© CPU – Maxim Meyer-Horn
Het zomert in Leuven, want ook dit jaar kan je weer in het M-Museum terecht voor het vier daagse festival M-Idzomer. Jaarlijks programmeert Het Depot er weer heel wat mooie nationale en internationale namen waar muziekliefhebbers ontzettend blij van worden. Zo stonden o.a. Lamb, Heather Nova en Calexico and Iron & Wine er dit jaar. Wij trokken op de slotdag naar Leuven en konden in de mooie binnentuin shows van Trixie Whitley, Dead Man Ray en The Japanese House zien. Ook She Bad was er te zien en bracht een straffe set.
© CPU – Maxim Meyer-Horn
De spits werd dus afgebeten door Amber Bain die onder haar alias The Japanese House dit jaar haar debuutplaat Good At Falling uitbracht. In een veertig minuten durende set bracht Bain, begeleid door drie muzikanten, nummers uit haar debuutplaat die live zeker de moeite bleken de zijn. “Lilo”, “We Talk All The Time” en het akoestisch gebrachte “Saw You In A Dream” mogen tot de hoogtepunten gerekend worden. De typische sound van The Japanese House kwam dus helemaal tot zijn recht en klonk zelfs iets grootser & uitdagender in de live-versies. Veel poespas moet je bij Amber Bain niet verwachten, want bindteksten doet ze enkel wanneer ze echt nodig zijn, maar gelukkig spreekt de muziek daarom des te meer tot onze verbeelding. Misschien was haar set op M-Idzomer nog iets beter dan afgelopen januari in de Trix. Fantastische opener!
In het café van het museum kregen gisterenavond twee opkomende acts de kans om in het kader van LOOF! het podium te beklimmen. Dit project van Poppunt en Het Depot bood acht acts de kans om een weekendje in de Ardennen te werken aan nummers en kregen de nodige coaches om het songwriten op punt te stellen. Bonzo was de voorlaatste act die een akoestisch setje mocht brengen en schoof zijn lo-fi sound even aan de kant. Met een stem die ergens tussen Jake Bugg, Jan Paternoster en Mika ligt, bracht frontman Thijs enkele nummers solo en toonde hij vooral ook de humoristische kant van zijn nummers. Afsluiten deed hij gezamenlijk met She Bad’s Lindy Versyck. Het gebrachte nummer schreven ze op dat weekend en was zelfs het beste nummer van de set.
© CPU – Maxim Meyer-Horn
Dead Man Ray was dan weer de act voor de nostalgici en die waren aardig aanwezig in Leuven. Na een zestien jaar durende pauze, is de band met o.a. Daan terug. In april losten ze hun comeback album Over en die kreeg dan ook de hoofdrol tijdens het soms wat langdradige concert. Muzikaal was er niets op aan te merken en was iedereen goed in form, maar soms was het wat te langgerekt om de aandacht er helemaal bij te houden. In de setlist konden dan natuurlijk ook vier oudere nummers niet ontbreken en zo kregen we in het algemeen toch een goed uitgebalanceerde set. Dead Man Ray is een legendarische band en voldeed volledig aan de verwachtingen. Nog steeds niets verleerd…
Het laatste LOOF! project dat op M-Idzomer mocht aantreden was de Leuvense groep She Bad. Eerder was de band nog onze ‘Zalm Van De Maand’ en de doorbraak zit er stillaan aan te komen. In een akoestische setting overdonderde zangeres Lindy Versyck de aanwezigen en kregen we zelfs bij momenten kippenvel. Ze brachten nummers uit hun selftitled debuut-ep, die liefde vond bij het aanwezige publiek. We gaan ongetwijfeld nog heel veel horen van dit getalenteerde groepje. Benieuwd geworden? Op zaterdag 21 september spelen ze op ons Dansende Beren Showcasefestival en kan je zelf zien dat er iets groot staat te gebeuren.
© CPU – Maxim Meyer-Horn
Headliner van de avond en meteen ook afsluiter van de tiende editie van M-Idzomer was onze Belgisch-Amerikaanse trots Trixie Whitley. Slechts een bescheiden aantal festivaldata heeft ze in haar agenda staan en dat is best verwonderlijk als je naar de kwaliteit van haar nieuwste album Lacuna kijkt. Net zoals tijdens haar twee uitverkochte shows in de AB, werd ze enkel begeleid door een multi-instrumentalist die met zijn drumparts voor tempo zorgde. De aandacht van het publiek ligt dan ook hoog en kent nauwelijks dipjes. De kille stiltes tussen de nummers kunnen op zijn minst magisch genoemd worden en toonden de sprakeloosheid van de aanwezigen.
© CPU – Maxim Meyer-Horn
Redenen tot sprakeloosheid waren er genoeg want Whitley is één van de weinige vrouwelijke vaste waarden in het Belgisch rockcircuit. Nummers zoals “Time”, “Dandy” & “Heartbeat” klonken verscheurend en in “Fishing For Stars”, “Soft Spoken Words” & “Breathe You In My Dreams” haalde ze vocaal meermaals straf uit. Trixie was op haar best en overrompelde een volle binnentuin met haar ijzersterke live versies. Kleine imperfecties zorgden voor de ruwe, hoekige momenten die dit concert zo uniek en weergaloos maakten. Woensdag staat ze met een iets kortere set nog eens op de Lokerse Feesten. Rep je er naar toe want een betere Belgische, vrouwelijke act ga je deze zomer nergens anders kunnen zien!
Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!
