Naast Martien Meiland is Davina Michelle misschien wel de Nederlandse revelatie van het jaar. Zoals heel wat opkomende artiesten begon haar carrière met het plaatsen van covers op YouTube. De Amerikaanse megaster P!nk ontdekte Davina dankzij een YouTube reeks van Glamour en het filmpje ging al snel viraal. Sinds haar monsterhit “Hoe Het Danst” afgelopen zomer samen met Armin Van Buren en Marco Borsato is ze ook in Vlaanderen een begrip en staat er nu zelfs een Ultratop record op haar naam. In de Zappa te Antwerpen gaf ze gisteren haar allereerste Belgische concert, waar ze voor een typische popshow inclusief outfit wissels zorgde, maar waar ook duidelijk werd dat ze nog op zoek is naar zichzelf.
Davina wou niet zo maar aan haar show beginnen en plande door een mysterieuze intro spanning op te bouwen, maar werken deed het niet helemaal. Opener “Skyward” ging zo toch wel lichtjes de mist in, want het publiek reageerde maar lauwtjes toen ze het podium opkwam. Dat ze het nummer dan ook nog in een ingekorte versie bracht, begrijpen we niet helemaal aangezien het één van haar enige eigen singles is die ze tot op heden uitbracht. In de bisronde bracht ze track dan toch nog helemaal, om nog eens te wijzen op haar volgende project. Haar eerste album komt in de loop van 2020, waardoor een groot deel van de set dus bijgevolg bestond uit nummers die we nog niet kenden en we dat voor het eerst te horen kregen.
Van de onuitgebrachte nummers vonden we vooral “Liar” goed, omdat het iets weg had van Christina Aguilera. Vocaal nam ze er iets meer risico’s en ook haar band kreeg in een outro de kans om hun kunnen te bewijzen. “Purpose” vonden we daarentegen veel minder indrukwekkend aangezien ze niet altijd de key haalde en soms echt te kampen had met het vinden van de juiste noot. Eigenlijk een uitzondering, want voor de rest viel ze vooral op door haar zelfzekere uithalen en krulletjes die ze in haar zang stak. Over een goede stem beschikt ze met zekerheid en dat kunnen we niet ontkennen.
Zo goed als de helft van de set bestond uit covers en zo hadden we soms het gevoel dat we een goede coverband aan het werk zagen, maar soms misten we wel wat eigen persoonlijkheid in haar interpretaties. “Sucker”, “Nobody’s Perfect” & “Take Me To Church” werden in versies gebracht die je elders ook kan horen en dus niet meteen opvielen in de set. Opvallen deed ze dan met “What About Us”, de cover waarmee ze haar grote doorbraak vierde, omdat ze er iets vrijer en grootser klonk. Ook Labrinth’s “Jealous” werd in een originele en sublieme pianoversie gebracht, waarbij ze haar stembanden helemaal hun ding liet doen en terug de aandacht greep. In eenvoud ligt nu eenmaal soms de kracht en dat was bij Davina zeker niet anders.
Achter haar naam staan inmiddels al enkele hits, die vanzelfsprekend ook in de Zappa niet mochten ontbreken. Het in Nederland ontzettend populaire “Duurt Te Lang” werd ook in Antwerpen gretig meegezongen en tijdens “Hoe Het Danst” kreeg ze het publiek in het finaal refrein uiteraard aan het springen. In de slotfase van de show stelde ze dan twee potentiële toekomstige hits voor. Zowel “Alone” als “Lucky”, beiden nog niet uitgebracht, bleven hangen en kunnen net zoals haar knallende afsluiter “Better Now” hitjes worden. Buitengewoon klinken ze niet, maar radiovriendelijk zijn ze absoluut!
Davina Michelle’s eerste Belgische show openbaarde al snel de pijnpunten waarmee ze de komende maanden aan het werk moet. Langs de ene kant wil ze haar eigen muziek in de spotlight zetten, maar toch ligt de nadruk van haar show nog iets te veel op de covers. Hierdoor link je onbewust haar eigen nummers meteen ook aan andere artiesten, waardoor we dus haar eigen artistieke visie niet meteen kunnen herkennen. Zingen kan ze zeker en de uitstraling van een grote popster heeft ze al, maar volgens ons gaat ze snel de knoop moeten doorhakken en moet ze beslissen tussen het centraal stellen van eigen werk of covers. De ingrediënten tot succes zijn er, nu nog het perfecte gerechtje kiezen.
