LiveRecensies

Whitney @ Ancienne Belgique: Murw gedroomd

Whitney uit Chicago heeft een van de meest lieflijk mijmerende klanken die je je kan inbeelden. Met die insteek brachten ze recent hun tweede album Forever Turned Around uit, dat ons helemaal inpakte. Gisterenavond werd die langspeler voorgesteld in de Ancienne Belgique, en we zijn nog steeds niet volledig terug met de voetjes op de grond beland.

Strak in het pak kwam de ganse bende op. Whitney live is dus niet enkel duo Julien Ehrlich en Max Kakacek; op het podium worden ze vergezeld door nog negen andere muzikanten. In tegenstelling tot de drukte op het podium, zou de intieme klank van Whitney intact blijven en alles mooi in balans gebracht worden. Drummer en zanger Julien begon solo en met die ongezien kleverige, zeemzoete stem werd de emotionele toon in een vingerknip gezet. Na dat gevoel even te laten binnenkomen, viel de band dan voorzichtig in en begon een warm gevoel zich een weg te banen doorheen de hele zaal. Hun chauffagefunctie bleek enorm efficiënt en nauwgezet afgesteld. Nooit werd het verstikkend door te veel van diezelfde grote dosis liefde of voelden we iets dat de koude novembertemperaturen naderde. Whitney verwarmde de AB consequent.

De set hopte heen en weer van hun zachtere songs naar de upbeat liedjes die iets folky met zich meedroegen en weer terug. Steeds bleven ze hun fijn(zinnig)e zelve, maar van ons mocht de set toch iets meer van hun fluwelige trage kant bevatten. Tempo kon het geheel dan wel voorzien van enkele oppeppertjes, maar het elftal klonk op z’n paasbest wanneer het ons in vervoering bracht met hun uitgebreide arsenaal aan minimale, maar prachtige muzikale elementen.

Op de langzamere songs leek er dan ook nog meer emotie in te kruipen dan op plaat en Julien zijn opvallende stem wist hier op subtiele en tedere manier de show te stelen. Wanneer de band op het einde van deze nummers dan voor een instrumentaal hoogtepunt ging, waarin alles samenkwam en de cirkel rond gemaakt werd, voelde het aan alsof Kerst vroegtijdig gearriveerd was. Maar evenzeer wanneer ze de liedjes over gans de lijn klein hielden en koesterden, konden we niet anders dan eens een diepe zucht slaken uit gelukzaligheid, zeker wanneer die hoge stem begeleid werd door een slidegitaar of gitaarlicks. De warme, zuivere en glad gebrachte gitaarklanken konden je hart sneller doen slaan zonder zich daarom te moeten beroepen op opvallende tierlantijntjes.

Ook al wist de gitaar het meest op ons gevoel in te spelen, de andere muzikanten hadden ook een enorm belangrijk aandeel in de geslaagde sfeerschepping. Zo’n zorgzame band als die rond Whitney kom je niet vaak tegen. Zo voorzichtig invallen wanneer het moment daar is, zo subtiel ondersteunen en zo in dienst staan van het lieflijke geheel. Klasse, zonder twijfel.

Na een tijd begon Whitney aan een cover van NRBQ’s “Magnet” en zo dansbaar hadden we hen nog niet gehoord. Leuk, maar dit was niet Whitney zoals het hoort. Het geheel miste een zekere je ne sais quoi, wat enkel extra in de verf zette dat er bepaalde elementen in hun songs aanwezig zijn die dé magische Whitney-factor creëren. Zanger Julien beloofde ons voor hun ‘fake laatste song’ dat ze nog zouden terugkeren voor vier bisnummers. Het publiek had er duidelijk nog niet genoeg van en at uit de handen van de band. Enkel jammer dat afsluiter “Valleys (My Love)” niet altijd even zuiver en sterk gezongen werd, waardoor we ons even over dat moeizame einde moesten zetten. Toch wel zonde, maar absoluut geen sisser.

Whitneys passage in de Ancienne Belgique was mooi, hartverwarmend en goed gebracht. We hebben onszelf bijna murw gedroomd; de sfeer zat er dus dubbel en dik in, al had die nog beter tot zijn recht kunnen komen met meer van datgene waarin Whitney duidelijk uitblinkt: softymateriaal.

Setlist:

Polly
No Matter Where We Go
Giving Up
Dave’s Song
On My Own
Rhododendron
Forever Turned Around
Golden Days
Before I Know It
The Falls
Light Upon the Lake
Follow
Magnet (NRBQ cover)
Day & Night
Friend of Mine

Used to Be Lonely
Southern Nights (Allen Toussaint cover)
No Woman
Valleys (My Love)

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Whitney - "Kansas"

Sinds Whitneys wondermooie Light Upon The Lake wachten fans op een tweede plaat van datzelfde kaliber, maar de band slaagde er vooralsnog…
InstagramLiveRecensies

Live /s Live 2023 (Festivaldag 1): België boven

Na die ellendige coronapauze leken de nieuwe festivals vorig jaar wel als paddenstoelen uit de grond te schieten. Sommige zijn even snel…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Grace Jones, Whitney en Suede naar Live /s Live 2023!

De affiche van Live /s Live is sinds vandaag in een klap heel wat internationale allure rijker. Op zaterdag 24 juni krijgen…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.