AlbumsRecensies

Freak Heat Waves – Zap the Planet (★★★½): Groovy koortsdroom

De Canadese band Freak Heat Waves heeft zijn vierde langspeler klaar. Zap the Planet is de opvolger van Beyond XXXL, dat in 2018 uitkwam. Hier en daar kreeg dat album toch al wat aandacht van de muziekpers, maar het zorgde niet voor de grote doorbraak. Net als bij die voorganger speelt de synthesizer een centrale rol; het postpunkpad dat ze op vorige albums bewandelden, is hier voltooid verleden tijd. De muziek van Freak Heat Waves is vaak bizar en eigenwijs, maar op een zeer doeltreffende manier.

Zap the Planet is synthpop die wringt en onder je huid kruipt. Het is een album vol schrille contrasten; vaak lijkt het te spoken, maar dan wel op een groovy manier. Zanger Steven Lind heeft een stem waarmee hij een onschuldig kinderverhaal als pure horror zou kunnen verkopen. Toch is de toon doorgaans zwoel en hypnotiserend. Hij lokt je in een koortsdroom van iets meer dan dertig minuten.

Bij het eerste nummer, “Off Axis”, stijgt de temperatuur langzaam maar zeker. Beginnen doen we pas echt bij “Busted”. We horen voor het eerst de onbehaaglijke stem van de zanger die, gezien hoe funky de rest van het nummer is, enorm opvalt. Het is een schijnbaar contrast dat verderop alsmaar beter mengt met de muziek. Zonder dat je het goed en wel beseft, beland je vervolgens bij “I’m Zapped”. Vanaf nu is de plaat een soort koortsdroom of hypnose. Steven Lind, goeroe van dienst, laat de luisteraar met zijn galmende stem nog wat dieper afzakken.

“Dripping Visions” opent met interessante percussie en een loeiend alarm. Het spookt nu meer dan ooit en daardoor wordt het een absoluut hoogtepunt. De titel van het nummer spreekt boekdelen; “Dripping Visions” is exact wat de groep oproept. De trippy muziekvideo slaagt erin om die ervaring nog te versterken. Tegen de tijd dat “In Your Realm” aan de beurt is, is deze mix van stem en grooves reeds vanzelfsprekend geworden. ‘Tell me something nice, baby nice’, kreunt de zanger ondertussen op monotone wijze. Pas bij afsluiter “Nothing Lasts Forever” eindigt de trance. Het wordt ingeluid door vervormde koorzang, maar wordt al snel zomers. De song is ook iets lichter van toon, maar het zweet blijft wel op het voorhoofd van de luisteraar parelen. Vergelijk het met wakker worden na een bizarre droom.

Zap the Planet is een vreemde ervaring, dat is zeker. Het is opmerkelijk hoe deze plaat erin slaagt om je uit te nodigen zonder je een moment op je gemak te stellen. Freak Heat Waves grijpt naar het nekvel van de luisteraar; de groep laat pas los bij “Nothing Lasts Forever”, helemaal op het einde. Als je dan terugdenkt aan de vorige nummers, stel je misschien vast dat je ze in roes beleefde. In dat geval hebben Steven Linds bevreemdende bezweringsformules gewerkt. Het album is ook compact genoeg om de bubbel niet te vroeg te doorprikken. Een aanrader voor iedereen die even wil ontsnappen uit de dagelijkse sleur.

Facebook / Twitter / Instagram

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

Related posts
LiveRecensies

Spiral Drive @ Djingel Djangel: Spelen met invloeden

Om de zoveel tijd komt er een artiest op onze radar die nog quasi onbekend is, maar toch de aandacht van het…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Hot Garbage – “Mystery”

Het Canadese viertal Hot Garbage bracht ons deze week een nieuw voorsmaakje van hun nieuwe album. Met “Mystery” kennen we nu al…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single BLOODHYPE – "Glamour"

Wat startte als een klein punkproject waarbij onder kennissen casual gejamd werd, mondde uit in vier vrienden die samen songs begonnen te…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.