Mark Ronson doet het met King Princess en sinds enkele maanden doet ook Phoebe Bridgers het met Claud. Geen paniek, Dansende Beren is niet plots veranderd in een afkooksel van Dag Allemaal dat geheime relaties tussen bekende artiesten meent bloot te leggen. We doelen natuurlijk op het feit dat die namen allemaal hun eigen label hebben opgericht en respectievelijk King Princess en Claud onder contract hebben gelegd. Sinds eind vorig jaar mag ook de Britse dj en producer Bonobo zich aan dat rijtje toevoegen. Hij stampte met OUTLIER zijn eigen bedrijfje uit de grond en voegde de jonge Fransman Sylvern Mathurin, oftewel Poté, toe aan zijn roster.
A Tenuous Tale of Her is dan ook voor beide mannen een bijzonder speciale plaat geworden. Voor Bonobo omdat het de eerste externe albumrelease is onder zijn goedkeurend oog en voor Poté omdat het zijn eerste echte albumrelease tout court is. Het moest dus een ‘specialleke’ zijn en daar is de Fransman zeker in geslaagd. Zijn debuutplaat barst van de fijne Caraïbische ritmes, catchy invloeden en heeft daarbovenop ook nog eens toppers als Damon Albarn (Gorillaz, Blur), Pierre Kwenders en INFAMOUSIZAK op de tracklist staan. Het is dan ook geen wonder dat er vanuit verschillende hoeken toch wel ongeduldig werd gewacht tot de spreekwoordelijke releasepoorten van OUTLIER afgelopen nacht open werden gezwierd.
Poté begon aan zijn debuutplaat met twee ideologieën. Ten eerste wilde hij de ritmes tot leven laten komen en daarnaast probeerde hij een manier te vinden om daar zijn rauwe, diepe emoties in te stoppen. In beide voornemens is de jonge Fransman geslaagd, soms apart, soms samen. Op openingstrack “Under” is het dan ook vooral het muzikale dat naar de voorgrond treedt. De vrolijk fluitende vogeltjes worden plots opgeschrikt door een zomerse, licht exotische beat, die de toon zet voor wat we de komende veertig minuten kunnen verwachten. Met het daaropvolgende “Stare” schakelen we zelfs meteen een versnelling hoger. Met muziek die het liefdeskind van een Bonobo en Jamie xx kan zijn, knallen de bassen door je gehoorkanalen, terwijl Poté zijn claustrofobische angst voor druk en stress probeert te verwoorden: ‘No space to breathe, breathe, breathe, breathe…’
Doorheen A Tenuous Tale of Her slaagt Mathurin er wel in om al zijn angsten een plekje te geven, met het euforische “Open Up” als orgelpunt. ‘Why won’t you open up?’, vraagt hij zichzelf af terwijl je voelt dat de dromerige mist zal opklaren in een euforische explosie. Geleidelijk aan komen de door stemsamples begeleide beats er dan door, met een fantastische apotheose als eindresultaat. De Fransman zal met zijn muziek ongetwijfeld de zomer kleuren – al is het maar die van enkele strandterrasjes – en daar heeft hij veel moeite in gestoken. Is het niet de gigantisch aanstekelijke steeldrum die Damon Albarn ondersteund op “Young Lies“, dan is het dankzij het door reggaefusion-geïnspireerde “Valley II” waarop Pierre Kwenders het in het Frans doet.
Na het zwoele, intensieve feest volgt dan uiteindelijk de afkoeling. Op “Plastic Prayers” lijkt het alsof we uit een kolkende donkere club komen gekropen, om dan plots onder een wondermooie sterrenhemel terecht te komen zonder enige vorm van stress. De galactische synths op de achtergrond ondersteunen de omarming die Poté met zijn stem probeert te creëren. De beats van afsluiter “Together” hebben dan ook iets weg van een aftiteling, waarop Poté zijn eerste plaat vaarwel kust.
De Fransman zocht op A Tenuous Tale of Her naar nieuwe manieren om zijn emoties kwijt te kunnen, maar is daar uiteindelijk veel verder in gegaan. De debuutplaat van Poté lijkt eerder een stukje van zijn persoonlijkheid te zijn geworden, waardoor we (nog) de indruk hebben dat hij het allemaal echt meent. Bonobo heeft een ruw diamantje onder contract gelegd, die vandaag wel eens de soundtrack van de zomer zou gemaakt kunnen hebben. Kwaliteit genoeg, nu nog een publiek en de ster van Poté is helemaal vertrokken.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
