life’s a beach. Als er een band is waar die albumtitel perfect bij past, dan is dat zonder enige twijfel easy life. Het Leicesterse vijftal gaat al een paar jaar mee binnen het Britse muzieklandschap, maar begint nu ook geleidelijk aan buiten de landsgrenzen door te breken. De grote schuldige is ongetwijfeld hitje “nightmares” dat ze bijna drie jaar geleden scoorden. Het leverde de jongens ook meteen een plekje in de top drie op van de bekende BBC Sound of…-wedstrijd, en als BBC Radio 1 ergens zijn schouders onderzet, dan weet je dat het goed is. De populariteit van easy life ging het afgelopen jaar dan ook in stijgende lijn, met life’s a beach nu als voorlopig orgelpunt.
Aan het begin van de albumcampagne pakte het vijftal nog groots uit met het feit dat er nog maar twee van de twaalf nummers vanop de tracklist als single werden gebruikt en er dus bijgevolg heel veel nieuw materiaal op de plaat stond. Die ingesteldheid zullen de jongens naarmate de release dichterbij kwam toch wat hebben moeten bijschaven, want het leek wel alsof er elke week nieuwe muziek van easy life verscheen. Ondertussen kenden we dus al de helft van de plaat nog voordat ze effectief uit was, maar echt rouwig waren we daar niet om. Wat blijkt nu? Ook de rest van de nummers liggen in die chille, zomerse lijn die de muziek van easy life zo typeert. Klaar voor een funky tripje naar het strand?
De jongens van easy life mogen hun debuutplaat dan wel beginnen met het grootste muzikale cliché – blijf jezelf, want je bent geweldig zoals je bent – van de afgelopen jaren, de echte trip begint pas na “a message to myself“. Met hun herkenbare mix van funkpop en hiphop trekt het vijftal de boel op gang op “have a great day”. Niets moet en alles mag, en alle lasten lijken instant van je schouders te glijden op de zomerse beat. Frontman Murray Matravers knipoogt nog een keertje terwijl hij je een fijne dag wenst, waardoor die glimlach het komende half uur niet meer van je smoel kan.
Een album ook nog eens visueel aantrekkelijk maken, terwijl je enkel en alleen de muziek hoort, het is easy life gelukt. In hun geheel eigen stijl dan nog, want tussen de nummers door hoor je af en toe het klikkende geluid van een viewmaster. De wereld die de Britten willen creëren lijkt wel een diepe, rooskleurige dagdroom. Dat wordt dan nog eens perfect ondersteund door – je raadt het – “daydreams“. Het lijkt dan ook wel alsof de jongens life’s a beach hebben opgedeeld in twee verschillende delen, want even later slaat de dagdroom om in een nachtmerrie.
Die nachtmerrie hoef je natuurlijk niet in de letterlijke betekenis te nemen, maar eerder in de zin van – opnieuw verrassing – “nightmares”. De band klinkt opgewekter, funkyer en vooral uiterst vrolijk. Alsof het gezellige stranduitje plots uitdraait op een uitbundiger feestje. Zo neigt “skeletons” als snel richting iets dat van Anderson .Paak afkomstig kon zijn en gaan we dan richting Mike Skinner en zijn Streets. “living strange” bloeit zo bijvoorbeeld open in een fantastisch strak nummer, waarop stilzitten niet tot de mogelijkheden behoort. Het klinkt dus allemaal heel leuk, maar ook tekstueel blijven de jongens gewoon hun vrolijke zelve, getuigen teksten als ‘life’s a beach, i’m a sexy beast’.
Na het schattige slaapliedje “homesickness” wandelt Murray naar huis en improviseert hij een dikke vier minuten over hoe hij… naar huis wandelt. Op die manier klinkt “music to walk home to” een beetje plat, maar eenmaal de bassen en trompetjes door de boxen knallen en je gewoon luistert naar wat de frontman allemaal te vertellen heeft, amuseer je je gewoon te pletter. Opnieuw is de knipoog naar The Streets nooit veraf, maar easy life zijnde, kan dat alleen maar worden opgevat als een compliment.
Als je nog nooit van easy life had gehoord en je een beeld probeerde te vormen bij het horen van de bandnaam en albumtitel, dan had je hoogstwaarschijnlijk al het perfecte beeld van life’s a beach in je hoofd. Betekent dat daarom dat de Britten niet verrassen? Deels. Is dat daarom slecht? Helemaal niet. De debuutplaat van het Leicesterse vijftal werd gewoonweg een fijn album waarin je wordt ondergedompeld in de wereld die Murray en zijn kompanen doorheen de jaren hebben proberen te scheppen. Dat gaat van dagdromen tot nachtmerries, maar telkens met de nodige funk en catchyness. De meerwaardezoeker zal er naar alle waarschijnlijkheid niet al te veel aan vinden, maar we kunnen er niet onderuit dat life’s a beach vol leuke nummertjes staat die ongetwijfeld de zomer zullen kleuren.
Om het met de ideologie van easy life te zeggen: ‘Laat al je zorgen los en geniet van het leven, en dan nog het liefst met deze muziek als soundtrack’.
Op 3 april 2022 sluit de band haar Europese tour af in TRIX in Antwerpen.
