Nadat vorig weekend EINDELIJK het startschot voor de vrijheid werd gegeven, konden we enkel maar hopen op splinternieuwe dansplaatjes om de benen eens goed op los te gooien. Als een geschenk uit de hemel verscheen dan ook Chris Davis, helft van het alom geprezen Maribou State, die zo voorzienend was om ons verlangen vandaag in te lossen. Onder zijn alias Shire T brengt hij Tomorrow’s People uit, een heerlijke danceplaat waarvoor we met plezier tot in de vroege uurtjes op de dansvloer zouden blijven hangen. Disclaimer: we zijn niet verantwoordelijk voor mogelijke verwondingen na het spontaan op de maat mee schudden van lichaamsdelen bij het beluisteren van dit album.
Tomorrow’s People is zoals vele albums een coronababy die ontsprong uit de magische velden der niets meer te doen hebben tijdens de lockdown. Hoewel Davis en zijn compagnon Liam Ivory aan de start van 2020 voor ogen hadden aan nieuw materiaal voor Maribou State te werken, kwam een snel verspreidend virusje roet in het eten gooien. Davis ging dus maar zelf aan de slag en smeet zich (en daar zijn we maar al te blij om) volledig op zijn soloproject Shire T.
Vanaf het eerste nummer vraagt Shire T via strakke beats en psychedelische synths onze volledige aandacht en we geven hem deze met veel plezier. Eerder uitgebrachte single “Full Attention” zet zo meteen de toon van het album en die klinkt alleen maar veelbelovend. Via een perfecte overgang gaan we door richting “Under the Sun” waarvoor Davis dezelfde kunstjes uit zijn trukendoos bovenhaalt, maar die toch op een volledig andere manier toepast, waardoor er geen sprake kan zijn van oneindige herhaling. Een lijn die door te trekken valt doorheen het volledige album: met dezelfde elementen telkens iets anders creëren. Het is het geheim van een goeie danceplaat.
Als derde krijgen we het ook als single uitgebrachte “Blue Kiss” voorgeschoteld en zijn we meteen aanbeland bij het nummer dat er met kop en schouders bovenuit steekt. Op dit lied kan je zomaar eens vier minuten lekker hard gaan en het nog niet beu zijn! Ook daarin komt Shire T tegemoet door dezelfde melodie en vocals nog verder te zetten op “L.D.R.A.”. Zo kan je nog even nagenieten van die verrukkelijke topschijf voor er overgegaan wordt op de nummers met een iets hoger bijtrekpasgehalte. Opgelet! We hebben het dan wel over snelle en van daadkracht doordrongen stapjes van links naar rechts.
Uiteraard is de invloed van Maribou State te horen doorheen het album. Alles klinkt gewoon een beetje rauwer, strakker en donkerder. We willen op Tomorrow’s People zweterige lichamen om ons heen om zo energetisch mogelijk mee in het rond te springen en tegenaan te schuren. Op een nummer als “Burnin’ Jungle” experimenteert Davis bovendien met duidelijke disco-invloeden die een perfecte aanvulling vormen op zijn elektronische melodietjes en de dansbaarheid nogmaals naar een nieuw niveau tillen.
Tof aan dit debuutalbum is tot slot dat je het gewoon aan één stuk door kunt luisteren en daarbij het gevoel krijgt dat je aanwezig bent op een liveset van Shire T. Alle nummers lopen namelijk uitstekend in elkaar over. Davis maakt daarbij ook een perfecte inschatting van de hoeveelheid nummers die nodig zijn om onze aandacht niet te verliezen en levert zo een goeie plaat af.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
