Pop Smoke was vorig jaar een van de rijzende sterren in de hiphopwereld en was een van de vaandeldragers in de New Yorkse drillscene. Helaas kwam eind februari veel te vroeg een einde aan het leven van de 20-jarige rapper na een gewelddadige overval bij hem thuis. Voor zijn dood had hij met Meet the Woo en Meet the Woo 2 al twee stevige mixtapes uitgebracht. We keken dan ook reikhalzend uit naar zijn commerciële debuut. Onder toeziend oog van raplegende 50 Cent werd Shoot for the Stars Aim for the Moon alsnog afgewerkt. Afgelopen week was er nog veel te doen rond een amateuristische cover van designer Virgil Abloh; gelukkig is dat foutje nu rechtgezet.
Dat Shoot for the Stars Aim for the Moon een commercieel album is, is er ook aan te horen. De plaat klinkt in het algemeen wat rustiger en bevat nummers die gericht zijn op een breder publiek. De man probeerde zijn capaciteiten uit te breiden en daardoor missen we hier en daar de echte Pop Smoke. Hij koos voor de hedendaagse melodieuze hiphop en keerde terug naar het traptijdperk van 2016, maar tegelijk bleef hij ook bij zijn handelsmerk, de New York drill. 50 Cent en zijn team hebben alles uit de kast gehaald om een goed album uit te brengen, maar ongetwijfeld zou het resultaat nog beter klinken als Pop Smoke nog in leven was geweest om de afwerking te overzien.
De commerciële flair van Shoot for the Stars Aim for the Moon is meteen te horen op “For the Night”. Geen pompende drillbeat, maar een rustige gitaarmelodie. Pop Smoke laat ook zijn diepe stem voor wat het is en haalt zijn zangnoten naar boven. Met features van hitmachines DaBaby en Lil Baby heb je meteen alle ingrediënten voor een potentiële hit. Ook “The Woo” is een gelijkaardig nummer, deze keer met Roddy Ricch en 50 Cent. Zijn samenwerking met Lil Tjay klinkt eveneens hetzelfde. We herkennen weinig van de echte Pop Smoke in deze nummers, maar ze worden duidelijk wel gesmaakt door het grote publiek, aangezien het zijn meest succesvolle nummers zijn op Spotify.
Er was plaats voor heel wat artiesten op Shoot for the Stars Aim for the Moon. Zo is Quavo maar liefst drie keer te horen, onder meer op “Snitching” samen met Future. “Snitching” komt recht uit het traptijdperk uit Atlanta waarmee de Migos vijf jaar geleden doorbraken. Ook op “West Coast Shit” horen we de Migosinvloed van Quavo en herkennen we de trapsound die in 2016 hiphop domineerde. In “Gangstas” herkennen we dan weer de invloed van 50 Cent, het grote voorbeeld van Pop Smoke. Hij hanteert de gekende gangsterflow van 50 Cent en brengt zo hommage aan zijn idool. We gaan nog verder terug in de tijd op “Diana” samen met King Combs. De sample van Playa’s “Cheers 2 You” brengt ons terug naar het gouden r&b-tijdperk van 2009. Pop Smoke slaagt erin om veel verschillende stijlen samen te brengen; het hoeft niet altijd hard te zijn.
De zware drillstijl die Pop Smokes eerdere werk domineerde is minder aanwezig op Shoot for the Stars Aim for the Moon, maar de beste nummers van het album keren er wel naar terug. De intro “Bad Bitch From Tokyo” is amper 48 seconden lang maar zou een hele festivalweide meteen in vuur en vlam kunnen zetten. Ook in de derde samenwerking met Quavo, “Aim for the Moon”, herkennen we terug de pompende beats van zijn eerste mixtapes. “44 BullDogg” en “Got it on Me” zijn eveneens harde en stevige nummers en weerspiegelen nog maar eens het enorme potentieel dat Pop Smoke in zich had. De grootste verrassing komt van Swae Lee. Hij staat bekend voor zijn catchy refreinen maar laat op “Creature” zien dat hij ook kan rappen op een harde drillbeat.
Pop Smoke heeft in zijn korte carrière een enorme impact nagelaten op de hiphopwereld. Op Shoot for the Stars Aim for the Moon gaat hij de commerciële kant uit en doet hij verschillende rapstijlen aan. Melodieuze rap, Atlantatrap en harde drillbeats: hij toont dat hij het allemaal aankan. Helaas verliest hij hier en daar wel de voeling met de ‘echte’ Pop Smoke. We hadden graag gehoord hoe het album zou klinken als Pop Smoke meer eigen inbreng zou gehad hebben. 50 Cent is er alleszins wel in geslaagd om een meer dan degelijk album te produceren. Na de zomer van 2019 zal Pop Smoke nu ook de zomer van 2020 domineren; een mooier eerbetoon kan je hem niet geven.