De afgelopen jaren was het op muzikaal vlak rustig rond Jett Rebel. Sinds wij hem voor het eerst hoorden in 2014, bracht hij met grote regelmaat albums uit, soms wel twee per jaar. In Nederland was hij een niet te vermijden gast op festivals en poppodia en op tv kwam hij ook regelmatig voorbij. We hadden echter zo onze bedenkingen bij de persoon Jett Rebel, het alter ego van Jelte Tuinstra. Super getalenteerd, dat was wel duidelijk, maar dat geestverruimende middelen invloed hadden op zijn gedrag, daar werden we al snel heel moe van. Toen was daar ook nog een heuse film over het begin van zijn carrière (Who the Fuck is Jett Rebel) en daar werden we dan weer heel verdrietig van. We zagen een muzikaal wonderkind dat behoorlijk met zichzelf in de knoop lag en daar, in de film, niet bepaald bij werd geholpen.
Maar dat was 2014. Inmiddels lijkt Jelte in rustiger vaarwater te zijn beland. De stimulerende middelen zijn niet meer nodig om het gevoel te hebben alles aan te kunnen en even weg te vluchten van de realiteit. Het was Daryll Hall die in Jelte de juiste persoon zag om het comebackalbum van Hall & Oates te produceren. Daryll en Jelte waren elkaar tegengekomen op het North Sea Jazz Festival en een vriend had de Amerikaan twee cd’s gegeven. Hall was enthousiast en zo kon het gebeuren dat Jelte vorig jaar in Amerika achter de knoppen zat bij de opnames van een nieuw album.
Halverwege de opnames van dat Hall & Oates-album gooide de coronacrisis roet in het eten, dus kon alle aandacht naar een nieuw Jett Rebel-album. Het resultaat is Pre-Apocalypse Party Playlist dat een jarentachtiggeluid heeft en uitpuilt van de muzikale ideeën. Het album begint sterk met “Love Right Now” en “Behave”, nummers die het live zeker goed zullen doen. Ze zijn dansbaar en in Jett Rebel-termen zelfs behoorlijk ingetogen. Geen wonder dat het ook de eerste singles waren.
Op “Emma” lijkt het dezelfde kant op te gaan, maar dan vanuit het niets neemt het liedje een onverwachte afslag, weg van de gebaande paden. We horen vrolijk ge-nanana, een Beach Boys-achtige harmonie en zang door de vocoder, wat heerlijk retro klinkt! Op “Baby I’m in Love” trapt hij het gaspedaal weer behoorlijk in, alsof hij de laatste trein nog moet halen. Het beste heeft hij bewaard voor het laatst. “Kiss That Girl Again” is een muzikale ode aan de Beach Boys. In de ruim drie minuten die het nummer duurt, ga je met een rotvaart door de muzikale geschiedenis van die band, om ons vervolgens op een ritje naar de maan en terug mee te nemen.
Pre-Apocalypse Party Playlist is een energiek en vrolijk album waar de luisteraar weinig rust wordt geboden om op adem te komen. Iets meer balans op het album hadden we wel prettig gevonden. Jett Rebel zat vol ideeën die hij ook allemaal in deze plaat heeft verwerkt. Voor een volgend album gunnen wij Jelte een producer die af en toe voor hem op de rem gaat staan en hem even de tijd geeft om rond te kijken in de muzikale wereld die hij op dat moment om zich heen heeft gecreëerd. Stiekem zijn wij benieuwd wat Daryll Hall te zeggen heeft over dit album.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
