Ieder jaar weer zijn er duizenden hoopvolle mensen die besluiten een sprong in het diepe te nemen, en deel te nemen aan een talentenjacht op de lokale televisie. Ze dromen van een grote muzikale doorbraak, een kans om fulltime te mogen doen wat ze het allerliefste doen. Deelname aan shows als The Voice is nooit een garantie voor succes en het uitkomen van deze dromen, maar voor sommige artiesten kan het goed uitpakken. Iemand als Harry Styles begon in een ver verleden bijvoorbeeld in de Engelse editie van X-Factor, en we hebben allen gezien waar dat toe geleid heeft. Voor anderen pakt het wat minder goed uit. Guus Mulder deed in 2014 als tiener mee aan de Nederlandse editie van The Voice, veroverde de harten van onze Noorderburen en schopte het tot de grote finale, maar verdween daarna zoals vele talentenjachtalumni een beetje van de aardbodem.
Toentertijd wist hij niet welke muzikale koers hij wilde inslaan, en niets werkte voor hem. Hij werd aan de kant gezet, en was niet meer interessant genoeg voor de muziekwereld. Het beïnvloedde zijn zelfbeeld dusdanig dat Guus ervoor koos om in de jaren erna vooral op de achtergrond te blijven, en voor anderen te schrijven. Pas jaren later, laat in 2019, besloot hij toch weer de spotlights op te zoeken, ditmaal onder de naam Guusje, én met een duidelijkere artistiekere visie dan eerst. Dit ging een tijd goed – er werd zelfs een heel eerste album gemaakt – tot hij in 2021 een burn-out kreeg. Die burn-out vormde de start voor zijn helingsproces en het verwerken van oud zeer, maar bood ook inspiratie voor een geheel nieuw album. Daar moeten we nog even op wachten, want de Nederlandse singer-songwriter brengt eerst dat eerdergenoemde debuutalbum uit, Liedjes Over Meisjes.
Zoals de titel verraadt, gaat Guusjes debuutalbum vooral over meisjes. Het album gaat over goede en slechte relaties met meisjes, over nieuwe liefdes en gebroken harten. Dit zijn absoluut niet de meest baanbrekende onderwerpen om over te schrijven, dat weten wij ook, maar we waarderen dat Liedjes Over Meisjes in ieder geval een persoonlijke kant heeft. “Balkon” is hier wellicht het beste voorbeeld van. Het lied is gericht aan een ex waar hij nog niet helemaal over is, en het voelt bijna aan als een kwetsbaar Whatsapp-bericht dat eigenlijk alleen voor haar oren bedoeld is. Het voelt alsof we iets heel stiekems doen, als we luisteren naar Guusje die zijn voormalig lief vraagt of haar huidige vriend nu ook bekend is met haar vreemde fetisjes.
Het persoonlijke, eerlijke aspect horen we terug op nog een aantal nummers op Liedjes Over Meisjes. In de titeltrack, bijvoorbeeld, geeft hij eerlijk toe diepere connecties met vrouwen te vermijden, en alleen relaties aan te gaan om er muziek over te schrijven, maar ook op “Schuldig” en het kleine, kwetsbare “Soms (Memo met Jan)”. Deze nummers voelen aan alsof het pagina’s zijn die uit Guusjes dagboek gescheurd zijn, en tonen aan dat hij iemand is die zijn hart op zijn tong draagt, maar ook een bepaalde mate van volwassenheid en zelfbewustzijn heeft. Het vergt namelijk een flinke dosis zelfreflectie om te kunnen toegeven dat je vrouwen gebruikt om er muzikale inspiratie uit te halen, of dat het volledig jouw schuld is dat een relatie stuk is gelopen.
Hoewel de helft van de nummers op Liedjes Over Meisjes erin slaagt om Guusjes emoties op een oprechte wijze tentoon te stellen, stelt de andere helft van het album ontzettend teleur. Veel van de andere nummers missen die eerlijkheid en volwassenheid, en klinken bijzonder gedateerd, totaal niet origineel en bijna kinderachtig. Nummers als “Glittersokken” en “Die Gevoelens” voelen bijna aan als nummers op een One Direction-plaat hadden kunnen staan. Tien jaar geleden hadden we dat dus misschien wel aandoenlijk gevonden, maar nu vinden we het gewoon jammer. Ook de sluiter van het album, “Zeldzaam”, stelt enorm teleur. Het nummer is geschreven voor zijn huidige vriendin, en we twijfelen er ook zeker niet aan dat wij het hartstikke lief zouden vinden als wij in haar schoenen stonden, maar voor een buitenstaander is het op z’n zachtst gezegd een beetje tenenkrommend. Al deze nummers voelen aan als bijna wanhopige pogingen om een bescheiden hitje te scoren bij onze Noorderburen en misschien daarbuiten, en slagen er daarom niet in om ons te overtuigen.
Zoals we eerder ook al duidelijk maakten, zijn we ons er bewust van dat muziek maken over meisjes absoluut niet baanbrekend is. Als we moesten beginnen met opsommen welke artiesten Guusje allemaal voor gingen, waren we nog lange tijd bezig. Het is ook niet erg dat het geen origineel onderwerp is, want het kan goed uitpakken. Dat laat Guusje ook zien met de nummers waarin hij zijn volledige uitstort en waarin we zijn emoties goed terug kunnen horen, zoals in “Balkon” of “Soms”. Ze zijn misschien een beetje cliché, maar ze nemen ons wel mee in de wirwar van herkenbare emoties die je ervaart tijdens of na een relatiebreuk. Het probleem met Liedjes Over Meisjes is dat die oprechtheid mist in een groot deel van de nummers. Het leidt tot zeer slappe liedjes, die we allen een beetje cringe vinden, en ook nog eens onorigineel en gedateerd zijn. Nummers als “Glittersokken”, “Die Gevoelens” en “Beter Alleen” hadden uit de koker kunnen komen van iedere goedlachse (indie)popzanger met een gebroken hart en een goed kapsel.
Liedjes Over Meisjes is verre van het sterkste of meest overtuigende debuut, en we denken dat het album misschien beter een korte ep had kunnen zijn zonder die slechte nummers. De goede nummers geven ons echter hoop dat er potentieel is bij Guusje. Hij beschikt over een dosis zelfbewustzijn en eerlijkheid, en kán dit overbrengen in zijn muziek. We hopen dan ook dat hij dit in de toekomst, zoals op dat tweede album dat hij schreef tijdens het verwerken van zijn burn-out, voortaan op al zijn nummers laat horen. Dat zou ons namelijk meer weten te boeien dan dat Liedjes Over Meisjes gedaan heeft.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
