Mighty Oaks nam ons gisterenavond in de AB Box mee op sleeptouw voor een avondje meerstemmige, nogal akoestische indiefolk. Het multinationale trio, dat in Berlijn werd opgericht, was niet aan zijn proefstuk toe in de Ancienne Belgique. Eind februari 2020 speelden ze nog op de eerste verdieping, in de AB Club. Ditmaal lieten de Amerikaan Ian Hooper, de Italiaan Claudio Donzelli en de Brit Craig Saunders zich vergezellen door nog twee andere getalenteerde muzikanten. Ze speelden een mix van hun eigen nummers, maar ook een aantal covers. Het publiek leek eerder te bestaan uit liefhebbers dan diehardfans die staan te drummen om vooraan te staan. Met hun vierde album Mexico, dat in mei vorig jaar uitkwam, wist het olijke ensemble de goedgevulde zaal te bekoren.
Het was Christof van der Ven die de avond op gang mocht trappen. Tijdens deze eenvoudige act werd de anderhalve meter maatregel beter gerespecteerd dan op sommige openbare plaatsen tijdens de piek van de pandemie. Desalniettemin kreeg hij iedereen stil. De sympathieke Nederlander begeleidde zichzelf op akoestische gitaar. Hij legde veel sentiment in zijn nummers, maar dat kwam niet altijd goed over tot bij het publiek. Het was duidelijk dat zijn stem meer kon bereiken dan wat we gisteren mochten aanhoren. Ondanks dat hij de zaal dus niet helemaal mee had, werden zijn gitaarstemkunstjes wel geapprecieerd. Hij rondde af met “Empty Handed” waarmee hij bewees dat hij het wel degelijk verdiende om op het podium te staan. Het publiek deed moedwillig mee en ging met een vrolijk gevoel de hoofdact tegemoet.
Daarna werd het stil en donker. Nog heel even waande de AB zich in volledige duisternis alvorens de lichten aangingen en het publiek haast werd verblind. De Duitse band verwelkomde zijn toeschouwers met de allereerste single, “Mexico”, van het gelijknamige vierde album. Iedereen begon toegewijd mee te wiegen op het ritme. De sfeer zat er meteen goed in, maar echte groupies waren nergens te bespeuren. Frontman Ian Hooper kaderde de nummers goed in met de nodige levensfilosofie. Zo werd “Raise Your Glass” een ode aan het moment dat uniek is in zijn voortvluchtigheid: ‘We’ll never be together in this constellation again.’ Het publiek bleef tijdens de eerste helft wat bescheiden in het dansen en zingen. Het hoogtepunt dusver was de drummer die zich duidelijk aan het amuseren was.
Met het bekende “Storm” en wat aanmoediging van de zanger kwam de zaal volledig los. Diegenen die met hun ogen dicht aan het genieten waren, waanden zich op een winderig en verlaten strand. De ene klepper volgde de andere op met het nodige handengeklap. De band kwam de arme zielen die aanwezig waren zonder de muziek te kennen tegemoet met enkele verrassende covers. Hun versie van “Stay” gaf een vernieuwende en geslaagde interpretatie aan het origineel van Rihanna. Floortoms werden aangebracht om extra ritmiek te creëren en dit prachtige moment te ondersteunen. Tranen welden op bij het laatste ingetogen nummer “When I Dream, I See”. De zanger werd geconfronteerd met het verlies van zijn moeder en kon moeilijk om met de pijn die daarop volgde.
Het oorspronkelijk trio kwam terug het podium op en ging unplugged rond een micro staan. De stekker werd dan wel uit de instrumenten gehaald, maar wel in de sfeer en intimiteit gestoken. Zo keerden ze terug naar hun roots, wat goed onthaald werd door het publiek. Daarna werden de mannen terug vervoegd door de andere muzikanten. Ook Christof van der Ven mocht nogmaals zijn opwachting maken tijdens een cover van Fleetwood Mac. Mighty Oaks dacht de avond af te rond op de tonen van het uitbundige “Driftwood Seat”. Handdoeken werden in het rond gezwaaid en coole gitaarriffs luidden het voorziene einde van het concert in. Het publiek kreeg er echter maar niet genoeg van en bleef tijdens het inpakken maar schreeuwen voor meer. Voor de eerste keer deze tour kwamen de mannen nog eens terug op de planken om af te sluiten met een waardig kippenvelmoment. Het was het ultieme bewijs dat de sfeer goed zat. Met de woorden ‘Give peace a chance’ draaide de zanger de micro naar het publiek en namen zij afscheid van elkaar.
Wie aanwezig was, bleef achter met een gevoel van voldoening. Mighty Oaks barst van talent en potentieel. Een gezellige en intieme avond deed voor de vele koppeltjes aanwezig de romantiek oplaaien. De liefhebbers van indiefolk werden op hun wenken bediend. Ook zij die de liedjes niet kenden, konden deze zeker appreciëren en zullen bij thuiskomst op zoek gaan naar meer.
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
Mexico
Just One Day
Raise Your Glass
Land of Broken Dreams
By Your Side
Bad Blood
Ghost
The Great Unknown
Storm
Brother
Forever
Stay (Rihanna & Mikky Ekko-cover)
When I Dream, I See
All Things Go
Dreams (Fleetwood Mac-cover, met Christof van der Ven)
Driftwoord Seat
Give Peace a Chance (John Lennon-cover)
