© Marijn Achten
Tien jaar geleden maakten Dez Mona & B.O.X (Baroque Orchestration X) samen Sága. Op deze plaat kwam het beste van beide werelden bijeen. Terwijl Dez Mona een band is die alternatieve pop brengt, staat Baroque Orchestration X bekend voor barokmuziek. Toch toonden ze aan dat deze muziekstijlen perfect samen passen. Daarnaast stonden de veertien nummers die voor deze plaat gemaakt werden in het teken van thuiskomen en de zoektocht naar de ideale biotoop. Een biotoop die voor iedereen anders kan zijn en waar iedereen zich op zijn manier thuis voelt. Dit thema is trouwens vandaag de dag nog altijd belangrijk en vroeg bijhorend dan ook een vervolgplaat. Nu, tien jaar na de debuutplaat, werd deze plaat (Lucy) aan het Turnhoutse publiek voorgesteld in Cultuurhuis de Warande. Wij waren getuigen van een schitterend optreden.
Het werd een optreden waarin we als publiek werden meegezogen doorheen enkele levensvragen. Zo stelt Gregory Frateur, frontman van Dez Mona, zich doorheen het optreden de vraag hoe je thuis kunt komen in een versnipperende, overprikkelde wereld. Een levensvraag die je als publiek direct aan het denken zet. Ook wordt er luidop gevraagd hoe je werkt aan een betere wereld zonder je eigen geluk te hypothekeren. Een terechte vraag, want vandaag de dag is dit zeker niet gemakkelijk. Het centrale thema van Lucy is dan ook waar je naartoe gaat als mens.
Antwoorden hebben we gezocht en gevonden doorheen dit optreden. Dat begon meteen sterk met “Lucy’s Prologue”. De muzikanten van Dez Mona en Baroque Orchestration X hadden hiermee meteen de toon gezet voor de rest van de avond. Een vrijdagavond met ‘klasse’ als centraal woord. Gaande van frontman Gregory Frateur tot accordeonist Roel Van Camp, iedereen wist zijn taak met verve te vervullen. Dit zorgde voor ons als luisteraar en kijker dat we echt mee gezogen werden doorheen het verhaal. Wij vergaten op dat moment even al onze zorgen en genoten van de mysterieuze noten, die ons nooit verveelden.
Integendeel, elk nummer was op zijn eigen manier uniek. Deze originaliteit is veelal te danken aan de instrumenten die we te horen kregen. Zo is Pieter Theuns, oprichter van Baroque Orchestration X, een kunstenaar op zijn teorbe (een snaarinstrument uit de barokperiode). Deze teorbe zorgt voor een zeer mysterieuze, maar rustige sfeer en neemt ons bovendien mee naar het zeventiende-eeuwse Italië. Daarnaast zorgden contrabassist Kristof Roseeuw en harpiste Jutta Troch ervoor dat op elk nummer de juiste snaren worden geraakt. Vaak werden deze versterkt door de stem van Frateur en soms nog verder met die Ellen Wils en Charlotte Schoeters. Deze operazangeressen zorgden regelmatig voor kippenvel en waren zeer toonvast. Dit bleek meermaals op onder andere “Fellow Traveller” en “Lucid Sky”.
Serpentiste Berlinde Deman wist ook meermaals haar klasse op een subtiele, maar stijlvolle manier te tonen. Dit deed ze vooral op het nummer “Death Said”. Ook nieuwkomer Felix Machtelinckx wist ons doorheen heel de show te overtuigen. Vooral zijn solo’s doorheen het optreden waren van een hoog niveau en doen ons huiveren naar meer. Wij waren alvast overtuigd van dit optreden in de Kuub! Ondanks dat het optreden maar voor een kleine groep mensen was, wist iedereen op het podium ons een mooie avond te bezorgen.
