LiveRecensies

Digitalism @ Botanique (Orangerie): Digitaal feest met opwarmer van formaat

Digitalism gaat al lang mee. Hun debuutplaat Idealism dateert uit 2007 en is nog steeds legendarisch in de hoofden van vele elektronicafans. Sindsdien vormen de twee heren uit Hamburg een vaste waarde in de elektronische muziekwereld. Vorig jaar brachten ze hun geprezen album JPEG uit: een mix van French touch, elektro en indierock. Die merkwaardige combinatie brachten ze ook mee naar een uitverkochte Botanique.

Het voorprogramma was tot op de avond zelf een verrassing. Om half acht kropen de heren Michael Karkousse, Tom Coghe en Bert Libeert achter een van de draaitafels. De meeste concertgangers herkenden hen meteen. Drie vierde van Goose was opgedaagd om onze dansbenen op te warmen. Anderhalf uur lang werden we bestookt met knallers van formaat; met eigen werk, klassiekers en obscure pareltjes. Wat een mooie verrassing! Eindigen deden ze met hun “Bring It On”. Als dit kan dienen als voorproefje op Goose All Night Long, kunnen we niet anders voorspellen dan dat het een broeiende eerste lentedag gaat worden in de Kompass.

Na een verrassing van formaat was het tijd voor de hoofdact. Op onheilspellende elektronicatonen kwam als eerste İsmail Tüfekçi het podium op. Met een eenvoudige druk op de play-knop was het feest ingezet. Niet veel later werd hij vergezeld door zijn kompaan Jens Moelle, die een andere draaitafel en de micro bediende tegenover Isi. Achter hen stond een stelling van kubussen waarvan de randen waren voorzien van LED-lampen en stroboscopen. Wanneer de eerste bassen doorheen de zaal werden geblazen, in combinatie met de bezwerende belichting, hield (bijna) niemand het stil.

De nummers waarop Jence meezong, waren wat minder hard, maar de scandeerbaarheid maakte dat ruimschoots goed. “Glow” en vooral “Battlecry” deden de meesten meebrullen. Doorheen de set was er geen moment voor rust, want alles werd aan elkaar gemixt door de bekwame Isi, die niet van zijn tafel afweek. De enige keren dat hij dat wel deed, was het om ons minzaam toe te lachen of ons te verleiden tot meeklappen of -dansen. Vriendelijke heren, die Duitsers.

Doorheen de set werden allerlei hints naar andere muziek gegeven. Zo werd de drumbeat van “Song 2” in de mix gesmeten. Even later hoorden we ook die van “Blue Monday” passeren en merkten we daar al wat noten van hun clubhit uit 2007 “Zdarlight”? De heren plaagden ons een beetje, want eerst werd “Circles” gebracht. Ook hier zong Jence ons weer toe en we moeten toegeven dat dit soms niet even toonvast was als zou moeten. Gelukkig draait het bij Digitalism niet allemaal om de zang. Het blijft een gewaagde keuze: elektro met livezang, en Digitalism zou Digitalism niet zijn zonder dit live-element. De bekende basdrum van New Order knalde weer door de boxen en hierover kwamen de eerste tonen van “Zdarlight” tevoorschijn. Dertien jaar oud en nog zo een knaller van formaat, de Orangerie was even euforisch.

https://www.instagram.com/p/B8zi0tFnatR/

Terwijl de bassen door ons lichaam dreunden en de stroboscopen onze netvliezen bestookten, werd elke opbouw en elke drop intenser. Zelfs het meisje dat overduidelijk enkel mee was voor haar lief begon schoorvoetend te dansen. Niemand was immuun. “Infinity” kwam binnen als een logge trein, dreunende bassen namen ons mee. Het laatste kwartier werd ingezet. Alles was opgebouwd naar dit moment, het leek allemaal goed te komen. Tot de mannen beslisten Snoop Dogg’s “Drop It Like It’s Hot” op te zetten. Ineens was de zorgvuldig opgebouwde elektrosfeer weg. Enkel een dreuner van formaat kon de sfeer nog redden. Gelukkig beslisten Isi en Jence terug de trein op te springen met “Miami Showdon”.

De laatste vijf minuten werd het bpm heus opgetrokken en veranderde de logge trein in een hogesnelheidstrein. De laatste energie die het publiek nog had werd eruit gewrongen. En zo snel de muziek ineens ging, zo snel waren ze van het podium verdwenen. Terwijl de muziek bleef nazinderen, werd er toch gevraagd om een ‘encore’. De heren kwamen maar al te graag terug. Hun grootste hit “Pogo” diende als afsluiter, die net als “Zdarlight” al dertien jaar oud is. Maar de mannen van Digitalism zijn allesbehalve passé. JPEG is het beluisteren waard en kwam live goed tot zijn recht, alleen jammer van die ene verdwaalde hond.

Related posts
LiveRecensies

Mudhoney @ Botanique (Orangerie): Back to basics!

In tegenstelling tot de grote vier van Seattle — Alice in Chains, Pearl Jam, Nirvana en Soundgarden — heeft Mudhoney altijd genoegen…
LiveRecensies

The Mystery Lights @ Botanique (Museum): Spring de wereld in

Eerder dit jaar verscheen verrassend genoeg nog maar de vierde plaat van The Mystery Lights. Het vijftal dat zijn oorsprong kent in…
FeaturesWedstrijden

Win duotickets voor Les Nuits Weekender in de Botanique

Les Nuits Botanique zijn uitgegroeid tot hoogdagen voor de fervente concertganger. Iedere lente biedt de Brusselse concertzaal een podium aan een uiteenlopende…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.