AlbumsRecensies

Slaves – The Velvet Ditch (★★★½): Weinig fluweel

Het Britse punkduo Slaves stelde meer dan tevreden met Are You Satisfied? uit 2015 en Take Control van het daaropvolgende jaar. Acts of Fear and Love van vorig jaar daarentegen creëerde verdeeldheid. Het ene kamp vond dat het duo hun punksound begon te verwaarlozen, terwijl de andere zijde net extra enthousiast werd van oorwurmen als “Cut and Run” of “Magnolia”. Op hun nieuwe ep The Velvet Ditch heeft Slaves ruimte gecreëerd voor beide kampen; de eerste helft bestaat uit genadeloze punkrocksongs, de andere biedt dan weer iets totaal anders dat wellicht niemand had zien aankomen.

“One More Day Won’t Hurt” en “It Makes Me Sick” raden we niet aan als voorwerpen in de directe omgeving niet mogen barsten of als je je trommelvlies graag intact hebt. In de geagiteerde zanglijnen doen de mannen hun Britse, schreeuwerige ding en de gitaren beuken en scheuren erop los. Zeker “One More Day Won’t Hurt” met zijn zware riffs mist z’n pletwalseffect niet. Kortom, de eerste helft van de ep is een korte, oorverdovende wervelwind en zo hebben we Slaves het liefst.

Even op adem komen? Dat kan op de tweede helft van The Velvet Ditch. De titeltrack biedt een westernliedje dat van wal steekt met gepaste ‘yihaa!’ en een gitaarlijn die je tot rust wiegt. De diepe stem wordt aangevuld met een backing waar de ruige kantjes toch niet helemaal van af gevijld zijn, maar verder drijft “The Velvet Ditch” rustig aan vooruit. Zo laidback kunnen we Slaves ook wel smaken.

“When Will I Learn?” heeft dan weer de piano als basis en voor Slaves is dat toch wel een onverwachtse zet. Het is eens iets anders, maar niet per se voor veel herhaling vatbaar. Slaves klinkt hier wat te eentonig en de piano zelfs iets te houterig om echt een meerwaarde te kunnen bieden. Toch wordt het refrein na een tijdje een echte meezinger en zien we deze live een warm eenheidsgevoel op een festivalweide teweegbrengen. Ondanks dat er dus toch wat op gebruld kan worden, waren we liever geëindigd zoals de ep begonnen was: met veel, heel veel lawaai.

The Velvet Ditch is een speciale ep geworden. Door het grote contrast tussen de twee helften zal niet iedereen even overtuigd zijn en zeker de afsluiter mist de broodnodige punch waar Slaves normaal gezien garant voor staat. Gelukkig zijn “One More Day Won’t Hurt” en “It Makes Me Sick” zodanig fel dat de mannen zich dat kleine slippertje nog net kunnen veroorloven.

Facebook

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Gorillaz feat. slowthai & Slaves - "Momentary Bliss"

Begin 2000 verscheen het eerste album van Gorillaz. Een Britse band met als frontman 2-D, Russel Hobbs op drums, Noodle voornamelijk op…
LiveRecensies

Escape The Fate @ Zappa: Nostalgie met een dubbel gevoel

Een band die op tour gaat om de verjaardag van een welbepaald album te vieren, het doet de fans van de vroege…
Live

Slaves @ Handelsbeurs: "Leven als beesten"

In de Handelsbeurs nodigde Democrazy enkele onmiskenbaar Britse acts uit om een wild klankfestijn te serveren. De tickets waren lang niet uitverkocht,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.