© CPU – Nathan Dobbelaere
Ooit wonnen ze De Nieuwe Lichting en ondertussen is hun derde langspeler een feit. High Hi bracht hun vorige wapenfeit uit op de eerste dag van de coronacrisis en ondanks dat alles even in het water leek te vallen, bereikte het drietal nieuwe hoogtes, zonder te kunnen optreden voor een livepubliek. Tijdens de lockdowns hebben ze bijgevolg veel gelezen en nagedacht, al was het niet over High Hi, en bovendien begonnen ze te sleutelen aan nieuwe muziek. In het kader van het splinternieuwe Return to Dust spraken we met Anne-Sophie Ooghe, Dieter Beerten en Koen Weverbergh af in een Brusselse koffiebar om het samen te hebben over dat nieuwe album, maar we blikten ook even terug op wat al geweest is en keken kort naar de toekomst.
Hoe zouden jullie High Hi omschrijven aan mensen die jullie niet kennen?
Dieter Beerten: Ik vind dat een van de moeilijkste vragen ter wereld. Wij zijn fan van zo veel verschillende genres en zijn een trio dat gewoon graag hard gaat op een podium zonder bezig te zijn met welk genre dat is, maar vaak komt er daar wel een soort melodieuze popmuziek uit. Het enige dat ik kan zeggen, is dat we sowieso altijd muziek uit het hart maken en redelijk onbezonnen beginnen aan het maken van muziek.
Koen Weverbergh: We maken eigenlijk gewoon de muziek die we willen maken.
Anne-Sophie Ooghe: Melodieën zijn zeker belangrijk bij High Hi. Zelfs in onze instrumentale nummers vinden we het fijn als er iets repetitief terugkomt. In het begin omschreven ze ons als ‘no nonsense’-pop en dat vind ik eigenlijk de beste omschrijving tot nu toe, maar eigenlijk vind ik dat je zelf gewoon eens moet luisteren en bepalen wat het voor jou is.
Dieter: We denken zelf niet na over wie we zijn en dan krijg je zo’n vage antwoorden. We doen maar gewoon en zien wat er van komt.
Beerten: Ik maak een embryo en met ons drie maken we er een baby van
Waaruit halen jullie inspiratie?
Anne-Sophie: De laatste tijd ben ik veel naar Phoebe Bridgers, Big Thief en Wolf Alice aan het luisteren. En PJ Harvey!
Dieter: Ik heb altijd al een liefde gehad voor eclectische dingen. Bands als Gorillaz en Arcade Fire die allerlei instrumenten samenbrengen en het experiment niet schuwen.
Koen: Ik heb een nieuwe platenkast gekocht en Arcade Fire en Gorillaz zitten daar ook zeker in. Declan McKenna en Paul McCartney luister ik ook heel veel. McCartney ligt de laatste tijd heel veel op, want hij blijft vernieuwend klinken en nieuwe dingen proberen. Dat klinkt nostalgisch en tegelijk vernieuwend.
Gorillaz wordt twee keer aangehaald als inspiratiebron en staat er om bekend heel veel samen te werken met uiteenlopende artiesten. Zien jullie jezelf dan ook ooit met veel muzikanten samenwerken?
Dieter: Ik heb zeker goesting om dat eens te doen, maar dat is er nog niet van gekomen.
Met wie zouden jullie dan willen samenwerken?
Dieter: Bekend of onbekend maakt niet zo veel uit, zolang we elkaar goed aanvoelen. We kunnen allerlei namen zeggen, maar eigenlijk zou ik wel met elke artiest die eerlijke muziek maakt eens willen samenzitten om dingen te proberen. Mochten we met Damon Albarn samenzitten en dat klikt niet, dan komt er daar niets uit, hé.
Anne-Sophie: Op zich zou ik het wel cool vinden om eens met iemand als Sia samen te werken, gewoon omdat die de hele tijd hits schrijft. (Lacht)
Dieter: Stel je voor dat je met bijvoorbeeld Lady Gaga samenwerkt, dan kan dat ‘insane’ zijn, maar ook geweldig tegenvallen.
Koen: Het zou sowieso interessant zijn om met Lady Gaga samen te werken, omdat we zo ook een volledig andere wereld zouden leren kennen.
Dieter: Het zou minder interessant zijn om met een artiest samen te werken die sterk bij ons aansluit. Het is dus moeilijk om nu één naam te zeggen met wie we willen samenwerken.
Ik onthoud dus vooral dat jullie willen samenwerken met Sia en Lady Gaga. (Knipoogt) Dan kunnen jullie ook van die indrukwekkende kostuums aantrekken op het podium en dansjes doen!
Dieter: Er is zeker niets mis met Lady Gaga!
Anne-Sophie: Ik vind haar wel het beste als ze gewoon piano speelt en zingt in haar gekke outfits.
Dieter: De Elton Johnversie van Lady Gaga. En nu is het genoeg over Lady Gaga. (Band lacht)
Weverbergh: Tijdens de coronaperiode waren we samen aan het groeien, maar dat apart aan het beleven
Terug naar High Hi dan maar: hoe maken jullie muziek?
Dieter: In Logic maak ik eigenlijk heel vaak korte ideeën die ik dan snel deel met de rest, toch voor deze plaat, en dan trekken we de studio in en begint dat te groeien. Ik maak een embryo en met ons drie maken we er een baby van. Er komen dan steeds meer lagen over en gelukkig heb ik nooit het gevoel dat het minder goed wordt. Meestal is het zo dat er veel van die ideeën in een korte periode naar buiten komen en dan hebben we vrij snel door of het een ep of een plaat wordt.
Anne-Sophie: Vroeger deden we dat in het repetitiekot, maar nu gebeurt het experimenteren meer in de studio. Het repeteren is voor daarna, maar dat betekent niet dat we dat voor altijd zo gaan doen.
Koen: Muziek moet gewoon komen en als het komt, dan maakt het niet uit of onze muziek uit Logic of het repetitiekot komt.
Jullie vorige album werd uitgebracht op de dag dat de coronacrisis in België van start ging. Hoe blikken jullie daar op terug?
Dieter: Op dat moment dacht ik ten eerste ‘fuck’ en ten tweede ging ik er gewoon van uit dat we de release drie weken later gingen vieren. We hebben onze releaseparty heel last minute afgezegd, want het was bijna een coronaparty. De lockdown bleef dan maar duren en dan werden wij plotseling, eigenlijk heel laat, opgepikt door Studio Brussel. Wij zaten de hele tijd binnen, er gebeurde niets en plots gebeurde er heel veel in de vorm van data die we binnenkregen door streaming.
Anne-Sophie: Ik herinner me eigenlijk weinig van die periode. Ik vond dat toen raar en heb dat wat verdrongen, niet omdat het slecht was, want het heeft ons ook wel goed gedaan als band.
Dieter: Het was heel vreemd. Hetgeen dat mensen definiëren als succes hadden we plots op dat moment en konden we met niemand delen, zelfs niet met mijn moeder. Op het moment dat we succesvol werden, leefden we niet als band. Ons succes zat gewoon in de ether.
Anne-Sophie: Uiteindelijke zorgde het wel voor meer reacties op sociale media, wat daarvoor niet was.
Dieter: Dat zijn allemaal statistieken, maar we hadden geen voeling met onze fans.
Koen: Tijdens de coronaperiode waren we samen aan het groeien, maar dat apart aan het beleven. Die twee jaar zijn voor mij heel wazig, zeker die eerste zomer, want de tweede was wel goed.
Dieter: Onze grootste schrik was dat we ons succes niet gingen kunnen verzilveren, dat ons momentum ging gepasseerd zijn. We zijn dan eigenlijk met een webshop begonnen om een beetje connectie met de luisteraars te hebben.
Koen: We hebben eerst lang niet kunnen livespelen en na de zoveelste livestream ben je dat ook wel beu.
Jullie livestream bij Dansende Beren was nochtans heel erg leuk.
Dieter: Die gaat wel veel gedaan hebben voor ons, en een paar weken later zaten we bij Studio Brussel. Het verbaasde me ook hoeveel reacties er daar op kwamen. De sessie voor Dansende Beren was met twee, want Anne-Sophie en ik wonen samen en doordat we in lockdown zaten, mocht Koen niet meespelen.
Koen: Het was een vreemde periode, waarin we niet goed wisten wat er gebeurde met corona en met de band.
Zoals jullie zelf net zeiden, hebben jullie sinds de release van jullie vorige album meer succes, onder andere door “Daggers”. Voelden jullie dan nu meer druk om een opvolger van dat album te maken?
Dieter: Meer druk voelen we niet echt. We zouden het wel straf vinden, moesten we een nieuwe hit kunnen scoren zoals “Daggers”, maar dat heb je als artiest niet in de hand.
Ann-Sophie: Zoals we daarnet zeiden, hebben we soms periodes waarin er heel veel wordt geschreven en dat was er dan plots eind 2020. Vanaf dan is het gewoon gaan en puzzelen aan het album, ondanks dat we ook live aan het spelen waren daarna. Het is de eerste keer dat er we zo snel opnieuw muziek zijn beginnen maken.
Dieter: Nu wisten we meer wie we waren, zonder erover te babbelen, en dat zorgt er voor dat het sneller kan gaan. Als je aan een plaat begint met het gedacht dat het beter moet zijn, dan… Plaat na plaat maken we gewoon andere muziek. We wilden geen tweede “Daggers” maken.
Anne-Sophie: We zijn nu wel vertrokken als band en dat kan snel voorbij zijn. Dus we vonden wel dat we het moment moesten pakken vooraleer de mensen ons weer zouden vergeten. Als die onvoorziene omstandigheden er niet waren geweest, konden we nog wat langer sleutelen aan nieuwe muziek, maar nu wilden we ons momentum niet te veel verliezen. En eigenlijk wilden we ook gewoon snel een nieuw album maken.
Jullie hebben Return to Dust, het nieuwe album, zelf al omschreven als een conceptuele reis. Waar gaat die reis dan heen?
Ann-Sophie: Voor ons is dat een reis naar een andere wereld en dat voel je aan als je naar de plaat luistert. Het is een wereld waarnaar we willen ontsnappen van hetgeen je uit de weg wilt gaan. Niet ‘we’ als de band, maar als samenleving of mens.
Dieter: Het escapisme zit er zeker in. Of je nu wilt ontsnappen aan het leven of aan de dood, dat kan allemaal. Return to Dust is heel existentieel, maar eigenlijk beseften we dat achteraf. Wij schrijven heel veel teksten en achteraf blikken we daar op terug en zien we wat we gemaakt hebben. Ook voor ons is het niet super helder wat we met welke teksten bedoelden, maar uiteindelijk merkten we wel dat leven, dood en alles daartussen vaak terugkwam.
Anne-Sophie: De laatste twee jaar hebben we veel gebabbeld over de situatie, wat het doel is, wat het begin en einde van dingen is… Dat komt heel hard naar voren in de teksten.
Koen: Vaak klinkt het wel vrolijk, maar onze teksten zijn eigenlijk altijd vrij donker.
Dieter: De laatste jaren was nu ook niet de periode om de meest vrolijke muziek over te schrijven.
Anne-Sophie: Ik had vroeger altijd het gevoel dat we moesten doen wat verwacht werd van ons om te doen en nu zet ik me daar meer tegen af. Niet omdat ik die dingen perse niet wil doen, maar me nu gewoon afvaag waarom die dingen moeten gebeuren. Ik stel me veel meer vragen.
Dieter: Opnieuw moeten we eigenlijk nadenken over een vraag over onszelf. We maken dat wel allemaal en dat komt uit onze ziel, maar we moeten achteraf onze ziel gaan ontleden en dat gaan we liever uit de weg. (Lacht)
Anne-Sophie: Onze teksten doen er mij eigenlijk weinig toe naar het publiek toe. Ik vind het leuker dat ze het zelf interpreteren dan wanneer wij op het podium onze nummers beginnen uit te leggen.
Ooghe: Het vorige album had veel contrasten en nu is er meer één flow
Zoals jullie zelf al eerder aangaven verliep het maken van Return to Dust voor een deel gelijk met een drukke festivalzomer. Hebben die twee invloed gehad op elkaar?
Dieter: We combineerden dat wel met elkaar, maar het heeft elkaar niet rechtstreeks beïnvloed. Eén ding is wel: door veel te spelen, leer je beter spelen, dus technisch kunnen we toch meer dan bij het maken van de vorige plaat. Als ik nu iets in een computerprogramma maak, moeten we daarna zoeken hoe we dat live kunnen spelen. Daardoor is het live ook anders dan op de plaat.
Anne-Sophie: Als we dezelfde nummers veel live spelen, dan begin ik wel na een tijdje kleine dingen aan te passen zoals kleine staartjes aan de refreinen bij de zang. … (denkt) Uiteindelijk is het voor mij iets helemaal anders. Ik ben wel een betere zangeres geworden door veel op te treden, maar live spelen of nummers maken zijn twee totaal verschillende dingen.
Wat vind je dan het leukste?
Anne-Sophie: Ik haal het meest energie uit optreden, maar ik begin het ook leuker in de studio te vinden. Bij ons eerste album had ik het na tien dagen in de studio wel een beetje gehad, terwijl ik het nu leuk vond om net lang aan onze muziek te werken. We hebben er veel meer tijd in gestoken en je begint het wat door te hebben hoe je een album maakt. Live ben ik wel zekerder van mijn stuk en voel ik me beter in mijn vel. In de studio word ik geconfronteerd met mijn onzekerheden, ondanks dat ik me wel heel comfortabel voel bij de andere twee.
Wat zijn voor jullie de grootste verschillen tussen Return to Dust en het oudere werk?
Dieter: Beter geproducet! (Lacht) De producer is een goeie vriend van ons die even oud is en hij wordt ook gewoon beter. We wisten al welk team we hadden en voelden elkaar al goed aan. We konden daar nu op verder bouwen zonder eerst veel te moeten aftasten. Er waren al veel hindernissen neergehaald en zo konden we vrijer muziek maken.
Ann-Sophie: Het vorige album had veel contrasten, met alles of niet, en nu is er meer één flow. Nu hebben we ook meer teksten doordat we meer hebben meegemaakt en ik heb ook meer gelezen. We hadden meer te vertellen.
Er zit zeker en vast één flow of rode draad doorheen het album, maar toch is er één nummer dat er uit springt. “Heart in the Open” is een opvallend rustig nummer, vanwaar de keuze voor dit ene kalme liedje tussen de energieke andere liedjes?
Dieter: Anne-Sophie wou dat heel graag en eigenlijk heeft ze dat bijna helemaal alleen in Logic gemaakt. We hebben daar zeer weinig aan veranderd, omdat het al super mooi was.
Is het dan een beetje een solonummer van Anne-Sophie?
Anne-sophie: Live spelen ze wel mee natuurlijk, maar ik heb het wel alleen geschreven. Ik wou een nummer waarbij het eigenlijk gewoon de hele tijd hetzelfde is en dat is dan “Heart in the Open” geworden.
Dieter: Uiteindelijk is er wel heel weinig aan veranderd waardoor het dan net zo puur klinkt en slechts van één iemand kan komen. Eigenlijk is het wel handig op de plaat om een rustpunt te hebben voor het laatste nummer, dat dan net een van de hardste nummers is.
Het derde album is nu een feit, en wat nu? Waar dromen jullie nog van?
Dieter: Alles. Wij willen onszelf geen beperkingen opleggen. We willen blijven evolueren.
Koen: Het buitenland is wel iets dat blijft terugkomen als we bezig zijn over de toekomst. België is zalig, dingen als Pukkelpop zijn top, maar we willen graag touren in het buitenland.
Anne-Sophie: Ik zou heel graag met een grote band door Europa reizen als support en nu moet dat er wel van komen heb ik het gevoel.
Koen: Altijd blijven dromen, en altijd blijven gaan.
Return to Dust verschijnt op 29 april en op 1 mei speelt High Hi in de Ancienne Belgique.
