AlbumsRecensies

Beck – Hyperspace (★★★): Back to the future

Tegenwoordig wordt de term ‘muzikale duizendpoot’ te pas en te onpas gebruikt, maar als er één iemand is die die titel verdient, dan is dat met zekerheid Beck. De man gaat al sinds jaar en dag mee en heeft over de decennia heen hits gemaakt. Van het country-achtige “Loser“, over het poppy “Sexx Laws” tot het zijn laatste plaat Colorsdie dan weer hier en daar een beetje naar hiphop neigde. De enige zekerheid die we bij de Amerikaan hebben, is dat er geen rode draad in zijn discografie zit. Toch weet de man met zijn tijd mee te groeien en surft hij verder op zijn commerciële successen. Intussen is de man al enige tijd bezig met zijn veertiende (!) langspeler Hyperspace en daarop slaat Beck weer een andere weg in.

Voor degenen die het na het zien van de albumcover nog niet doorhadden; Beck neemt ons mee naar de toekomst op z’n nieuwe plaat. De route loopt zeker niet rechtdoor, maar is onvoorspelbaar met hier en daar een gekke wending. De Amerikaan heeft dan ook voor gepaste samenwerkingen gezorgd, want zo keert Pharrell Williams op bijna elk nummer terug en krijgen we zelfs Chris Martin van Coldplay te horen op “Stratosphere”. Een nummer dat duidelijk maakt hoe onze reis naar de toekomst zal verlopen: door de Hyperspace.

Op zijn nieuwste plaat gaat Beck dus verder op zijn poppy elan, maar dan op zijn geheel eigen manier. Intronummer “Hyperlife” zet meteen de toon met futuristische synths en geeft het gevoel dat er een lange reis door de ruimte zit aan te komen. Het vormt samen met radiohitje “Uneventful Days” de perfecte overgang van Colors naar Hyperspace. De nummers zelf klinken allemaal redelijk donker en mysterieus door de zware bassen en beats, maar de man weet er altijd weer net dat tikkeltje gekheid aan toe te voegen om er een typisch Becknummer van te maken. Een nummer als “Chemical” zou bijvoorbeeld een perfecte akoestische ballade kunnen zijn, maar door de vele effecten en elektronische geluiden waar zelfs Tame Impala jaloers op zou zijn, maakt de man er een geheel eigen creatie van.

Er zijn weinig bands die het lukt om én commercieel én alternatief te klinken, maar het lijkt op Hyperspace geen zware opdracht te zijn. “Die Waiting” is daar misschien nog het beste voorbeeld van. Pop wordt los gemixt met hiphop en r&b en het refrein zou zomaar op een Coldplayalbum kunnen opduiken. Veel mensen bereiken en toch zijn eigenheid bewaren; dat is wat Beck zo goed doet. Chris Martin zingt trouwens de backing vocals op “Stratosphere”. Een rustiger nummer, waarop het futuristische weer naar voren wordt geschoven. De man heeft zijn gebruikelijke formule dus weer bovengehaald en alle genres in de blender gepropt. Op “Saw Lighting” krijgen we een country-achtige rap te horen met wat flarden van mondharmonica op een dikke beat. Je komt er alleen maar mee weg als je naam Beck Hansen is.

Het plan lag al een kleine twintig jaar op tafel, maar op Hyperspace werd het eindelijk uitgevoerd; een samenwerking tussen Beck en Pharrell Williams. Het meesterbrein achter N*E*R*D is het best hoorbaar op de titeltrack, waar hij een stukje komt rappen op de psychedelische beats, maar heeft toch in bijna elk nummer een vinger in de pap gehad. Ook “See Through” en “Dark Places” werden gezellige nummers, maar het beste werd toch voor het laatst bewaard. Op “Star” krijgen we al flarden van de old school Beck te horen, maar “Everlasting Nothing” is veruit het beste nummer op de plaat. Het klinkt nostalgisch en heeft invloeden van alles waar we van houden. Een perfecte afsluiter van een degelijke plaat.

Dat Beck niet meer dezelfde man is die wereldwijd vernieuwende hits scoort, was ons al lang duidelijk. De man groeit wel perfect met zijn tijd mee, maar heeft ook altijd een zekere houvast aan zijn gloriejaren, waardoor Hyperspace een perfecte weergave is van hoe dat zou moeten klinken. Aanvankelijk werden we niet echt warm van zijn singles, maar nu we de plaat in z’n geheel hoorden, begrijpen we het al beter. Beck maakte meer dan alleen een album, maar schepte er ook een hele sfeer rond, waarin we ons veertig minuten lang bevonden. Onze trip naar de toekomst werd er alvast eentje die we niet snel zullen vergeten.

Facebook / Instagram / Twitter / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!

2113 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

The Black Keys - Ohio Players (★★★★): Strike!

Als er een duo is dat al enkele jaren garant staat voor vettige blues- en garagerock die probleemloos in de mainstream past,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single The Black Keys - "This Is Nowhere"

De Amerikanen Dan Auerbach en Patrick Carney, beide goed voor vijftig procent van The Black Keys, staan op het punt hun twaalfde…
AlbumsRecensies

Jacob Collier - Djesse Vol. 4 (★★★★): Muzikale tour de force

Na 5 jaar heeft Jacob Collier zijn Djesse-project voltooid met Djesse Vol. 4, een ambitieus muzikaal project dat in 2019 van start…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.