AlbumsFeatured albumsRecensies

The Paper Kites – Roses (★★★★): Mijmerend album vol gouden samenwerkingen

Sinds 2010 brengt folkrockgroep The Paper Kites ons fijne muziek waar we al graag eens bij wegdromen. De band bracht het afgelopen decennium reeds vier albums uit waarop onder meer de hits “Bloom” en “Arms” terug te vinden zijn. De Australiërs Sam Bentley (zang, gitaar), Christina Lucy (zang), Dave Powys (gitaar), Josh Bentley (drum) en Sam Rasmussen (basgitaar) komen nu met hun vijfde studioalbum op de proppen. De jongste telg werd tot Roses gedoopt en is een collaborative release. Op elk nummer werkte de band samen met een gastartieste die het nummer iets extra geeft. Frontman Sam legt uit dat hij het album bijna had geschrapt omdat het niet makkelijk was om bij ieder nummer de juiste aanvullende stem te vinden.

Wanneer we de lijst met artiestes zien, liggen onze verwachtingen meteen torenhoog. Zo wordt samengewerkt met zangeressen die reeds heel wat naam en faam verworven hebben zoals Julia Stone en Grammy Award-winnares Aoife O’Donovan. Daarnaast zijn er ook nieuwe parels te ontdekken zoals de Zweedse Amanda Bergman of de Portugese MARO. Het geheel werd geproducet door frontman Sam Bentley en Tom Iansek, die je onder meer van Big Scary kan kennen, en wordt uitgebracht door het label Nettwerk Music Group.

In het openingsnummer “Walk Above the City” maken we kennis met MARO, een Portugese singer-songwriter die in 2018 op één jaar tijd maar liefst zes albums uitbracht. The Paper Kites leerden haar echter kennen als lid van Jacob Colliers liveband, waarmee ze haar in Berlijn aan het werk zagen. De Australiërs waren onder de indruk, en de zangeres ontving een uitnodiging in de bus. En we moeten toegeven, de samenzang tussen Sam en MARO geeft vonken. Hun stemmen dragen het nummer, dat melancholie en schoonheid uitstraalt. De instrumentatie ondersteunt, geeft sfeer, maar neemt nooit te veel ruimte in. “Climb On Your Bears” is instrumentaal verfijnder. Samen met de elegante en boeiende stem van bluegrasszangeres Aoife O’Donovan is dit een van de hoogtepunten van het album.

De grote naam die blinkt op dit album is ongetwijfeld deze van Julia Stone. Haar bijdrage onder de titel “Without Your Love” werd reeds uitgebracht als single en lost de hoge verwachtingen ongetwijfeld in. Afzonderlijk klinken de stemmen mooi, samen klinken ze prachtig. Met passende instrumentatie, die knipoogt naar een Julia & Angus Stone-nummer, is dit een heel mooie samenwerking. Minder bekend is ongetwijfeld Amanda Bergman. Voor “Crossfire” werd lang geen passende stem gevonden, tot Paper Kites uitkwamen bij de prachtige stem van deze Zweedse ontdekking. Zij werd gecontacteerd en nam haar zangstuk op in de studio op haar boerderij. Bergman en Bentley dragen met hun stemmen samen het hele nummer, dat traag en puur klinkt. Er is weinig instrumentatie aanwezig, misschien net iets te weinig, waardoor het geheel een hoogtepunt mist.

Ook Gena Rose Bruce doet waarschijnlijk niet meteen een belletje rinkelen, maar de zangeres beschikt wel over stembanden die ons aan Mazzy Star doen denken. Vanaf haar eerste zin neemt ze je mee in het beklijvende “Lonely”, waar melancholie en schoonheid hand in hand gaan. De titel geeft perfect het gevoel van het nummer weer, en doet de gevoelige zielen onder ons zeker een traantje wegpinken. Afsluiten doet het album met “By My Side”, een samenwerking met Rosie Carney, die het nummer opnam op de vloer van haar appartement in Londen. Rosie was onzeker over de kwaliteit, maar wij kunnen bevestigen dat dit wel snor zit. Hoewel de hoofdrol weggelegd is voor Bentley, maakt de toevoeging van Rosie het nummer completer en zorgt het voor een welgekomen afwisseling. De stemmen van Rosie en Bentley klinken samen als een klok.

Met een waslijst aan sterke artiestes legden Paper Kites de lat hoog, maar als een volleerde polsstokspringer wordt daar makkelijk over gesprongen. Alleen al voor het koppelen van stemmen aan de nummers en voor de compatibiliteit met de stem van zanger Bentley verdient dit album al een pluim. Door de keuze om de focus grotendeels op de stemmen te leggen, was Roses instrumentaal minder hoogstaand. We geloven echter graag dat dit een bewuste keuze was, en hier en daar zijn er uitschieters die bewijzen dat The Paper Kites hier zeker toe in staat zijn. Zin in een avondje rust? Plaats uzelf in de zetel en leg dit wondermooie luisteralbum op.

Facebook / Twitter / Instagram / Website

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Dan Sultan - "Fortress" (feat. Julia Stone)

Er zijn zo van die artiesten die in hun thuisland gigantisch populair zijn, terwijl de rest van de wereld met moeite van…
LiveRecensies

The Paper Kites @ Botanique (Orangerie): ’t Is wederzijds

The Paper Kites is een van de meest consistente indiefolkbands die we vandaag kennen. Sinds 2013 komen ze elke drie jaar met…
AlbumsFeatured albumsRecensies

ODESZA - The Last Goodbye (★★★½): Dansbare melancholie in de club

Odessa is een naam die de afgelopen maanden wel vaker voorbijkwam op het nieuws, maar helaas niet op de manier waarop het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.