Vorige week vertoefden we een weekje aan zee. Niet zomaar natuurlijk, want er was daar wel degelijk iets dansbaars te doen! We spoelden aan in Heist ter hoogte van het Heldenplein (‘De Put’) voor Kneistival, met andere woorden zes opeenvolgende avonden met gratis concerten. De line-up was zoals gewoonlijk geen gesukkel, want met namen als Equal Idiots, The Subs, Admiral Freebee & Tout Va Bien keken niet alleen wij maar ook zo ongeveer heel Knokke-Heist en omstreken uit naar dit jaarlijkse gebeuren. Zoals wel vaker bij dit type festivals hebben we te maken met een zeer gevarieerd publiek. Ook daar werd aan gedacht met optredens van bijvoorbeeld Les Truttes, Meuris en De Dolfijntjes voor de oudere garde. De kinderen konden op woensdagnamiddag dan weer volledig losgaan met de Ketnetband.

Op maandagavond stonden we dus paraat in ‘De Put’ voor een eerste muzikale avond. La Jungle mocht de spits afbijten. Duidelijk onbekend in Heist, want echt veel volk was er nog niet te bespeuren toen de jongens uit Mons hun set startten. Veel volk of niet, het plezier spatte van het podium en wist het grootste deel van de aanwezigen te bekoren. We waanden ons in een echte jungle dankzij de dierengeluiden en de opblaasbare banaan en watermeloen op – en later ook naast- het podium.

Even gek als La Jungle (misschien zelfs nog een beetje gekker) waren Equal Idiots. Dit tweetal hoeft geen introductie meer, na hun gesmaakte passage in onder andere Café Commerce en Borgerwood festival konden we alleen maar genieten van de zoveelste episode ‘doldwaze avonturen van Pieten en Thibault’ op het podium van Heist.

De eerste dag werd afgesloten met een groot dansfeest onder leiding van The Subs. De avond was gevallen en de lichteffecten deden hun werk – jong en oud ging uit de bol!

Op dinsdag opende Alaska Gold Rush. Alweer een duo van Belgische makelij. De Brusselaars brachten alt-folk en het publiek kon hun afwisselende deuntjes wel appreciëren!

Energieboost van de dag kwam dan weer van Jett Rebel. Het was duidelijk dat deze mannen nog wel enkele uren konden doorgaan met spelen. Het werd al snel warm in De Put en toen een zeebries geen soelaas meer kon bieden besloot Jelte zijn hemd dan maar uit te trekken. Gelukkig eindigde deze striptease snel, want gezien de vele jonge festivalgangers zou dit wel eens tot ongeschikte taferelen kunnen leiden. De set leek ingedeeld in 2 hoofdstukken. Eerst kwamen de klassiekers en daarna de nieuwere nummers. Voor ons mocht het allemaal wel wat meer door elkaar gegoten zitten!

Tijd voor de oude rockers, want dat worden de mannen van Admiral Freebee toch ook stilaan. Ook hier werd een hoog energiepeil gemeten. Uiteraard kon dit niet tippen aan de energie gemeten tijdens de set van Jett Rebel.

Ook aan de kinderen werd gedacht. Tot in de verte (lees: op het strand) was te horen hoe de Ketnetband onder andere ‘Kind van de Duivel’ en ‘Gaan met die banaan’ onder handen namen. Nadat de band (en al hun jonge fans) waren uitgezongen, uitgeschreeuwd en uitgedanst, werd alweer een nieuwe Kneistival-avond voorbereid. Het beloofde een topdag te worden met namen als Amongster, Tout va bien en SX.

We hadden (terecht?) grote verwachtingen van deze avond, maar deze waren blijkbaar niet gedeeld met de rest van het publiek. De line up van de dag was niet zo aantrekkelijk tot zelfs onbekend bij vijftigplussers, die toch het grootste deel van de bevolking aan de kust representeren. Een andere mogelijke oorzaak was de behoorlijk grote kans op buien, en de schrik zat er goed in bij de bezoekers. Dit zorgt ervoor dat velen ervoor kozen om thuis te blijven. Onterecht! Want Amongster zette een puike prestatie neer en speelde best wel een goede set!

Ook Tout Va Bien liet zich niet van de wijs brengen door een nauwelijks half gevulde put. Ondanks het feit dat ook het enthousiasme in het publiek op heen laag pitje stond, bracht Jan Wouter en co wel een muzikaal sterke set (al vonden we het wel iets beter klinken toen we in februari gingen luisteren in de AB). Dit type festival en wederom het gevarieerde publiek zullen daar wellicht voor een groot deel in meespelen. Gelukkig was er een oplossing! Er werden zichtbaar fans gesprokkeld wanneer onze Belgische inzending City Lights (Blanche) werd verweven in “This Fight”. Ook de aanwezige tienermeisjes werden helemaal wild wanneer een prachtige cover van Justin Bieber’s ‘Let me love you’ werd gebracht. Ook wij staan er nog steeds van versteld hoe deze kleine jongen zo’n gevarieerd maar toch karakteristiek stemgeluid kan voortbrengen!

Headliner van de avond was de Kortrijkse Stephanie Callebaut met SX. Met zo’n stem kan niet anders dan imponeren. Zelfs niet bij het stijve Heistse publiek. Reken daar nog een fantastisch lichtspel en elegante dansjes bij en de woensdag van Kneistival is compleet.

Dag vier leek een rustdag te worden, met maar twee optredens. De zoveelste bekende uit ‘De Nieuwe Lichting’ van Studio Brussel, St. Grandson, mocht het publiek opwarmen voor de hoofdact van de avond, cover- en showband Les Truttes. Vandaag viel het op dat het merendeel van de Kneistivalgangers niet echt fan is van jonge bands die dit soort genre brengen. Ze spelen een vrij korte, maar mooie melancholische set en weten zich zo toch wel te introduceren bij redelijk wat aanwezigen.

Intussen waren de vijftigplussers wakker geworden uit hun middagdutjes en klaar voor een-naar eigen zeggen- echt optreden. De put liep bomvol enthousiastelingen in hun tweede jeugd. Les Truttes is een uit de hand gelopen coverband en brengt oude en recentere meezingers met heel veel show. Te veel. Maar zo hebben we toch maar weer ontdekt waar het Kneisti-publiek écht van houdt: lekker uit de bol gaan op hitjes uit een ruime muziekgeschiedenis. Het ging er van Bryan Adams’ “Summer of 69” tot Bruno Mars en Michael Jackson tot zelfs Macklemore zonder merkbaar algoritme. Over het algemeen vocaal best wel sterk, maar af en toe lieten ze toch wat steken vallen. De opvallende kostuums en grote show eromheen hoeft voor ons niet. Imponeer ons liever met je muziek. ‘Do you want some more?’ Eh, nee, dank u, slaap wel. Ik kom morgen wel eens terug.

De locals van Robert mochten op vrijdagavond (als winnaar van de ‘lokaal talent’ wedstrijd van Knokke-Heist) opwarmen voor Meuris en De Dolfijntjes. Deze jonge band ging vroeger door het leven als Zorro’s Dirty Sister (enkele jaren geleden ook al eens op het podium van Kneistival) maar leeft na een verandering in bezetting verder onder deze naam. Robert omschrijft zichzelf als ‘de zatte nonkel op het familiefeest’, en zo voelden wij het ook aan. Hun deuntjes klonken leuk in de oren en op het podium zat het plezier er zeker weten in!

Stijn Meuris hoeft geen introductie. Bekend in Vlaanderen en Nederland passeerde hij deze vrijdag ook Knokke-Heist met zijn muzikaal talent.

Lachen en plezier later op de avond met De Dolfijntjes. We keren terug naar de ‘zatte nonkel’-sfeer en dansen alle zorgen weg met Wim Opbrouck en co op hun West-Vlaamse feestmuziekjes.

Aan alles komt een eind, ook aan een weekje Kneistival. De laatste dag werd succesvol geopend met een optreden van The DeVilles. Het klonk als iets diepere rockmuziek uit de jaren tachtig en werd best wel door ons gesmaakt! Wie van Quentin Tarantino en zijn films houdt was zeker aanwezig voor George Baker en Reservoir Dogs Band, die muziek brachten uit de vele films. Last but not least brachten DJ’s Nelles de Caluwé en Pieter Vanassche (Only The Lonelies) een spetterende afterparty!

We hebben alweer mogen genieten van een prachtige editie van Kneistival. Ook dit jaar kon het gevarieerde publiek tevreden huiswaarts keren, want er waren heel wat verschillende stijlen verweven in de line-up. Dit gratis festival mét zeezicht is al jaren een mooi cadeau voor elke muziekliefhebber van gelijk welke leeftijd, dat Heist als badstad op de kaart zet!