Dua Lipa @ Sportpaleis: Langverwachte komst van female alpha

Dua Lipa is al enkele jaren de naam op de lippen van elke popfan. De Britse zangeres wist met de nummers op haar zelfgetiteld debuutalbum al een hele hoop hits te scoren en ze trad al gauw overal op. Enkele jaren later volgden er singles voor een nieuwe langspeler en de toekomst zag er nóg rooskleuriger uit dan die al was. En dan kwam corona. Future Nostalgia werd uitgebracht aan wat nu het begin is van de coronapandemie en nu pas, twee jaar na datum, kan de artieste met haar grootse popshow de wereld rondtrekken. Dat betekent echter niet dat Dua Lipa stil zat de afgelopen twee jaar, want fans kregen onder meer een remixalbum en een livestream onder de naam Studio 2054. Desondanks ligt Future Nostalgia al twee jaar stof te vergaren (met een occasionele opkuisbeurt) in onze platenkast, maar net als tienduizenden andere zijn we klaar voor de live ervaring die Dua Lipa niet één, maar twee keer naar het Sportpaleis brengt.

Griff is voor het eerst in België en dat betekent dat ze eerder vandaag wafels at en bier dronk. Wij, die wat vertrouwder zijn met België, hadden net als vele anderen de files rond Antwerpen onderschat en dus begint Griff voor de laatkomers wat later aan haar set, maar zelfs dan zijn er nog veel lege stoelen of plaats op het middenplein. Toch verwacht de Britse dat er geklapt, gezwaaid en meegezongen wordt. Die eerste twee zijn geen uitdaging voor vrijgevige Dua Lipa-fans, maar tijdens de momenten waarop er moet gezongen worden, valt op hoe onbekend Griff (voorlopig) in België is. Wanneer “One Night” overgaat in “I Wanna Dance With Somebody” van de enige echte Whitney Houston, reageert de zaal voor het eerst uitbundig, ondanks dat dan het zeer leuke “Head on Fire” al gepasseerd is. Er wordt toch kort en bondig even meegezongen met Whitney, maar wanneer Griff het iets tragere “Shade of Yellow” brengt, zakt het opnieuw wat in. Gelukkig is er nog hitje “Black Hole” om toch in schoonheid mee af te sluiten. Jammer dat de zaal slechts povertjes gevuld was en het publiek niet kon meezingen, want Griff zette al bij al een mooie set neer.

De eerste keer dat Dua Lipa in het Sportpaleis was, was na haar eigen show in de Lotto Arena om het einde van Metallica mee te pikken. Toen vroeg ze zich af hoe het zou zijn om zelf in de grootste concertzaal van België te spelen. Na vanavond kan ze levendig vertellen dat er vanaf opener “Physical” meteen uitbundig werd meegezongen. Het licht hoeft nog maar uit te gaan en de gsm’s gaan de lucht in en de stembanden worden opengesmeten. Meteen erna volgt “New Rules” en een dansje met wat paraplu’s, het warm water heeft Dua Lipa niet heruitgevonden, maar de fans smaken het. De White Town-fans worden vervolgens meteen op hun wenken bediend, want ook “Love Again” wordt snel ingezet met de herkenbare sample uit “Your Woman”. Het opvallend simpele dansje en de zeer eenvoudige rode bodysuits van Dua en haar danseressen sieren het podium, maar tijdens het rustigere “Cool” toont de Britse dat ze al die bling bling en dansjes niet nodig heeft. De twee rolschaatsers naast de zangeres zijn hier wat overbodig, want met een korte gitaarsolo krijgt dit nummer al een mooi extraatje.

“Break My Heart” wordt verrassend tof gebracht, al is het muzikaal nog steeds de sample van INXS die ons warm doet lopen. De dansers met discohartjes warmen het publiek op voor doorbraakhit “Be The One”. Het nummer brengt een opvallend losse sfeer met zich mee en er wordt nog maar eens meegezongen. Na “New Rules” en “Be The One” is het al gedaan met de nummers van het debuutalbum; en na een eerste outfitwissel volgen er wat minder gekende Future Nostalgia-songs, waarbij Dua Lipa verrassend veel op de grond gaat zitten of zelfs deels in het podium kruipt. De dansende kreeft doet onze wenkbrauwen even fronsen tijdens “We’re Good” en ook tijdens “Good in Bed” is er opvallend minder sfeer dan in het eerste deel van de show. Dit valt opnieuw op tijdens “Boys Will Be Boys”, maar gelukkig krijgen we daarvoor de hit “Fever” te horen. To Angèle or not to Angèle is de vraag op ieders lippen wanneer het duet met de Belgische popprinses wordt ingezet, maar helaas, het Sportpaleis wordt eventjes teleurgesteld.

Na het zwakkere stuk herpakt Dua Lipa zich met enkele hits. “One Kiss” en “Electricity” volgen elkaar vlot op en er wordt (niet geheel onverwacht) naarstig gedanst op én naast het podium. Tijdens die tweede lijkt de elektriciteit eventjes uit te vallen, maar dat is slechts een flauw mopje van de crew. Het vleugje humor, als we daarvan mogen spreken, doet ons beseffen dat we door het hoge tempo van de show heel weinig van de persoonlijkheid van Dua Lipa te zien krijgen en dat is wel jammer. Weinig charmes, maar veel dansen en dat kan op het gigantisch leuke en aanstekelijke “Hallucinate”.

Daarna komt de zangeres even tot rust tijdens “Cold Heart”, haar duet met Elton John (die voor de duidelijkheid ook niet echt aanwezig was). Het kampvuurmoment op het podium voelt wat geforceerd aan en onderbreekt de energieke eindspurt. Na een laatste outfitchange gaat de rocketwoman de lucht in om heen en weer door de zaal te vliegen terwijl ze samen met het publiek ‘yeah yeah yeaht’ op de tonen van “Levitating”. Na een kleine stilte volgen nog “Future Nostalgia” en “Don’t Start Now”, en die tweede gelukkig in de Live in LA Remix (wat sowieso voor meer sfeer zorgt). Tijdens de titeltrack van het doorheen de avond geëerde album, toont Dua Lipa een laatste keer aan dat ze geen dansers nodig heeft, om vervolgens met al haar dansers én het publiek er nog een lap op te geven. Confetti vliegt door de lucht en het feest zit er op.

Dua Lipa weet hoe ze een publiek moet entertainen, al hadden we graag wat meer van haarzelf gezien. Een extra babbeltje of een solomomentje meer had zeker geen kwaad gekund. De randanimatie neemt soms iets te veel de bovenhand, terwijl dat dat niet altijd nodig is. Minder boeiende nummers als “Pretty Please” of “Good in Bed” hadden zeker mogen worden ingeruild voor pakweg “Blow Your Mind (Mwah)” of een liveversie van “IDGAF” van het debuutalbum. De focus ligt dus net iets te veel op Future Nostalgia naar onze smaak, al snappen we zeker dat Dua Lipa eindelijk haar tweede album live wil brengen en dat gunnen we haar ook. Bijgevolg zakt het met momenten eventjes in, maar uiteindelijk herpakt de ‘female alpha’ zich keer op keer. Dua Lipa’s eerste optreden in het Sportpaleis was er dus eentje met ups en downs, maar gelukkig nemen de ups toch telkens weer de bovenhand. Dua Lipa vond het zelfs zo leuk dat ze zaterdagavond vrijdagavond nog eens helemaal overdoet!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist Griff:

Say It Again
Walk
Forgive Myself
One Foot in Front of the Other
Head On Fire
One Night
Shade of Yellow
Black Hole

Setlist Dua Lipa:

Physical
New Rules
Love Again
Cool
Pretty Please
Break My Heart
Be the One
We’re Good
Good in Bed
Fever
Boys Will Be Boys
One Kiss
Electricity
Hallucinate
Cold Heart
Levitating

Future Nostalgia
Don’t Start Now