De mannen van Motorpsycho doen al ruim dertig jaar hun eigen zinnetje. Ze mixen moeiteloos progressieve rock, heavy metal, jazz en country. Dit jaar zijn ze terug met hun nieuwste The All Is One. Een klassealbum dat mooi reflecteert op hun lange carrière. Maar wie zit er achter het mysterieuze Motorpsycho? Dat zijn de Noren Bent Sæther (voornamelijk op basgitaar en stem), Hans Magnus Ryan (voornamelijk op gitaar en stem) en Tomas Järmyr (op drum). Bent en Hans zijn stichtende leden, terwijl Tomas zich slechts in 2017 bij de band vervoegde. We hadden het geluk de band te kunnen interviewen.
Motorpsycho bestaat al een tijdje. We vroegen me echter altijd af van waar de naam Motorpsycho komt. De naam klinkt namelijk echt zoals die van een metalband.
De naam is geleend van de gelijknamige film geregisseerd door Russ Meyer. Jeweetwel, de soft porn borstenfilm regisseur. We begonnen als een posthardcore band met psychedelische invloeden en dachten dat Motorpsycho onze ambities goed vertaalde. Motor vertaalde de energie die we opzochten en psycho leunde meer aan tegen onze psychedelische onvoorspelbare kant. Natuurlijk lijkt onze naam ook goed op misschien wel de beste heavymetalband ooit, Motörhead.
The All Is One is met z’n 84 minuten een enorm uitgebreid album. Waar halen jullie de inspiratie voor zo’n enorm werk?
Wel, we beginnen gewoon en stoppen wanneer we het gevoel hebben dat het af is. We hebben nooit een plan, en als we één hebben ontspoort het toch vrij snel. We hebben het opgegeven om de muziek een richting in te sturen; het wordt altijd wat het ergens moet worden. Zolang we dat principe niet in de weg lopen, blijft de muziek komen. Hoe lang het album uiteindelijk wordt, maken we ons uiteindelijk niet veel zorgen om; zo worden onze nummers meestal redelijk lang.
Het middelpunt van het album is het N.O.X. meesterwerk. Hoe zag dit stuk het levenslicht?
Er werd ons gevraagd een muziekstuk te schrijven voor het St. Olaf Festival vorige zomer. We schreven het stuk ook ter ere van Håkon Gullvåg, de kunstenaar die onze laatste drie albumhoezen schilderde. We speelden met wat thema’s en dan gingen we met onze vrienden Ola Kvernberg en Lars Horntveth aan de slag. We hadden nooit gedacht dat het zo groot zou worden, maar de muziek vroeg erom en zo geschiedde.
Ik probeerde voor de tekst enkele thema’s aan te halen die Håkon gebruikt in zijn kunst. Het is dus voornamelijk esoterisch georiënteerd. Rituelen, tarot, ballet, psychologie en religie komen ook aan bod. Ten slotte speelden we ook met ideëen die betrekking hebben tot cirkels of cyclussen. Het klinkt waarschijnlijk als heel wat mumbo jumbo, maar het lijkt te werken in z’n context!
Hoe beïnvloedde de COVID-19 pandemie het album?
Toen de ziekte toesloeg, ontdekten we dat we de tijd en het geduld hadden om diep onderzoek te doen. Ik luisterde bijvoorbeeld naar Mahler, las grootse boeken en keek epische films. We zaten even vast in een bodemloze put aan inspiratie. Dit moet het album op verschillende manieren beïnvloed hebben. Het album zou er waarschijnlijk anders uitgezien hebben als de pandemie er nooit was geweest én we niet zo gereageerd zouden hebben. Maar de pandemie zelf is geen thema op het album.
Dit album is een deel van de zogenaamde Gullvåg trilogie. Wat moeten we ons hierbij voorstellen?
De trilogie hangt op enkele manieren losjes samen. Eerst en vooral is er Håkon zelf die de albumhoezen schilderde voor onze laatste drie albums. Dat we zijn kunst mochten gebruiken, is een grote eer voor ons. We konden natuurlijk niet eeuwig zijn schilderkunsten gebruiken dus drie vonden we een leuk nummer.
Vervolgens bestrijkt zijn kunst enkele thema’s die we ook op de albums aanhalen. Zo is er zeker wat gelijkenis, dus het was logisch voor ons om het een losse trilogie te noemen. Daar stopt het echter. Het is eigenlijk wat ironisch dat we een trilogie gemaakt hebben. We worden vaak een progressieve band genoemd, maar trilogieën zijn nogal vaak wat progressieve bands uitbrengen, niet?
The All Is One is opgenomen in twee grote delen. Hoe beïnvloedde dit het album?
Een moeilijke vraag… het meest voor de hand liggende antwoord is de crew. De eerste sessie was een verblijf van twee weken in Frankrijk terwijl de andere opnames in drie dagen gebeurden aan de Noorse kust. De laatste sessie was enorm gefocust op N.O.X. terwijl we in Frankrijk een ruime tijd hadden en ongeveer vijftien nummers opnamen. De vibe was helemaal anders, net als de focus. Voor ons klinken beide delen vrij gelijkaardig, dus erg veel invloed had het niet.
Kwam het ooit ter sprake om The All Is One als twee albums uit te brengen?
Nee, eerst gingen we N.O.X. apart uitbrengen als een album tussendoor. Echter, naar gelang het stuk vorm kreeg, begon het idee te spelen om het ergens in te integreren. Het stuk komt zelfs nog beter uit tussen onze ‘nomalere’ nummers. The All Is One moet je echt in één luisterbeurt uithoren want de kortere nummers bereiden je perfect voor op N.O.X. terwijl de nummers erna je veilig terugbrengen naar onze planeet. Context is super belangrijk!
Even een andere vraag, wat zijn jullie favoriete bands op dit moment?
We luisteren eigenlijk constant naar heel veel verschillende muziek. Tomas luistert nu vooral naar Cult of Luna en Devin Townshend. Snah, onze gitarist, heeft twee zoontjes die constant Iron Maiden willen horen in de auto en ik luister nu vooral naar Igor Stravinsky. Ook heb ik Alain Johannes zijn nieuw album op repeat staan, een echt meesterwerk!
Wat brengt de toekomst voor Motorpsycho?
Hopelijk kunnen we wat meer touren dan dit jaar. Meer muziek, meer opnames en meer albums zo lang we kunnen. Er is niks anders dat iemand van ons liever zou doen.
Luister meer muziek op onze Spotify.
