Two Door Cinema Club is een band die het voorbije decennium haar stempel gedrukt heeft op de muzieksector. Debuutalbum Tourist History bestaat uit indie-klassiekers die tot op heden op elk nichefeestje gedraaid worden. De vrolijke gitaarliedjes bombardeerden het drietal tot hipsters van het genre, maar opvolgers Beacon en Gameshow konden nooit helemaal overtuigen. De vaste fans konden het nieuwe werk wel appreciëren, maar echt potten breken gebeurde niet. Ook live moest de band altijd steunen op z’n klassiekers. Een plaatsje op de affiche van Rock Werchter dit jaar deed ons al vermoeden dat er nieuw werk zat aan te komen, en dat is er nu in de vorm van False Alarm.
Gameshow deed het al vermoeden, maar enkele singles bevestigden het: de immer opgewekte mannen uit Noord-Ierland zouden hun vrolijke sound niet alleen meer presenteren aan de hand van fijne gitaarriedeltjes, want er slopen synthesizers en experiment binnen in het vaste recept van TDCC. We hielden ons hart vast, maar na het beluisteren van de plaat kunnen we vaststellen dat de band, in tegenstelling tot heel wat andere groepen, er wél in geslaagd is synths te integreren in hun geluid. Singles “Satellite” en “Talk” tonen beide dat de band nog steeds staat voor vrolijke en dansbare popnummers. Alleen zijn ze deze keer aangevuld met de nodige elektronica, die beide nummers een futuristisch kantje geeft.
Maar de transformatie van TDCC gaat wel wat verder dan hier en daar wat subtiele aanvullingen van technologie. De band klinkt op False Alarm als een of andere funky synthpop-band uit de eighties. Op “Satisfaction Guaranteed” rollen de opgewekte synthlijntjes probleemloos uit hun pc’s, aangevuld met subtiele gitaarriffs die je heupen zo doen swingen dat Michael Jackson er nog jaloers op zou worden. “So Many People” flirt dan weer schaamteloos met disco, ingepakt in een leuk TDCC jasje. De upbeat drums sleuren je door gelaagde muziek, waarbij je steeds verder ondergedompeld wordt in een nieuwe laag synthesizers. Wij kunnen alleen maar respect tonen voor de manier waarop deze band hun zin voor vernieuwing heeft omgezet in een zowel spannende als goede plaat.
Bij experimenteren hoort het aftasten van grenzen, en daarbij is het onvermijdelijk dat je er ook soms over gaat. We kunnen dus best wel een oogje toeknijpen als een voor de rest aangenaam klinkend “Think” ons even achterover doet vallen van verbazing. Frontman Alex Trimble klink haast onherkenbaar door de autotune. We hadden hier en daar al een subtiele stemvervorming gehoord, bijvoorbeeld op het uitstekende “Talk”, maar dit gaat ons net te ver. Ook “Nice To See” past perfect binnen het plaatje van False Alarm, of dat denk je toch. Een zwoele baslijn leidt je omringd door allerlei bliepjes tot een catchy refrein, waarbij je je onmogelijk kan dwingen om stil te zitten. Tot er plots een of andere rap verse ingezet wordt, die heel ongemakkelijk en misplaatst aanvoelt. Spijtig, het nummer had nochtans heel wat hitpotentieel.
Je zou het tussen al die funky synths bijna vergeten, maar TDCC was oorspronkelijk een gitaarbandje. Op “Dirty Air” keren ze nog eens terug naar hun roots, op vlak van die gitaren dan. Toch past het nummer met z’n aanstekelijke energie uitstekend op deze plaat; we kunnen onmogelijk ontkennen dat deze punk-funk ons aanzet tot zorgeloos op en neer springen. Denk aan Franz Ferdinand, die dit soort nummers aan de lopende band schrijft.
Two Door Cinema Club is niet de eerste band, en zal ook zeker niet de laatste zijn, die hun gitaren aan de haak hangt en grotendeels inruilt voor computers en elektronica. Deze transformatie zorgde er ook bij heel wat bands voor dat ze een groot deel van hun glorie verloren. We hielden dan ook gespannen ons hart vast voordat we dit album oplegden, maar TDCC stelt allesbehalve teleur. Het drietal neemt je mee op een vrolijke trip, die langs heel wat genres en invloeden passeert, maar deze vooral feilloos weet te bundelen tot een heerlijk album. Een album dat je doet dansen, en vooral een album dat wij nog vele keren zullen beluisteren.
Zaterdag 29 juni komt de band hun nieuwe plaat voorstellen op Rock Werchter. Smeer je dansbenen al maar in, want samen met “What You Know” en andere klassiekers zal dit één groot dansfeest worden.
