AlbumsRecensies

Mrs. Piss – Self-Surgery (★★★½): Onbehagelijke duisternis

De Queen of Darkness, Chelsea Wolfe, is terug. Toen ongeveer een maand terug de aankondiging kwam dat ze een nieuw project begon genaamd Mrs. Piss, kwam dit toch uit een beetje out of the blue. Maar voor diehard fans van Wolfe zal de naam Jess Gowrie ondertussen toch wel bekend in de oren klinken. De drumster, met een verleden bij bands als Red Host en Happy Fangs, was nog te bewonderen op de tour van Wolfe’s laatste album, Hiss Spun, in 2017. De naam Mrs. Piss was nog nauwelijks geregistreerd op Spotify of de band dropte al wat singles van hun aankomende debuutalbum, van andere sociale media was nog geen sprake. Het leek alsof Mrs. Piss niet kon wachten om er aan te beginnen. Self-Surgery, een album om en bij de 20 minuten, is het eerste project dat de band nu aflevert.

De eerste twee nummers zijn ons al bekend, namelijk “Downers Surrounded by Uppers” en “Knelt”. De ene is een punknummer vol paranoia en droog afgeklopte drums, het andere een doomnummer dat ronduit klinkt als iets dat je zou horen terwijl je naar de hel marst. Compleet met duistere stemharmonieën en een sludgy riff van kolossale proporties.

De afwisseling tussen droog afkloppen en zweven door donkere nevels zet zich verder op “You Took Everything”. Het nummer creëert een aardig spanningsveld tussen het sluipend en mysterieus gitaarwerk van Wolfe en Gowrie die haar drums nog maar eens afstraft voor een onbekende misdaad. Verder onderstrepen de lugubere en kleverige synths op “Nobody Wants to Party With Us” de creepy atmosfeer voor de zoveelste keer. Deze hoeveelheid intensiteit doet denken aan classic Type O Negative of Melvins.

Self-Surgery is een toepasselijke naam voor dit album. Om de horroranalogie door te trekken, deze plaat is zowat het monster van Frankenstein. Wolfe en Gowrie naaien verschillende ruige genres aan mekaar in de hoop dat het ding toch leeft. De instrumentatie is redelijk barebone maar soms heb je niet meer nodig als je iedereen gewoon omver probeert te blazen. De productie kon duidelijk geen moer geven om het maken van een gepolijst album want Self-Surgery is even zacht als schuurpapier. Dat Chelsea Wolfe een ruw kantje had wisten we al langer, maar op Self-Surgery denkt het duo nog geen seconde aan zelfbedwang. Elk nummer klinkt bijzonder onbehagelijk, maar ook met een sensueel kantje voor het nog duidelijker te maken dat dit geen doordeweekse band is.

Het drumwerk van Gowrie is lekker simpel maar grijpt recht naar de keel, zowat Meg White die vastzit in een emofase. De wisselwerking tussen enerzijds de intense nummers waar Gowrie’s muzikale achtergrond naar voor komt en anderzijds de nummers die traag uit de donkere geest van Wolfe rijzen zorgt voor onhandige toonverschuivingen en soms een gebrek aan focus. Geen van beide dames wou duidelijk aan muzikaal terrein inboeten. Desalniettemin zit de chemie tussen Gowrie en Wolfe wel snor. Het zit diep bij Mrs. Piss, en ons meesleuren naar macabere oorden doet het duo dan ook met plezier.

Instagram

176 posts

About author
guess this must be the place
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single F.O.D. - "Back to Where You Once Belonged"

Na hun Sleepville-album en diens deluxeversie in 2020 bleef het enkele jaren stil voor F.O.D op releasevlak. Daar komt binnenkort verandering in,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single ZUKORA - “Polyritimias”

Dat PXL-Music een goudmijn kan zijn van muzikaal talent, hebben artiesten als Charlotte Adigéry en Jente Pironet al volop bewezen. Ook vele…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single The New Eves - "Astrolabe"

The New Eves is voorlopig nog een vrij onbekende naam in de muziekwereld, maar de band is hard aan het werk om…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.