Al een kwarteeuw behoort Amon Tobin, samen met andere grootheden als Aphex Twin of Squarepusher, tot de absolute pioniers van de hedendaagse electronica. Hij weet als geen ander een geheel eigen wereld te creëren met abstracte fragmentering van geluiden, gelaagde instrumentatie en vervormde synths. In zijn vroege jaren vaak jazzy met IDM en breakbeats, zoals op Bricolage of Permutation, maar later ook zeer experimenteel en conceptueel, zoals op zijn meesterwerk ISAM (wat staat voor “Invented Sounds Applied to Music”). Daarna zou het zo’n acht jaar duren tot de eerste volwaardige release, maar sinds de oprichting van zijn eigen label Nomark Records in 2019 regent het nieuwe aliassen en langspelers van de Braziliaan. Zowel het feestgedruis van Two Fingers, het dreigende semi-akoestische gitaarwerk van Figueroa, als de elektronisch geproducete rock van Only Child Tyrant, allen maken ze deel uit van het muzikale DNA van Amon Tobin, en dienen ze als een soort simultane verkenning van de veelzijdigheid die deze producer kenmerkt. En dat is met Stone Giants niet anders.
Met dit project vertaalt hij zijn meer intieme en romantische kant door de luisteraar mee te nemen in een reeks nummers die direct een herkenbaar doch vaag en zweverig gevoel oproepen. De rustige stemming en repetitieve structuur geven de meeste tracks een zekere breekbaarheid in hun minimalistische eenvoud mee, wat op zich zeker past bij de essentie van liefde. West Coast Love Stories gaat over de krachtige, grappige, maar ook frustrerende emoties die een romance met zich meebrengt, in al zijn glorie en teloorgang. Zich kwetsbaar opstellen en het risico lopen je belachelijk te maken is in feite nodig om echt met iemand op een zinvolle manier verbonden te kunnen zijn, aldus Tobin. Hij voegt nog toe: “Er is niets laffer dan cynisch te wezen over liefde. (…) Brutaal verliefde minnaars gaan uiteindelijk naar onvermijdelijke wanhoop, maar niet voordat ze het beste hebben ervaren dat het leven te bieden heeft. Je kan je vragen stellen over die afweging, maar in dit album probeer ik vast te leggen hoe het voelt om echt betrokken te zijn in een moment met iemand.”
Titeltrack en opener “West Coast Love Stories” brengt je vanaf de eerste noot naar die typerende magische sprookjeswereld van Amon Tobin, maar met Stone Giants verkent hij verder het gebruik van zijn stem. De toegevoegde strijkers, synths en orgeltjes geven het nummer echt een wondermooie sfeer mee, en na vier minuten vinden we het eigenlijk jammer dat het al gedaan is. Met opvolger “Metropole” spreekt een soort buitenaardse stem ons toe in onverstaanbare flarden van zinnen, bijgestaan door dreigende electronica, wat de suspense zeker doet stijgen. Het lijkt wel een psychedelische reflectie van wanhopige en onzekere gedachten die rondspoken in de geest. Gelukkig keert de rust enigszins terug met “A Year to the Day”, met een organisch klinkende synth en fluisterende stem.
“Best Be Sure” is dan een samenwerking met zijn andere alter ego Figueroa, die zijn steentje bijdraagt op akoestische gitaar. Het is in feite een prachtig indienummer met verrassend klassieke songwriting, al zit er nog wel die gesamplede twist aan die het gitaarwerk aan elkaar plakt. Daarna dragen enkele instrumentale nummers bij tot de sfeer van het album, en met “Fairweather” zweven we terug naar de sterren. “The Girl With the Great Ideas (That I Steal)” en “All of the Pillows” zijn beide nog prachtige nummers die iedereen tot rust brengen na een stresserende werk- of schooldag, maar de voorlaatste track “Dad’s Big Camping Trip” springt er nog wel tussenuit qua verwachting en opbouw, ook al duurt het niet langer dan de gemiddelde punksong. Het is een heerlijk trippy nummer dat echt de kracht van deze man etaleert, en dat is emoties overbrengen via zijn instrumentarium dat hij als een ware virtuoos beheerst.
In de context van Amon Tobins eerdere werk is de plaat West Coast Love Stories zeker een wederom fascinerend zijspoor onder de nieuwe alias Stone Giants. Het gehele album slaagt erin om voor iedereen bekende emoties op te roepen, zoals hoop, verliefdheid, waanzin en somberheid. De plaat bevat geen uppercuts maar dat hoeft ook niet, al mochten sommige nummers voor ons toch wat langer duren of verder uitgewerkt worden. Dat gezegd zijnde, bewijst hij met deze plaat nog maar eens zijn klasse door een kwetsbare kant van zichzelf te tonen, en daarbij het bewandelen van andere paden niet uit de weg gaat. De organische sound, vlekkeloze productie en het speelse experimentele karakter blijven echter aanwezig bij elk project dat deze man aanraakt. We kunnen dan ook met een gerust hart alvast uitkijken naar zijn volgende release How Do You Live onder de naam Amon Tobin, dat uitkomt op 24 september 2021. Eén ding is zeker, deze visionaire geluidskunstenaar heeft nog een heel verhaal te vertellen, en hij heeft stilaan alle juiste personages gecreëerd om net dat te doen.
Facebook / Instagram / Website
1 Comment