Het wordt tegenwoordig wat vroeger donker, er ligt een dik kleurrijk bladerdek op de grond en de verkoopcijfers van chocolademelk beginnen terug te stijgen. Het is met andere woorden de ideale tijd van het jaar voor nieuwe muziek van Holly Humberstone. De jonge Britse zangeres stak vorig jaar haar neus aan het venster, toen ze met Lewis Capaldi op tour trok en niet zoveel later haar debuut-ep Falling Asleep at the Wheel uitbracht. Het leverde haar meteen een plekje op in heel wat lijstjes van in de gaten te houden artiesten en die naam is ze op dit moment helemaal aan het waarmaken. Zo dook ze de studio in met Matty Healy van The 1975, die bijgevolg ook een vinger in de pap had op The Walls Are Way Too Thin.
Echt veel nieuw materiaal krijgen we helaas niet te horen op de tweede ep van de jonge zangeres, gezien vier van de zes liedjes al werden uitgebracht als single. Dat hoeft daarom niets slechts te betekenen. Zowat elk nummer uit The Walls Are Way Too Thin dat we al te horen kregen kon ons overtuigen. Zo viel het ons bijvoorbeeld op hoe hard Holly op zo’n korte tijd is gegroeid. Ze lijkt beter te weten welke richting ze uit wil, maar experimenteert ook op haar tweede ep nog een beetje.
Zo vormt de uiterst minimalistische opener “Haunted House” de perfecte overgang van hoofdstuk één naar hoofdstuk twee, gezien het nummer een ode is aan het huis waarin Humberstone opgroeide, wat de protagonist was op haar debuut-ep. Dat mag best letterlijk genomen worden, want na de release van Falling Asleep at the Wheel verhuisde het gezin en sloot het letterlijk een hoofdstuk af. Met enkel een piano, haar breekbare stem en hier en daar wat kraakjes uit het oude gebouw, weet ze ons meteen onder te dompelen in de gevoelige indiesfolksfeer die ze probeert na te jagen. Zonder zichzelf te verliezen in meligheid. Holly verhuisde daarna van het platteland naar metropool Londen, en dat verliep niet zonder slag of stoot. In “The Walls Are Way Too Thin” vertelt ze begeleid door een fijne folkpopbeat over haar claustrofobische ervaringen, eenzaamheid en sociale angststoornissen in de grote stad. Op die manier weet ze wederom een extreme vorm van eerlijkheid in haar muziek te verwerken.
Naast de verhuis is het vooral de liefde en alle gevoelens die daarbij komen kijken die Holly inspireerden op The Walls Are Way Too Thin. Het draait op de ep vooral rond het feit dat je in een relatie moet geven en nemen. Voor de Britse werd dat jammer genoeg een ontdekkingsreis, gezien ze telkens te veel van zichzelf gaf en die gevoelens niet altijd door haar geliefde beantwoord werden. Zo smeekt ze in het door The 1975-geluidjes doordrenkte “Please Don’t Leave Just Yet” om haar liefde te accepteren, en misschien zelfs nog meer om ook iets in ruil te geven. Zonder de emotie te verraden, weet ze er toch nog een vrij poppy nummer van te maken, want ook dat is Holly Humberstone. Zo is “Thursday” zonder enige twijfel een hit in wording. De Britse vindt wederom het perfecte evenwicht tussen folk en elektronica, maar weet het geheel ook op een niet-commerciële manier sfeervol en catchy te laten klinken.
Waar Holly op “Scarlett” zich al voorzichtig waagt aan de ietwat grootsere folkpop, is nieuwe single “Friendly Fire” misschien wel de beste samenvatting van hoe ze zich wil profileren op haar tweede ep. Waar de track redelijk minimalistisch en dromerig op gang komt met enkel een akoestische gitaar, breekt het nummer even later fijn open in een licht dansbaar geheel. Op die manier kan de jonge zangeres van twee walletjes snoepen, waardoor ze een nog groter publiek zal aanspreken.
Op The Walls Are Way Too Thin slaagt Holly Humberstone er met andere woorden in om een stapje hogerop te gaan. De zangeres wist ons met haar debuut-ep al te betoveren met haar fijne alternatievere folksound, maar neigt op haar tweede toch eerder richting pop. Op zich is dat helemaal geen probleem, want ook op die manier weet ze ons te verassen. De hoge verwachtingen die de wereld schiep rond de jongedame worden helemaal ingelost, dus we hopen dat ze in de nabije toekomst ook eens binnen onze landsgrenzen vertoeft.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
