Het lijkt wel alsof elke keer dat we over MorMor schrijven, hij minder introductie nodig heeft. Vorig jaar opende hij de deuren naar zijn muzikale carrière met z’n ep Heaven’s Only Wishful, nadat hij zijn eigenlijke debuut-ep van het web haalde. Een jaartje later is het dan tijd voor zijn tweede ep. Naar eigen zeggen heeft hij deze ep geschreven in een periode waarin hij worstelde met zijn demonen. Een koude winter en enkele lange studiodagen later krijgen we zes zeemzoete indiepop nummers met een melancholisch kantje op ons bord geschoven in de vorm van Some Place Else.
Op Some Place Else gaat MorMor voornamelijk verder in dezelfde lijn als zijn vorige muziek, maar toch merken we een kleine verandering. De nummers lonken allemaal steeds meer naar het dromerige, waarbij ze vaak een dikke knipoog geven naar het psychedelische. Ze lijken wel gecreëerd in dezelfde psychedelische wereld waar MorMor’s fluwelen stem dictator is. Zo heb je het lo-fi “Days Like These”, waarbij de synths lijken op te bouwen naar iets groots. Maar een laidback beat zorgt ervoor dat het nummer gezapig tempo houdt, zonder echt te gaan vervelen. Ook single “Outside” weet het perfecte evenwicht te vinden tussen een popnummer en de Tame Impala-achtige psychedelica.
Wat deze ep zo sterk maakt, is dat MorMor weet te variëren in zijn nummers, zonder het geheel te vergeten. Op “Make Believe” ontdekt de man andere facetten van zijn stem, en daar kunnen we hem alleen in aanmoedigen. Ondersteund door een kreunende beat, fluistert MorMor je door een waas van dromerige gitaren en synths. Of afsluiter “Get Away” laat de drums even voor wat ze zijn en een fluwelen gitaarlijn ontwikkelt zich stukje bij beetje naar een zacht dekentje van synthesizers en het hemelse falsetto van MorMor. Afsluiten in stijl is hier zelfs een understatement.
Toch hebben we het gevoel dat als MorMor écht wilt doorbreken, hij zijn muziek net een tikkeltje stouter zal moeten maken. Opener “Some Place Else” is daar een goed voorbeeld van. Een mooi nummer volgens het gebruikelijke MorMor-recept, maar een krakende solo of een echt psychedelisch synthesizer-tripje zouden dit nummer een pak minder saai maken. Eens stevig buiten de lijntjes kleuren zou de muziek zeker niet misstaan. Gelukkig zien we veel potentieel in Some Place Else, en zijn we ervan overtuigd dat MorMor het nog ver zal schoppen als hij aan dit tempo goede muziek blijft uitbrengen.
