AlbumsRecensies

Melenas – Dias Raros (★★★★): Zet die rooskleurige bril maar op

Albums uitbrengen, het is niet meer zo vanzelfsprekend als het ooit was. Ondanks de coronacrisis blijft de band Melenas trouw aan hun releasedatum en brengen ze nu hun tweede album, Dias Raros. Het vrouwelijk quartet uit het stierenrennend Pamplona valt wat moeilijk te categoriseren, veelzijdig zijn ze zeker. Hun laatste self-titled album en de singles van voorbije weken kenden alles van janglerock en indiepop tot zelfs wat flower punk. Voor het eerst is een album van hen te verkrijgen buiten Spanje, op het prestigieuse Amerikaanse indielabel Trouble in Mind.

Volgens Melenas zelf vertelt dit album over those days where you spend more time inside than outside. Inside your own self, inside your bedroom and your own universe thinking about your wishes, dreams, memories, obsessions or fears.’ Wat kan het leven soms toch heerlijk ironisch zijn. ‘Vreemde Dagen’, zoals men zou kunnen vertalen, is weer een stuk herkenbaarder geworden dan een paar maanden terug.

De dames van Melenas houden zich dus niet graag aan een genre, en dat is op Dias Raros niet anders. Openen doen we met de sterke single “Primer tiempo”, een vlaag van nostalgische synths en benevelende shoegaze-stemmen die het hart verwarmen en doen denken aan vroeger. Driftige ritmes zijn wel een grote sterkte van de band, zowel op de opener als de daaropvolgende nummers “No puedo pensar” en “29 grados” staan de stevige bas en het simpel strak drumwerk paraat om het nummer zichzelf niet in slaap te doen wiegen. De productie is enorm gedetailleerd en gelaagd, geen twee synths klinken dezelfde en de Spaanszingende stemmen van bandleden Oihana en Leire zijn haast hemels te noemen.

De variatie is haast eindeloos. Voor de driftige ritmes de overhand kunnen nemen na de eerste paar nummers, kiest Melenas er wijs genoeg voor om even een versnelling lager te gaan halverwege op het ietwat sombere “El tiempo ha pasado”, vooraleer er weer in te vliegen met de energieke synths van “Los alemanes”. Ook “en Madrid” is zo’n midtempo nummer, met bas- en gitaarwerk dat ons terugneemt naar Ride’s Nowhere of Interpol’s Turn on the Bright Lights. Via een omleiding langs het licht psychedelisch krautpop nummer “Despertar”, zien we de hemel weer helemaal opklaren op “3 segundos”. Een zonnig refrein, met toch dat tikkeltje melancholie, maakt van de instrumentatie zowat een wazige warme gloed. En daar zijn die geweldige stemharmonieën weer.

Het gitaarwerk op Dias Raros is ongelofelijk fris en heeft een galmende kwaliteit waardoor het nog lang in de oren blijft ringen. Geen enkel nummer verveelt, Dias Raros is fleurig zonder dat het onoprecht of geforceerd overkomt. Toch met dat tikkeltje melancholie om de voetjes af en toe terug op de grond te zetten. Ironisch genoeg klinkt zo goed als elk nummer vrank en vrij, terwijl de band net zegt dat ze aan andere dingen dachten tijdens het maken van dit album. De variatie aan sounds is goed gestructureerd en klinkt uiterst vitaal en catchy. Melenas weet op precieze wijze het juiste stuk gereedschap uit hun benevelend en dromerig arsenaal te halen.

Dias Raros is een soort van postpunk door een rooskleurige bril, met stevige bas en strak drumwerk, maar evenveel aandacht voor dromerige synths en zweverige stemharmonieën. Daar blijft het natuurlijk niet bij, Melenas is op elke markt wel thuis en bewijst dit meer dan ooit, op spectaculaire wijze. De band bewijst dat het gebruiken van verschillende genres nog niet betekent dat een album een zootje ongeregeld moet worden. Melenas vindt rust en zekerheid net in onrust en onzekerheid, zonder overweldigd te worden of verloren te geraken. Het resultaat is een album dat zowel onbekend terrein als vertrouwelijkheid betekent, een perfecte cocktail aan indiesounds die door de blender gehaald worden. Een warm en welkom geschenk dat zich na een paar luisterbeurten nog steeds niet helemaal prijsgeeft.

Twitter / Facebook / Instagram

Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.

176 posts

About author
guess this must be the place
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Whispering Sons - The Great Calm (★★★★): Een nieuw hoofdstuk

‘Zonder de donkere sfeer klinkt onze muziek als een Mario Kart-liedje’, lachte Whispering Sons nog in een interview met Dansende Beren in…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Molly Horses - "King Dundalk"

Molly Horses is een huwelijk tussen twee bands, FoFon Ru en Ted Leo & the Pharmacists, die voorheen aan de oostkust van…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Yard Act - "We Make Hits"

Al van bij de eerste single uit het tweede album van Yard Act werd het duidelijk dat ze meer dan waarschijnlijk op…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.