© CPU – Leni Sonck
We kennen Joe Mount allesbehalve persoonlijk, maar er is een klein stemmetje in ons achterhoofd dat met zekerheid durft zeggen dat ‘stilzitten’ niet in het woordenboek van de naar Parijs verkaste Brit staat. Laat dat nu echter net hetgeen zijn dat de coronacrisis ons haast verplichtte te doen de afgelopen twee jaar. Geen concerten, geen feestjes… eigenlijk alles wat een artiest het liefst doet, werd los van tafel geveegd. Gelukkig bleek Mount zo iemand die niet bij de pakken blijft zitten, waardoor de laatste paar jaar uitgroeiden tot de haast productiefste ooit voor zijn band Metronomy. Herwerkingen, remixes, covers, een verjaardagseditie van referentiepunt The English Riviera en dan als kers op de taart een splinternieuwe plaat. Small World werd uiteindelijk niet het beste wat we al te horen kregen van het vijftal, maar daar zou die straffe livereputatie verandering in brengen.
Na al een maandje touren was gisterenavond dan eindelijk onze hoofdstad aan de beurt. Metronomy wist de Ancienne Belgique binnen de kortste keren uit te verkopen, dus zag het ernaar uit dat we ons mochten opmaken voor een feestje. En dat werd al vroeg op de avond op gang getrapt door Pongo. Je kende die naam vooralsnog misschien alleen uit 101 Dalmatiërs, maar sinds een tijdje is de Angolees-Portugese de voornamelijkste reden waarom de naam een belletje moet doen rinkelen. De zangeres bracht geen échte liveshow, maar liet haar band vervangen door een dj. Dat setje was gek genoeg ook voorbij voor we het goed en wel beseften, want Pongo stond slechts een dikke twintig minuten op het podium. En we moeten eerlijk zijn,:potten breken deed ze niet echt. Het publiek leek dan ook vooral gekomen te zijn voor de hoofdact, waardoor we niet van echt veel enthousiasme konden spreken.
© CPU – Leni Sonck
Dat was gelukkig wel het geval toen de hoofdact, zelfs wat minuutjes vroeger dan gepland, het podium opwandelde. Opener “Love Factory” straalde voorzichtig al wat regenboogjes de zaal in, die overigens al gewillig meeknikte, maar het was het daaropvolgende “The Bay” dat iedereen meteen bij de kraag greep. In een vingerknip veranderde Metronomy de Ancienne Belgique in een danspaleis, waarin letterlijk iedereen vreugdevol meedeed, gaande van rustig meewiegen tot helemaal losgaan. Met een bassist als Olugbenga Adelekan in je band is het natuurlijk niet moeilijk om sfeer te maken, maar zijn enthousiasme was wel een mooie weergave van hoe blij de band was om terug op dat podium te staan. Drumster Anna Prior die de microfoon overnam bij “Corinne” of Mount die eigenhandig de volumeknop opendraait tijdens “Reservoir”: we hadden voor het eerst sinds lang nog eens het gevoel dat we écht terug vertrokken waren.
‘It’s Saturday night! Let’s have a party’, riep de frontman dan ook bij “It’s Good to be Back”. Het mocht dan wel wel degelijk zondagavond zijn, we geloofden de man op zijn woord. Zeker als de band even later met een figuurlijke knuffel de zaal opwarmde met “Things Will be Fine”. Wout Van Aert die verstek geeft voor De Ronde, je hoofdverdachte die uit De Mol wordt gekegeld, of sneeuw in fucking april? Geen stress, alles komt goed, en de zaal dacht dat zichtbaar ook. We mochten dan wel in het deel van de set beland zijn waarin de wat minder bekende nummers de bovenhand namen, saai werd het nooit. Zo zorgde het instrumentale tweeluik “Boy Racers” / “The End of You Too” er bijvoorbeeld voor dat de Ancienne Belgique in een soort 80’s discotheek veranderde, waarin funk en elektropop de plak zwaaiden. En tweeduizend man zo enthousiast houden met een instrumentaal stuk van een dikke tien minuten; het is weinigen gegeven.
© CPU – Leni Sonck
Het was ook gewoon door dat pure spelplezier dat zowat elk nummer werd onthaald als een hit, zelfs als dat totaal niet zo was. Het Tetris-achtige deuntje van “Holiday” of de straffe muzikale prestatie bij “Insecurity”: allemaal om duimen en vingers bij af te likken. Toen Mount net voor “Salted Caramel Ice Cream” uitgebreid de tijd nam om het publiek aan te spreken, hadden we eigenlijk alle puntjes dat een goed concert moet bevatten al afgevinkt. ‘Ik weet wel dat het niet zaterdag is hoor. Dat was een mopje, zodat jullie het gevoel hadden dat jullie morgen niet hoeven te werken. Of dacht je misschien dat ik als muzikant niet meer weet welke dag het is?’, grapte hij duidelijk gelogen. De zaal lachte even mee, waarna het feestje gewoon werd verdergezet met “Right on Time”, dat live overigens veel meer pit bevat dan op plaat.
‘Let’s make your great evening even greater!’, riep de frontman uit, waarna de begintonen van “The Look” het dak er letterlijk afbliezen. De volledige AB zong het nummer van de eerste tot de laatste noot mee, en ging daarbovenop ook nog eens hélemaal los met zowaar een moshpit tot gevolg. Zo zou het altijd moeten zijn. Dat de grootste hit nu gepasseerd was, betekende echter niet dat het feestje daarmee voorbij was. Afsluiter “The Upsetter” knalde alles wat nog rechtstond omver, waarna het publiek eigenlijk niet meer kon wachten op die bisronde. Met “Old Skool”, “Love Letters” en het instrumentale “You Could Easily Have Me” zette Metronomy zijn zegetocht nog wat extra glans bij, al werd de euforie nooit meer zo groot als bij “The Look”. De afsluiter was op die manier bijvoorbeeld een vertekend beeld van de avond, door de mindere bekendheid van het nummer, maar het kon de avond zeker niet verpesten.
© CPU – Leni Sonck
Metronomy mag dan wel niet meteen de band zijn van de wereldhits, het is wel zo’n band waar je eigenlijk veel meer liedjes van kent dan je dacht. Doe daar nog eens bij dat zowat alles dat het vijftal produceerde extreem dansbaar klonk, en je krijgt al snel een gigantisch feestje. De Ancienne Belgique at van de eerste tot de laatste seconde uit Mounts hand en vierde alsof het een groot bevrijdingsfeest was. We weten dat we al een tijdje terug naar concerten kunnen en mogen gaan, maar gisterenavond hadden we voor het eerst het gevoel dat alles weer terug normaal is. Metronomy in AB was zeer fijn. Metronomy in AB was feest.
Metronomy speelt komende zomer ook nog op DOUR, dus allen daarheen!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Love Factory
The Bay
Corinne
Reservoir
It’s good to be back
Everything Goes My Way
Things will be fine
The Light
Boy Racers
The End of You Too
Holiday
Insecurity
Salted Caramel Ice Cream
Right on Time
The Look
The Upsetter
Old Skool
Love Letters
You Could Easily Have Me
