Maple Glider is het muzikale alterego waarachter de uit Melbourne afkomstige Tori Zietsch schuilt. Op To Enjoy Is The Only Thing brengt ze rafelige folk en rustieke singer-songwriterpracht bijeen. Het album openbaart zich als een klein, maar delicaat pareltje vol sobere en best kale songs.
Vernieuwend? Neen. Daarvoor is de muziek te zeer geworteld in klassiek bronmateriaal, zoals onder meer opener “As Tradition” duidelijk maakt. Zo hoor je echo’s van de vroege Joni Mitchell opduiken, net zoals Lana Del Rey. Referenties die slechts kunnen gelden als een vingerwijzing. Maar wie dit album tot zich neemt, hoort ongetwijfeld een unieke stem. En teksten die bulken van de honger naar lichamelijkheid. En tezelfdertijd het conflictueuze van relaties benadrukken.
Minstens zo bijzonder is de manier waarop Zietsch dit album inkleedt. Neem de manier waarop ze op de albumhoes aan een boom hangt. Breekbaar. Haast als om de vluchtigheid en tijdelijkheid ervan flink te benadrukken. Minstens zo geestig is hoe ze op het inlegvel de ’thank you to’ opleukt met een erg opvallende graffiti (BTCHES).
Het contrasteert sterk met de wijze waarop Maple Glider hier een quasi-tijdloos luisteralbum aflevert. Zo bedient ze zich vaak van enkele gefingerpickte, ragfijne gitaarmelodietjes, die ze samen met producer Tom Iansek verder uitwerkte en verfijnde tot heerlijk wegluisterende liedjes. Hoofingrediënt zijn vaak een akoestische gitaar en stem, af en toe duikt er een rustig, maar solide drumritme of een streepje piano op. Zoals tijdens “Mama, It’s Christmas Time”, waarin Zietsch de onvoorwaardelijkheid van liefde en de moeilijke omgang met verlies bezingt.
Wereldschokkend? Niet echt. Wél horen we een oprechte, authentieke en integere artieste die, tijdens de opnamesessies ongetwijfeld voorzien van meer dan royale dosissen rooibos en Earl Grey thee, een ontwapenend en aandoenlijk mooi album tot stand bracht. In essentie omvat de titel alles al: ’to enjoy is the only thing’. Voor zij die een mooie luisterplaat zoeken, check Maple Glider. En smelt vervolgens langzaam weg bij “View From This Side” of een van de vele andere prachtsongs op dit album.