden klinken. Dat we enkele hits te horen zullen krijgen, is met Iggy Pop ook zo goed als altijd een zekerheid, al weten we nooit op voorhand hoeveel we er zullen krijgen.

© CPU – Ymke Dirikx (archief)

Lang moeten we niet wachten op een eerste nieuwe nummer. Na een knallende opener in de vorm van “Five Foot One” krijgen we het mooie en vooral kalme “Loves Missing” te horen. Het nummer wordt goed onthaald door het publiek en er zijn fans die het lied woord voor woord weten mee te zingen. Wat ons ook meteen opvalt, is dat Iggy’s stem op zijn nieuwe nummers veel zwaarder en dieper klinkt dan in zijn gloriejaren, wat natuurlijk ook wel logisch is bij een artiest op oudere leeftijd. De Amerikaanse rocker heeft het geluk gehad dat zijn stem niet heeft moeten inboeten aan kwaliteit doorheen de jaren en zo blijft het genieten van zijn zwoele baritonstem. Zijn stem mag dan wel wat veranderd zijn, zijn podiumkunsten zijn dat zeker niet. Iggy danst nog steeds als een halve gare die van geen ophouden weet en dat doet hij dan ook over heel het podium. Iedere fan die ergens op de eerste rijen staat komt op een bepaald moment oog in oog te staan met zijn grote held en dat zorgt bij sommigen ongetwijfeld voor een onvergetelijk moment.

Het is een twintigtal minuten wachten op de allereerste The Stooges-song en met “T.V. Eye” is het dan eindelijk zo ver. Waar we daarnet nog een zeer diepe stem hoorden bij Iggy, horen we zijn stem nu weer scheuren alsof we zo’n vijftig jaar terug worden gekatapulteerd. Het publiek gaat aan het dansen en het headbangen en als tegenreactie besluit Iggy om zijn broek te laten zakken en het publiek te trakteren op zijn blote kont. Een vos verleert zijn streken niet, dat geldt natuurlijk ook voor Iggy Pop. De fans die tot tegen het podium gedrukt staan schreeuwen en fluiten voor de oude vos. De iconische frontman bespeelt het publiek zoals geen ander.

Wanneer Iggy Pop “Gimme Danger” inzet, blijkt dit de start van een triomfmars te zijn waarbij hij de hits en publieksfavorieten zoals “Lust For Life”, “The Passenger” en “I Wanna Be Your Dog” op energieke wijze naar ons hoofd slingert. Op “The Passenger” krijgen we trouwens ook een klein orkest te horen zoals op de cover van Siouxsie & the Banshees. Het is een leuke toevoeging die het nummer in een verfrissend jasje weet te steken. Die toevoeging belemmert de fans er ook niet van om luidkeels de ‘la-la-la-la’ die bij “The Passenger” komt kijken, mee te zingen. Op zo’n moment vraagt een mens zich af of er nog iets is komt dat het voorgaande nummer kan overtreffen, maar dat komt er zeker. Tijdens de allereerste noot vliegen er bij “I Wanna Be Your Dog” al enkele bekers bier de lucht in alvorens de rechtstaande fans zo goed als allemaal aan het springen gaan. Na een fantastische “I Wanna Be Your Dog” verlaat Iggy het podium onder luid applaus en dat is meer dan terecht. Dat hij nog zal terugkeren, lijkt het gehele publiek te weten, want de punker blaakt van de energie.

Nog geen twee minuten later verschijnen Iggy Pop en de zijnen terug op het podium, waarna hij zijn uitstekende begeleidingsband aan het publiek voorstelt. “Sister Midnight” laat het publiek wat op zijn honger zitten na de kleppers die ze voorgeschoteld kregen voorafgaand aan de toegift. De meezingwaarde van “Sister Midnight” ligt ook wel een heel stuk lager dan bijvoorbeeld “The Passenger” en zo komt er een kort rustmomentje voor het publiek. Lang hoeven we echter niet te wachten op een nieuwe opflakkering, want even later volgt “I’m Sick of You” dat na een rustig stuk als het ware explodeert waarna de fans volop aan het headbangen gaan.

Op de indrukwekkende setlist is er ook nog plaats voor een cover. Iggy Pop en zijn band brengen “Hero” van de Duitse krautrockband Neu! en dat gaat verdomme hard. Het is een energieke en bovenal sterke hommage aan de Duitse alternatieve muziekscene uit de jaren zeventig waarvan Iggy Pop een absoluut boegbeeld is. “Hero” verrast de fans een beetje en echt meezingen gebeurt niet, al wordt dat snel vergeten aangezien Iggy als een bezetene over het podium paradeert. Even later krijgt het publiek met “Search and Destroy” nog een laatste kans om volledig los te gaan en die grijpen ze met beide handen aan. Er wordt gesprongen, er wordt gecrowdsurft en er vliegt bier door de lucht. Na dat alles verlaat Iggy Pop als allerlaatste het podium en geeft het publiek hem een staande ovatie.

Om eerlijk te zijn hadden we niet verwacht dat Iggy Pop zo hard zou imponeren als vandaag. De punklegende dartelde niet meer op dezelfde manier over het podium zoals hij dat vijftig jaar geleden deed. Toch moet gezegd worden dat hij aan levenslust (of lust for life) zo goed als niets heeft ingeboet. We hoorden een Française zeggen dat hij ‘en plein forme’ was en daarmee had ze overschot van gelijk. The Godfather of Punk doet zijn bijnaam nog steeds alle eer aan.

Wie Iggy Pop dit jaar live wil zien kan dat onder meer doen op woensdag 22 juni in de TivoliVredenburg te Utrecht, of op zaterdag 13 augustus op Jazz Middelheim.

Setlist:

Intro (Noveller solo)
Five Foot One
Loves Missing
Dirty Sanchez
T.V. Eye
The Endless Sea
Death Trip
Mass Production
Free
Gimme Danger
Lust for Life
The Passenger
I Wanna Be Your Dog

Sister Midnight
Run Like a Villain
I’m Sick of You
Hero (Neu!-cover)
Nightclubbing
Search and Destroy

447 posts

About author
Ik moet dagelijks 'ok boomer' aanhoren
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Rock Werchter 2023 (Festivaldag 1): Tussen licht en donker

Rock Werchter 2023 is van start gegaan. Het grootste festival van België laat weer vier dagen van zich horen met muziekgroepen die…
LiveRecensies

Scorpions @ Zénith de Lille: Een beetje rockroutine

Wie heden ten dage een gesprek voert over de Duitse hardrockband Scorpions kan al eens de vraag ‘bestaan die nog?’ krijgen. Echter…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Jake Shears – “Too Much Music”

De titel “Too Much Music” doet vermoeden dan Jake Shears het even gehad heeft met muziek, maar het tegenovergestelde is waar: op…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.