Het is altijd een beetje spannend wanneer een lid van een band een solocarrière op poten wilt zetten. Wij waren dan ook wellicht niet de enigen die ons hart vasthielden toen Hayley Williams van Paramore een plaat aankondigde. In 2009 bracht de zangeres al eens een solonummer uit dat deel uitmaakte van een soundtrack, maar nu komt er een volledig album, waarvan we sneller dan verwacht het eerste deel te horen krijgen. Slechts twee weken geleden kwam Williams met een eerste single en vorige week volgde er een tweede om deze week nog drie nummers uit te brengen. Als de rest van het album even goed is als de singles, vinden we het niet erg om nog een jaar te moeten wachten op een nieuwe van Paramore.
Twee dingen waren reeds duidelijk na het beluisteren van de singles. Om te beginnen is Williams haar muziek helemaal anders dan die van Paramore. Daarnaast: ze houdt zich helemaal niet in op vlak van experimenteren. We horen iemand die weet wat ze wilt doen en dat goed doet. Opener “Simmer” zorgt voor een mysterieuze intro van het album, waardoor je meteen verder wil luisteren. Het zwoele nummer voelt zweterig aan en bevat opvallende en aanstekelijke percussie. Het glansmoment voor de percussionisten is echter “Cinnamon”. Het doet denken aan de samenwerking tussen St. Vincent en David Byrne. Met absurd slagwerk en eigenzinnige vocals valt dit nummer op in zo goed als elke afspeellijst. Het zou het grote publiek wat kunnen afschrikken, maar na een paar luisterbeurten kruipt het helemaal in je en laat het je niet meer los.
Veel van de nummers lijken opgebouwd te zijn rond een goeie baslijn die funky overkomt op een nietalledaagse manier. Het instrument brengt een zekere duisternis met zich mee en toch weet bijvoorbeeld “Leave it Alone” lekker dromerig over te komen. Het duistere en dromerige aspect is echter zeker niet de enige tegenstelling op Petal For Armor I. Tijdens het laatste nummer krijgen we simpele, ingetogen strofes te horen met alleen een baslijn, maar tijdens het luide refrein slaat de zangeres je in het gezicht. Williams komt onverwacht uit de hoek en dat smaakt. Een goeie opbouw is iets dat we vaker zien terugkeren op deze bijna twintig minuten durende traktatie.
Het eerste deel van Petals for Armor staat vol met alternatieve, funky nummers met goede en strakke baslijnen. Hayley Williams speelt met contrasten en weet daarmee de aandacht te trekken. Verschillende liedjes krijgen een zwoele of dromerige toets, waardoor we een beetje aan Sylvie Kreusch moeten denken. Kreusch was niet de enige naam die ons te binnen schoot en wanneer namen als David Byrne en St. Vincent worden aangehaald, weet je dat het goed zit. Met deze release toont Hayley Williams dat ze meer is dan de frontvrouw van Paramore. Bovendien schotelt de zangeres ons vijf zeer verschillende nummers voor, waardoor ze meteen ook haar veelzijdigheid toont. We hadden onze twijfels toen er een soloplaat werd aangekondigd, maar dat blijkt verre van nodig te zijn geweest.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
