In de wereld van instrumentale hiphop en beats is Ted Feighan, beter bekend als Monster Rally, een begrip. De Amerikaan, wiens streams tot in de miljoenen gaan, specialiseert zich in oldschool beats op basis van samples uit oude exotica-, lounge- en easy listening muziek. Net zoals dat het geval is met de albums van icoon J Dilla beluister je Feighans albums best in hun geheel, aangezien ze samengesteld zijn uit vele korte nummers die samen een verhaal vertellen. Als luisteraar word je meegezogen in een exotische trip naar een plek bestaande uit parelwitte stranden, loom wuivende palmbomen en donkere jungles. De man bracht zonet een nieuwe single uit, reden genoeg voor een telefoontje naar Ohio dus!
Met Monster Rally heb je een heel specifiek concept en een volledig eigen sound die niet te vergelijken valt met andere artiesten. Hoe vond je deze specifieke sound?
In feite is het grappig dat ik een eigen sound heb, aangezien ik muziek sample die echt van overal komt en dus niet in één categorie te plaatsen valt. Ik denk dat het eerder mijn specifieke keuze en combinatie van samples is die zorgt voor de typische Monster Rally-sound. Ik vergelijk het met een dj die je ook kan herkennen aan zijn muziekkeuze en een zekere vibe die hij hiermee in zijn sets kan steken. Mijn aanpak is dus bepalend voor mijn sound.
Wat houdt die aanpak dan precies in?
Negentig procent van mijn muziek is opgemaakt uit samples. Ik begin met grote hoeveelheden oude vinylplaten te verzamelen. Vervolgens ga ik op zoek naar interessante samples, bijvoorbeeld vanop exoticaplaten uit de jaren vijftig. Ik was altijd al sterk aangetrokken door de kleurrijke covers van die albums. Zodra ik al mijn samples heb, begint het knip- en plakwerk. Daarvoor heb ik enkel een platenspeler, een mixer en twee Roland SP404 samplers. Hetgeen ik daarmee maak, neem ik op in Garageband. Daarnaast speel ik soms zelf wat bas en gitaar in en programmeer ik soms ook wat drums, maar al bij al is het zeer minimalistisch. Ik heb geen DAW zoals Ableton en ik denk dat de beperkingen die hiermee gepaard gaan net zorgen voor een zekere sound die je moeilijk kunt bereiken met software.
Het vinden van al die vinyl lijkt een bijzonder tijdrovende bezigheid. Betekent dit dat muziek maken ook je fulltime job is?
Het klopt dat het verzamelen van vinyl een tijdrovende klus is, al moet ik bekennen dat deze zoektocht ook wel een van de leukste stappen is. Het gegeven dat alle samples die ik gebruik ook ergens anders bestaan, maar dan in een volledig andere vorm, vind ik leuk. Het klopt ook dat muziek een van mijn inkomstenbronnen is, maar ik doe wel meer dan dat. Ik heb samen met mijn vrouw een e-commercebedrijf en maak ook kunstwerken in de vorm van collages. Muziek levert momenteel wel wat op via streaming, maar echt ideaal zou zijn als ik nog wat zou kunnen optreden, hetgeen de laatste tijd uiteraard niet mogelijk was.
Op je website verkoop je inderdaad ook collages, die net als je muziek een exotisch tintje hebben. Hanteer je voor het maken hiervan eenzelfde werkwijze als voor je albums?
Je kan het inderdaad wat met elkaar vergelijken. Voor mijn collages ga ik op zoek naar oude posters, tijdschriften en afbeeldingen, waarbij vaak de regel geldt dat hoe meer andere mensen ervan af willen, hoe liever ik het wil hebben. Ik kan uren bezig zijn met stukjes uitsnijden om ze vervolgens samen te stellen tot iets volledig nieuws. De doelstelling van mijn collages is, net als bij mijn muziek, om mensen naar een denkbeeldige plek ver van huis te brengen. Ik moet wel zeggen dat ik het gevoel heb meer vrijheid te hebben bij het maken van collages, ik kan er meer experimenteren dan in mijn muziek.
Met je muziek probeer je vaak een verhaal te vertellen, zo is er Mystery Cove, over een koppel dat aankomt op een tropisch eiland waar het in de gaten gehouden wordt door een voodoo-achtige heks. Maak je je muziek op basis van een verhaal dat je op voorhand in gedachten hebt of vormt het verhaal zich eerder naargelang de nummers?
Het is een combinatie van beide. De albums die ik samplede op Mystery Cove hadden vaak als cover een koppel op een of andere, overduidelijk fake, tropische locatie. Dat vormde dus de basis van mijn verhaal. Wanneer ik muziek begin te maken, krijgt het verhaal vervolgens verder vorm naargelang de vibe van de samples die ik herwerk. Het verhaal moet je overigens niet te zwaar opvatten, eerder wat Scooby-Doo-achtig: er is een vage dreiging van een heks, maar eigenlijk weet je dat er niets erg zal gebeuren.
Fantasie is duidelijk een sleutelelement in je muziek. X-Coast, een house-artiest die ook een aantal tropische klinkende nummers maakte en wiens artiestennaam verwijst naar een fictief eiland, vertelde eens in een interview dat hij nog nooit op een tropisch eiland was. Het idee er eentje te bezoeken zou hem afschrikken, omdat zijn droombeeld hiermee zou vervagen. Is dit bij jou ook het geval?
Niet helemaal, maar ik herken er wel zaken van. Zo ben ik opgegroeid en leef ik in Ohio, hetgeen je niet bepaald een tropische locatie kan noemen. Het idee achter mijn muziek is vergelijkbaar met dat achter de originele exoticahype uit de jaren vijftig: mensen meenemen naar denkbeeldige plaatsen. Ik maak mijn tracks niet op basis van reizen of plekken waar ik eerder al kwam, het draait allemaal om fantasie, al gaat het niet zo ver dat ik zelf niet naar een tropisch eiland zou reizen.
Je hebt nooit onder stoelen of banken gestoken dat je sterk beïnvloed bent door oude exoticagoden als Martyn Denny en Arthur Lyman. Ook gaf je in eerdere interviews aan dat oldschool hiphopproducers als Madlib, J Dilla en DJ Premier eveneens een sterke invloed op je hadden. Hetgeen zij met jou gemeen hebben is een liefde voor oude samples. Volg je de moderne muziek ook nog wat of draait het allemaal om muziek van vroeger?
Hier en daar volg ik moderne muziek nog wel, maar ik moet toegeven dat ik nogal de neiging heb om vast te blijven hangen in het verleden. Laat ons zeggen dat 98 procent van de muziek waarnaar ik luister van voor 1980 is. Vroeger was ik sterk mee met alle nieuwe muziek die uitkwam, maar sinds ik produce ben ik meer en meer gefascineerd geraakt door het verleden. Er is gewoon al zoveel gemaakt, ik ben zodanig bezig met dat te verkennen dat ik amper nog tijd heb voor hedendaagse releases. Dat betekent echter niet dat ik recentere muziek niet graag hoor, Khruangbin vind ik bijvoorbeeld heel goed.
Het klopt trouwens dat ik enorm hou van nineties hiphop, zoals die van DJ Premier of J Dilla, maar evengoed luister ik weleens naar oude muziek van Jay-Z of Kanye West. De roem mag Kanye dan misschien wat gek gemaakt hebben, hij is en blijft een steengoede producer. Ik verdenk hem ervan belachelijk veel heerlijke, oude beats op zijn pc te hebben staan.
Geldt hetzelfde niet voor jou?
Goed punt! Ik heb enorm veel onuitgebrachte tracks, minstens evenveel als wel gereleasete muziek. Soms passen die tracks gewoon niet op mijn albums, maar gebeurt het dat ik ze dan op latere albums gebruik, omdat ze dan wel passen binnen de sfeer die ik wil creëren. Eens je op het punt staat een nieuw album te releasen, wil je natuurlijk wel je meest recente tracks uitbrengen, waardoor die oudere songs vaker dan gemiddeld naar de achtergrond verdwijnen. Er wordt veel gezegd over muziek releasen en over hoe je dit het best doet, maar ik denk dat het belangrijkste gewoon is om het te doen. Ik heb bijvoorbeeld een vriend die belachelijk getalenteerd is en enorm goede muziek maakt, maar niet tot het punt van releasen komt. Dat is echt jammer, want op die manier hoort niemand het.
Wat kunnen we nog van Monster Rally verwachten de komende tijd?
Ik heb net mijn tweede single van dit jaar gereleaset, die heet “Imaginary Palms”. Ik ben van plan om in augustus nog een single uit te brengen, om vervolgens in het voorjaar van 2022 nog een album te releasen, dat ook op vinyl zal uitkomen. Deze keer release ik mijn album volledig zelf, vorige keren was het telkens zo dat ik via Gold Robot, het label van een vriend, uitbracht. Vinyl releasen is niet makkelijk, maar het past wel bij mijn muziek en het is voor mij minstens even belangrijk als digitaal releasen. Ten slotte denk ik ook aan het herdrukken van een aantal oudere albums op vinyl.
Wij volgen het op de voet!
