Net geen jaar geleden bracht Eartheater Trinity uit, een hemels album over parelduikers en hoogtij. Nu is de enigmatische artieste terug met een nieuw project, Phoenix: Flames Are Dew Upon My Skin, en een nieuw verhaal over assen, brandende veren en vulkanen. Op Instagram omschrijft ze haar album zelf als ‘some elemental gummy stone.’ Ze zet daarmee meteen de toon: ‘Sorry in advance als je scat verwacht, zo’n dingen doe ik niet.’
Phoenix: Flames Are Dew Upon My Skin ontstond terwijl Eartheater gedurende twee maanden ‘artist in residence’ was bij FUGA in het Spaanse Zaragoza. Het album betekent ook een terugkeer naar het Berlijnse label PAN, waar ze eerder Irisiri (2018) uitbracht. Phoenix: Flames Are Dew Upon My Skin is een collectie van experimentele, instrumentele tracks en diepgravende ballades. Eartheater bewijst als geen ander dat nieuw niet moet betekenen dat je al het vorige achter je moet laten. Het album is een assimilatie van alles waar ze zo goed in is: het gebruiken van haar magistrale stem, het bouwen van een akoestisch en apocalyptisch geluid, en het belichamen van een persoonlijke mythe.
De feniks die herboren wordt, is de crux van het album. In nummers als “Burning Feather” en “Kiss of the Phoenix” kraait een vogel in een landschap van industriële noise. Eartheater schuwt geen confrontatie met de diepste krochten van haar ziel. In de opener “Airbourne Ashes” zingt Eartheater: ‘The only way out of this is through / Cross my heart and hope to die beyond hope / I’ve seen the phoenix rise / Out of my ashes.’ “How To Fight” is een tijdloos helende hymne voor iedereen die lijdt. ‘I’ve cast myself into the flames / And risen once again / I’m coated with dew like the morning / Wet as a newborn.’ Het finale en meest hartverscheurende nummer “Faith Consuming Hope” sluit af, zoals het album begon, met een vast geloof in de heruitvinding van het zelf: ‘Faith has no doubt / Like the ashes of a phoenix.’
Na het vloeiende op Trinity laat Eartheater ons nu op Phoenix: Flames Are Dew Upon My Skin kennismaken met smeulende muziek. Dat er bij Eartheater aan transcendentaal beeldmateriaal te over is – ze heeft haar liefde voor symboliek nooit proberen te verbergen – draagt bij tot haar uniciteit. Het overstijgende element in haar muziek brengt haar gevoelens aan het licht, meer dan haar persoonlijke leven. Dat is krachtig, want zo betrekt ze haar luisteraars op actieve wijze: er ontstaat een open ruimte waarin iedereen zijn eigen leed een plek kan geven. Zo’n veilige plekken zijn meer dan ooit nodig.
Eartheater vertelt haar eigen mythe, ondersteund door haar talent in gitaar- en mixwerk en in samenwerking met LEYA. Dat is een duo bestaande uit een harpist en violist die klassieke muziek op een experimentele manier herzien. Met LEYA bracht ze recent nog de magische ep Angel Lust (2019) uit. Ook op dit album is de insijpeling van klassieke thema’s in experimentele muziek een etherisch feest voor de oren. Het bereik van Eartheater wijst op een bijna ongeziene sensibiliteit. Het beeld van de ruwe diamant waarmee ze zichzelf vergelijkt in “Diamond in the Bedrock” komt nauw overeen met de plek die ze als muzikant in de industrie inneemt: ze is van onschatbare waarde.
Facebook / Instagram / Bandcamp
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
