AlbumsRecensies

KIEFF – KIEFF (★★★½): De absurditeit voorbij

Sinds vorige week weten we dat onze noorderburen niet de allerbeste voetballers zijn, maar gelukkig is voetbal niet het enige dat het leven ons te bieden heeft. Muziek maken kunnen ze bijvoorbeeld wel en de psychedelische postpunkband KIEFF is daar een uitstekend voorbeeld van. Een label plakken op dit knotsgek viertal, is echter niet simpel, aangezien hun nummers zich vaak in de vreemdste bochten en richtingen wringen om je nadien verdwaasd achter te laten. Het beste kan je ze nog vergelijken met bands als Mush, die zich ook weten te onderscheiden met vreemd klinkende gitaren en atypische vocals.

De band is intussen wel al enkele jaren bezig en loste in die tijd ook een paar singles en ep’s, de ene nog gekker dan de andere. Nooit klonken ze echter zo consistent en ‘volwassen’ als op deze debuutplaat. Elk nummer lijkt door hun volledig ontwikkelde sound een nieuwe versie van het vorige. De opbouw daarbij is vaak vrij simpel: een vreemd, schijnbaar onsamenhangend begin ontpopt naar het einde toe tot een sterke, snoeiharde postpunksong. Opener “Game Time” is daar een perfect voorbeeld van, met zijn krankzinnig begin vol vluchtige gitaarhooks, maar strak en krachtig einde.

“The Endless Search for Perfection” is hier zelfs nog een extremer voorbeeld van. Tijdens de intro, waar kop noch staart aan te vinden is, lijken de gitaren zelfs zo vals en asynchroon mogelijk te spelen. Lang duurt het echter niet eer die instrumenten zichzelf vinden en er een explosieve, schreeuwerige song uitpersen. Die eindeloze zoektocht naar perfectie komt dus tegen het einde van het nummer toch tot z’n einde. De rest van het album gaat in feite wel door op dat elan, maar begint verrassend genoeg niet al te snel te vervelen. “Lost and Found” weet bijvoorbeeld na de, je raadt het, absurde intro een gevoelige snaar te raken, zowel met zijn lyrics als weemoedig instrumentatie. Iets waar verder geen enkele song op dit album in slaagt.

Na “Interlude #2” hebben we het naderhand wel al een beetje gehoord. Het concept dat in het begin van het album fris en nieuw klonk, raakt naar het einde toe wel een beetje afgezaagd. “Fresh Furniture” kon ons ondanks zijn zeer strak tempo en nog hoekigere drums eerder al niet meer verrassen en “Aftermath” kan dat al zeker niet. Het is dan ook niet simpel om met dusdanig scherpe hooks en bijna vals klinkende gitaren dertig minuten lang interessant te blijven én de luisteraar geen hoofdpijn te bezorgen. Zo ver komt het gelukkig niet, maar dertig minuten volstaat ruimschoots.

Afsluiter “Social Skills” is wel nog een uitermate sterke song die toch iets meer rust in het hoofd kan brengen. Alles is iets strakker en rechtlijniger, maar wint daardoor wel veel aan energie en stuwkracht. Afronden met een oerknal in plaats van het tegenwoordig typische pianodeuntje; zo hebben we het graag.

De absurde gitaarhooks en vreemde structuren binnenin voelen voor vele luisteraars meer dan waarschijnlijk vrij onnatuurlijk aan, maar zodra je enkele keren geluisterd hebt en alles samensmelt, wordt dit een zeer sterk en gedurfd debuutalbum dat enkel wat variatie en vernieuwing mist. Een absolute klassieker binnen de postpunkwereld zal dit wel niet worden, maar het is alleszins niet de vijfhonderdste kopie van The Fall of Joy Division. Sterk werk heren, alvast sterker dan de prestatie van Oranje op Euro 2020.

FacebookInstagramBandcamp

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

 

155 posts

About author
(Post)punkboy van de nieuwe generatie.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Left of the Dial (Dag 3): Rotterdam(n)

Op de laatste dag van Left of the Dial zijn de benen al wat vermoeider, de oogjes kleiner en de stemmen al…
AlbumsFeatured albumsRecensies

The Lounge Society - Tired Of Liberty (★★★★★): Debuutalbum voor de geschiedenisboeken

In een genre waar topbands als Fontaines D.C., IDLES en Viagra Boys de dans bepalen, is het als nieuwe band niet altijd…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Dog Race - "Terror"

Om de zoveel tijd duikt er in het muzieklandschap weer een nieuw postpunkbandje op, en zo kunnen we deze keer kennismaken met…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.