© CPU – Larissa Zenner
Een bijna ongelofelijke 21 weken stond Mabel met haar doorbraaksingle “Don’t Call Me Up” in de top tien van de Vlaamse Ultratop. Het was dan ook een grote verrassing toen de Britse popster aankondigde de Orangerie in te palmen voor haar eerste Belgische headline show. Net zoals Billie Eilish en Lewis Capaldi koos ze tactisch voor een kleinere zaal, zodat de hype rond het concert groter werd; en of dat werkte. 650 opgewekte tieners bouwden er een groot feestje van en vierden de toekomstige superster.
© CPU – Larissa Zenner
Het academisch kwartier was bijna verstreken toen de Zuid-Londense Kali Claire toch nog het podium opwandelde. Helemaal alleen probeerde ze een halfuur het publiek op te warmen en dat lukte behoorlijk. Een goede stem heeft ze absoluut, maar haar nummers klonken misschien iets te veel op elkaar. Zeker naar het einde toe was er niet al te veel variatie in haar set. Uiteindelijk vielen het onuitgebrachte “Easy” en haar radiohit “Fix My Lonely” het meest op en was het ook haar lieve uitstraling die we zullen onthouden. Iets te braaf om door te wegen, maar sympathiek op zijn minst.
Gegil en hysterie. Zo kunnen we het best beschrijven hoe het publiek op Mabels arrivée reageerde. Zeker toen ze na een korte intro met haar zomerhit “Mad Love” de show in gang zette. Het tempo was hoog en Mabel, die perfect opgemaakt op het podium stond, mikte meteen op een furieuze start. De choreo was aanstekelijk, de sound zat goed en ook het tieneridool was, ondanks een heel druk schema, behoorlijk goed bij stem in het begin van de show. Zelfs een intense Brit Award-week met veel repetities en een heuse aftershow party, lieten de Londense bijna onberoerd.
© CPU – Larissa Zenner
Mabel heeft ouders die hun strepen in de muziekwereld al hebben verdiend. Mama Neneh Cherry is dan ook Mabels grote voorbeeld en dat zie je ook aan de zelfzekerheid waarmee Mabel “Bad Behaviour” live brengt. De show gaat als een trein en voor je het weet wikkelt ze je met “Selfish Love” helemaal rond haar vingers. De drie muzikanten zorgden voor een gepolijste muzikale omkadering, waardoor de hele live show meteen ook wat interessanter werd in vergelijking met haar vorige beurten. Een live band is en blijft een absolute toegevoegde waarde voor een popartiest, zo mocht ook uit het met vibes-doordrenkte “Finders Keepers” blijken.
© CPU – Larissa Zenner
In het middenstuk van het concert dreigde het wat flets te vallen door een iets te lang intermezzo, maar van zodra ze terug op het podium kwam, liet ze weten niet meteen een topdag achter de rug te hebben. Het gebeurt bij iedereen wel eens, maar de sfeer zakte achteraf toch een beetje in. Uiteraard kregen we met “OK (Anxiety Anthem)” het cliché ‘Je bent mooi zoals je bent’-moment, maar dat kwam door de tranen toch authentieker over dan verwacht. De vaart was toch even serieus uit de set, maar net voor het einde was “Trouble” de nodige reddingsboei. Afsluiten deed ze dan uiteindelijk met haar Tiësto-samenwerking “God Is A Dancer”, waarmee de sfeer nog eens de hoogte in ging om uiteraard met haar megahit “Don’t Call Me Up” alles en iedereen aan het zingen te brengen.
© CPU – Larissa Zenner
Groots. Zo moest deze High Expectations Tour volgens Mabel overkomen en daarom spaarde ze op geen enkel vlak. Een band en twee danseressen moesten de show verrijken, wat vanzelfsprekend voor een spetterende show zorgde, die aan niets te kort kwam. Toegegeven, de backing track liep af en toe mee, maar als je een show van dat kaliber brengt in zo een kleine zaal, kunnen we niet muggenziften. Dat ze er een slechte dag op had zitten, merkte je aan haar steeds heser wordende stem, maar de finish haalde ze gelukkig wel. Zoals we al in onze recensie over haar degelijke debuutalbum schreven, solliciteert Mabel naar groter! Het bescheiden r&b-sterretje is een volwaardig popster geworden, die uit de schaduw van haar bekende ouders is getreden en volledig op eigen voeten staat.
Op donderdag 2 juli staat Mabel in de KluB C van Rock Werchter.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
High Expectations
Mad Love
Bad Behaviour
Finder Keepers
We Don’t Say
Selfish Love
OK (Anxiety Anthem)
Come Over
Thinking Of You
Stckhlm Syndrome
Trouble
Put Your Name On It
God Is A Dancer
Ring Ring
Don’t Call Me Up
