InstagramLiveRecensies

JP Cooper @ Botanique: Zelfs tijdens een storm een zon

© CPU – Maxim Meyer-Horn

JP Cooper heb je ongetwijfeld al op de radio horen passeren, want de Britse zanger weet hoe hij zijn soulvolle stem in de kijker moet zetten. Met honderden miljoenen streams doet hij het al zeer goed op Spotify en de KluB C stond aardig gevuld toen hij in 2018 op Rock Werchter stond. Zeer spectaculair was zijn passage er toen niet, want een tent entertainen waarin drie vierde van het publiek enkel op je hits staat te wachten, is ook geen makkelijke taak. In de Botanique volgde gisterenavond dan de herkansing, die toch wel heel wat goedmaakte.

© CPU – Maxim Meyer-Horn

Net voor JP Cooper mochten we kennismaken met de sympathieke zanger JC Stewart. Terwijl hij eigenlijk met een band optreedt, deed hij het gisteren op zijn eentje met een gitaar en een piano. De singer-songwriter heeft een warme stem die je omhelsde en een sfeer van verbondenheid verspreidde. Met maar drie officiële singles is het materiaal om te brengen nog wat schaars, maar mede dankzij een cover raakte het halfuur toch goed gevuld. Vervelen deden we ons nooit, ook al dreigde de set iets te veel in herhaling te vallen. Een leuke beurt van de Ier, die op 16 mei naar de Zappa zal afzakken voor zijn eerste Belgische soloshow.

Wachten moesten we niet, want de show begon netjes op tijd met “Wait”. De bluesy popsong was een mooie opener, die mede dankzij de goede backing vocal nog iets sterker werd. De zangeres aan zijn zij speelde ook tijdens de rest van het optreden een cruciale rol en liet geen steken vallen. In “Sing It With Me” verving ze Astrid S met verve en in “Birthday” voegde haar stem zich perfect bij die van JP Cooper. Nooit nam ze de voorgrond en ze liet de warme stem van de Brit schitteren, maar ze zette wel degelijk mee de puntjes op de i.

© CPU – Maxim Meyer-Horn

De show in de Orangerie was een van de weinige data op deze korte Europese tour. Cooper is namelijk bezig aan zijn tweede album, dat volgend jaar zal uitkomen. We kregen vanzelfsprekend dus al enkele voorsmaakjes te horen, die duidelijk maakten dat de zanger bij zijn gekende recept zal blijven. “Call My Name” is een hit in wording en bleef goed hangen, maar “Actors” had het wel iets moeilijker omdat het iets te gelijkaardig was aan “Call My Name”. Tot en met Kerst is hij naar eigen zeggen nog in de studio, dus we schrijven het nummer nog niet meteen af.

Eigenlijk wilde John rockzanger worden en leek hem een carrière als popzanger maar niets. Doordat hij samen met Jonas Blue met “Perfect Strangers” een gigantische hit scoorde, paste hij zijn koers wat aan, want de mensen leken de sound te smaken. Live was het nummer ook zeker prettig door de leuke percussie, die het net iets spannender maakte. Zijn solohit “September Song” deed het ook niet slecht, maar werd door showafsluiter “Good Friend” overklast. Het spelplezier van de band was er groter en ook hij zelf leek er meer aan te hebben. Ook “Closer”, dat hij voor zijn zoontje schreef, konden we meer smaken dankzij een goed uitgewerkt arrangement.

© CPU – Maxim Meyer-Horn

Om zijn verleden als zanger in de kerk te eren, bracht hij een cover van “Stand By Me”. De toetsenist gebruikte voor de gelegenheid een orgeleffect dat behoorlijk hol klonk: een echte domper op de feestvreugde die al in ons opkwam. Met “Passport Home” zong hij ons ook niet naar huis en bisnummer “While You Sleep” hield zijn belofte van slaaplied te zijn. Lichtjes saai en niet bijster speciaal. De groove die door nummers als “Change” nog in de set gebracht werd, was in die momenten even kwijt. Dat de rest van de show sterker in zijn schoenen stond, speelde hier misschien wel een grote rol in.

Na zijn lichtjes teleurstellende set op Werchter, deed hij het in de Botanique beter. De band was beter op elkaar ingespeeld en JP Cooper leek een betere klik te hebben met zijn publiek. Uitverkocht was het niet en zo verbaasde het wel dat hij al aangaf de volgende keer in een grotere zaal te staan, maar misschien heeft hij er al alle vertrouwen in dat zijn tweede album een hit zal worden. Gisterenavond lag de focus nog op het debuutalbum Raised Under Grey Skies en zo friste hij ons geheugen nog eens op. Het album zit niet meteen in ons geheugen gegrift, maar de goed in elkaar gestoken liveshow ontnam ons (op enkele momenten na) heel wat twijfels. JP Cooper is wel degelijk een liveartiest die zelfs op de meest stormachtige dag voor zon kan zorgen.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:

Wait
Change
She’s on My Mind
Birthday
All This Love
Call My Name
Sing It With Me
Closer
Stand By Me (cover)
Actors
September Song
Shivers/Perfect Strangers
Passport Home

In the Silence
While You Sleep
Good Friend

1857 posts

About author
aka fantom
Articles
Related posts
LiveRecensies

Joy Anonymous @ Botanique (Rotonde): Boiler Room BXL

Twee keer zette Joy Anonymous al voet op Belgische bodem, twee keer was dat in het voorprogramma van Fred again..; een bromance…
LiveRecensies

Glass Beams @ Botanique (Rotonde): The (not so) Masked Singer

Er hangt een zekere mystiek rond Glass Beams. Dit drietal uit Melbourne brengt psychedelische muziek met Indiase invloeden en weet sinds 2021…
LiveRecensies

Jersey @ Botanique (Le Musée): Dansende lampen

Rap, rapper, rapst! Wie een kaartje voor het concert van Jersey in de Botanique wilde bemachtigen moest er heel snel bij zijn….

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.