Het was alweer geleden van 2019 dat The Tallest Man On Earth neerstreek in België. Kristian Matsson stelde toen zijn laatste album I Love You. It’s a Fever Dream voor in de Ancienne Belgique. Sindsdien is er niet veel veranderd, want op een glimp van een opvolger is het nog steeds wachten. Dat de zanger het podium mistte, was desalniettemin duidelijk. Tijdens een van de weinige livestreams die het bekijken waard was, zong hij op verzoek allerhande covers, van Joni Mitchell tot Vampire Weekend. Dat hij dus niet veel andere redenen dan de hervonden spelvreugde nodig had om naar Leuven af te zakken, was duidelijk.
Het voorprogramma werd voorzien door Gordi. De Australische singer-songwriter kon rekenen op een aardig gevuld Depot toen ze rond halfnegen achter haar piano plaatsnam. Haar met elektronische geluiden doorspekte liefdesnummers waren redelijk zeemzoet, maar door de loepzuivere uitvoering kon ze toch al rekenen op de onverdeelde aandacht van het publiek. Niet voor het laatst die avond werd de zaal bedankt voor haar beleefde houding. Dat het voorprogramma gesmaakt werd, werd het best geïllustreerd door een van onze buren die zich op voorhand afvroeg of Gordi een man dan wel een vrouw was, om na één nummer uit te roepen ‘Amai, niet slecht zeg’.
Een halfuur later dan aangekondigd danste Kristian Matsson het podium op. Hij koos ervoor om met een nieuw nummer, “The Foothills”, te openen, wat er misschien voor zorgde dat het publiek ook bij de daaropvolgende favoriet, “The Gardener”, nog even afwachtend stond toe te kijken. Dat zijn hese stem in topvorm was, was nochtans al meteen overduidelijk. Pas toen hij naar eigen zeggen wat ging roepen op “Wind and Walls” begon de vlam in de pan te slaan. Op zich duiken er tijdens een concert van The Tallest Man On Earth weinig plottwists op. De man bedient zich van zijn volledig assortiment gitaren om in zijn kenmerkende, vingerpikkende stijl het publiek te beroeren. En beroeren, dat gebeurde in overvloed.
‘Let’s have fun with some sad songs,’ zei hij zelf al lachend, maar dat was exact hoe het publiek het concert beleefde. Tijdens intieme nummers als “Rivers” of het zeer warm onthaalde pianonummer “There’s No Leaving Now” had er een speld hoorbaar kunnen vallen in Het Depot. Het was omstreeks dat moment dat vrienden elkaar om de schouders vielen en de eerste traantjes duidelijk weggeveegd werden in het publiek. Pas halverwege de set konden ook de dansschoenen aangebonden worden. “1904” en “King of Spain” lieten de hele zaal van links naar rechts deinen. Toch was het weer een extreem rauwe versie van “Love Is All” die daartussenin het dak eraf blies qua enthousiasme.
Met de stevige tandem “I’m a Stranger Now” en “The Dreamer” leek The Tallest Man On Earth een orgelpunt te zetten op een fantastische muzikale avond. Dat laatste nummer werd voor de gelegenheid omgetoverd tot een duet met voorprogramma Gordi. Toen één van beiden voor een verlichte zaal een foutje zong, was de sfeer al zodanig omgetoverd tot een warme gloed, dat de misser met de nodige liefde ontvangen werd. Op zich had de avond hierna succesvol afgerond kunnen worden, maar toch kwam Kristian Matsson nog terug voor twee bisnummers. “The Wild Hunt” bleek nog een laatste keer aanspraak te maken op onze dansbenen, maar een wel erg theatrale versie van “Like The Wheel” voegde niet noodzakelijk nog iets toe aan een avond die reeds aaneengeregen was van de hoogtepunten. Dansend op de tonen van The Supremes stuurde Kristian Matsson ons weer een realiteit van afgeschafte treinen in.
The Tallest Man On Earth is al sinds zijn begindagen een artiest die leeft voor een livepubliek. Of hij nu nieuwe nummers komt voorstellen of enkel vertrouwd werk in de reiskoffer heeft, maakt weinig tot niets uit. Badend in het zweet deed de zanger niets liever dan zijn ziel bloot te leggen voor een bewonderend publiek. Met zijn gitaar als verlengde van zijn lichaam had hij perfect vijf andere nummers kunnen spelen, zonder dat de spanningsboog ook maar een moment zou inzakken. Gisteren waren we opnieuw getuige van een vakman die ons eraan herinnerde dat ‘liefde voor muziek’ zoveel meer is dan een verwarrend programma op een commerciële zender.
Op zondag 10 juli speelt The Tallest Man On Earth op het Cactusfestival in Brugge. Er is werkelijk geen enkele reden om daar niet bij te zijn.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist
The Foothills
The Gardener
Wind and Walls
Dark Bird Is Home
Rivers
*Titelloos nieuw nummer*
There’s No Leaving Now
The Running Styles of New York
I’ll Be a Sky
1904
Love Is All
It Will Follow the Rain
King of Spain
Revelation Blues
Somewhere in the Mountains, Somewhere in New York
I’m a Stranger Now
The Dreamer
The Wild Hunt
Like The Wheel